«Δεν θέλουμε να κλάψουμε τον Βιδάλη στις γραμμές αυτές. Δεν θα το 'θελε με κανέναν τρόπο ο ίδιος. Ηταν ένας ολοζώντανος αγωνιστής και παραμένει για μας ολοζώντανος στο πλευρό μας»: Με τα παραπάνω λόγια στην πρώτη του σελίδα ο «Ριζοσπάστης» αναφέρεται την Τετάρτη 21/8/1946, με ένα κείμενο που υπογράφει η Συντακτική του Επιτροπή, στη δολοφονία του κομμουνιστή δημοσιογράφου του και λαϊκού αγωνιστή Κώστα Βιδάλη.

Ο Κώστας Βιδάλης άφησε την τελευταία του πνοή στον Θεσσαλικό Κάμπο, δολοφονημένος από τη συμμορία του Σούρλα, πριν από 77 χρόνια, στις 14/8/1946.

Είχε αναχωρήσει για την περιοχή στις 11 Αυγούστου. Η δράση των παρακρατικών συμμοριών, που συμπλήρωνε την εποχή εκείνη την κρατική τρομοκρατία ενάντια στους κομμουνιστές και στους λαϊκούς αγωνιστές, ήταν ο λόγος που τον είχε οδηγήσει στη Θεσσαλία. Παρά τις επιφυλάξεις και τις αντιρρήσεις της διεύθυνσης της εφημερίδας, λόγω της επικινδυνότητας της αποστολής, ο Βιδάλης βρέθηκε τον Αύγουστο του '46 στα θεσσαλικά χωριά, με στόχο να μάθει από πρώτο χέρι για τη δράση των βασανιστών, που έκαιγαν χωριά, βασάνιζαν και σκότωναν αγωνιστές, να καταγράψει τις θηριωδίες τους, να καταγγείλει τα εγκλήματά τους. «Πρέπει να κάμω τη δουλειά μου, να καταγγείλω όλο αυτό το όργιο της τρομοκρατίας... Ν' αποκαλύψω τους δράστες...». Ετσι περιέγραφε το καθήκον του. Θύμα της δολοφονικής τους δράσης έπεσε τελικά και ο ίδιος.

«Λογαριάζω να 'μαι αυτού Παρασκευή βράδυ, 16 του μηνός. Μάζεψα φοβερό υλικό. Θα τα πούμε»: Το τελευταίο του μήνυμα έφτασε στον «Ριζοσπάστη» στις 13 Αυγούστου. Την ίδια μέρα ταξίδευε με το τρένο από Λάρισα για Βόλο. Στον Πλατύκαμπο, 13 χιλιόμετρα από τη Λάρισα, 20 συμμορίτες του Σούρλα σταμάτησαν το τρένο και τον αιχμαλώτισαν, μπροστά στα μάτια αξιωματικών του στρατού και της χωροφυλακής, που έμειναν άπραγοι. Λίγες ώρες μετά ο Βιδάλης οδηγήθηκε στο χωριό Μελία, στο νεκροταφείο. Εκεί δολοφονήθηκε, αφού πρώτα βασανίστηκε άγρια, ενώ το κορμί του πετάχτηκε στα χωράφια.

Γεννημένος στην Αθήνα το 1904, ο Κώστας Βιδάλης γνώρισε από πολύ μικρός τη βιοπάλη. Τελειώνοντας το Γυμνάσιο γράφτηκε στη Νομική, στη συνέχεια όμως άφησε τις σπουδές του και στράφηκε στη δημοσιογραφία. Το 1924 ξεκίνησε να εργάζεται στον «Ριζοσπάστη». Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Πανελλήνιας Ενωσης Συντακτών, δυναμικός συνδικαλιστής. Το 1941 γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Υπήρξε Γραμματέας της Επιτροπής Κεντρικής Διαφώτισης του ΕΑΜ με καθοριστική συμβολή στην κυκλοφορία του παράνομου Τύπου στην Κατοχή.