«Δεν θέλουμε να ενοχλήσουμε τον γαλλικό πληθυσμό, θα προτιμούσαμε να είμαστε στις φάρμες μας, αλλά δεν έχουμε επιλογή...», «Η κινητοποίηση θα έχει διάρκεια...», «Ο δικός μας αφανισμός θα σημάνει τη δική σας πείνα...».

Τέτοια και άλλα παρόμοια σημείωναν Γάλλοι αγρότες την Παρασκευή, καθώς όλα έδειχναν ότι τα δεκάδες μπλόκα που είχαν στηθεί σε όλη την επικράτεια θα συνεχίζονταν, υπό το βάρος των αυξανόμενων αδιεξόδων που προκαλεί η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ και βέβαια οι επιλογές που υπηρετεί η κυβέρνηση Μακρόν - Ατάλ, ως άξιος υπερασπιστής των συμφερόντων των μεγαλοαγροτών και άλλων μεγαλοεπιχειρηματιών που λυμαίνονται έναν κλάδο τόσο κρίσιμο για τη διατροφή του λαού.

Στα τέλη της βδομάδας τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις αγροτών υπολόγιζαν ότι πάνω από 50.000 παραγωγοί (αγρότες, κτηνοτρόφοι κ.ά.) είχαν βγει τις τελευταίες μέρες στους μικρότερους ή μεγαλύτερους οδικούς άξονες της χώρας, καταγγέλλοντας τις αβάσταχτες ανατιμήσεις σε καύσιμα, ζωοτροφές, άλλες πρώτες ύλες που είναι απαραίτητες για τις καλλιέργειές τους, αλλά και τη θηλιά που σφίγγουν κι άλλο στον λαιμό τους καθυστερήσεις στην καταβολή αποζημιώσεων (λόγω καταστροφών από κακοκαιρία κ.λπ.). Την ίδια στιγμή, την ανησυχία του αγροτικού κόσμου, ειδικά των μικρομεσαίων παραγωγών των οποίων οι καλλιέργειες ταυτίζονται με την επιβίωσή τους - όχι την επέκταση επενδύσεων - μεγαλώνουν και συμφωνίες που «τρέχει» η ΕΕ με άλλες διακρατικές ενώσεις, παζαρεύοντας τους όρους εμπορικών συναλλαγών όχι με γνώμονα πώς ο λαός θα έχει πρόσβαση σε επαρκή και θρεπτική διατροφή, αλλά την «ανταγωνιστικότητα» μονοπωλιακών ομίλων, τα κομμάτια της πίτας από αγορές εκτός και εντός Ευρώπης κ.λπ. Για παράδειγμα, ενώσεις παραγωγών κατήγγειλαν ότι η Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου που παζαρεύουν ΕΕ και Mercosur (χώρες Νότιας Αμερικής) ουσιαστικά υπονομεύει τη διάθεση αγροτικών προϊόντων που η Γαλλία μπορεί να παράγει σε αφθονία, σε βάρος μάλιστα και της υγείας των καταναλωτών, αφού δεν τηρούνται τα ίδια κριτήρια π.χ. στους ελέγχους για φυτοφάρμακα.

Γαλλικά ΜΜΕ μετέδιδαν ότι πολλές αγροτικές συγκεντρώσεις οργανώνονταν έξω από καταστήματα μεγάλων αλυσίδων τροφίμων, καταγγέλλοντας και τις ιδιαίτερα χαμηλές τιμές στις οποίες οι αντίστοιχοι όμιλοι θέλουν να αγοράζουν τα προϊόντα, για να αυξάνουν τα δικά τους ποσοστά κέρδους.

Στο μεταξύ, σύμφωνα με δημοσκόπηση της εταιρείας «Odoxa-Backbone Consulting»,9 στους 10 Γάλλους (89%) έκριναν θετικά τις κινητοποιήσεις των αγροτών. Ενα 8% απάντησε «όχι, μάλλον όχι» (στην ερώτηση, «κρίνετε θετικά τις κινητοποιήσεις τους;») και το 2% «όχι, καθόλου».

Την Παρασκευή, εκπρόσωποι αγροτικών ενώσεων συνέχιζαν να κάνουν λόγο για πιθανά μπλόκα ακόμα και στα προάστια του Παρισιού, ενώ ο αυτοκινητόδρομος Α1 (που ενώνει την πρωτεύουσα με τη βόρεια Ευρώπη) είχε κλείσει, από τρακτέρ και δεμάτια άχυρου σε δύο σημεία.

Μεταξύ άλλων, δυναμικές ήταν οι κινητοποιήσεις που έγιναν στη Ρεν (Βρετάνη, στα βορειοδυτικά), όπου με τους αγρότες συμπαρατάχτηκαν αλιείς της περιοχής, καταγγέλλοντας πόσο συρρικνώνεται το εισόδημά τους από το πλαίσιο που καθορίζει την αλιευτική περίοδο κ.λπ.

Σε μεγάλο αναβρασμό βρίσκονταν οι παραγωγοί στην Οξιτανία (νοτιοδυτικά, στα σύνορα με την Ισπανία), όπου μπλόκαραν δρόμους με λάστιχα, κοτέτσια, κοπριά, αποκλείοντας μεταξύ άλλων και σταθμό παραγωγής πυρηνικής ενέργειας (για να καταγγείλουν πόσο δυσβάσταχτο είναι το αντίστοιχο κόστος).

Κινητοποιήσεις συνεχίζουν όμως οι αγρότες και σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως Γερμανία, Ιταλία, Ρουμανία, Ελβετία.

Στην Ελβετία, η Ενωση Αγροτών (USP) σε ανακοίνωσή της ανέφερε ότι θέλει να ακουστεί «η αγανάκτηση του αγροτικού κόσμου» και ότι «συμμερίζεται τις διεκδικήσεις» των αγροτών σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Πρόσθεσε ότι «τα προβλήματα ουσίας» με τα οποία βρίσκονται αντιμέτωπα τα αγροκτήματα των γειτονικών χωρών «δεν είναι άγνωστα στην Ελβετία», εστιάζοντας μεταξύ άλλων στο «χαμηλό επίπεδο των εισοδημάτων των αγροτών», στη «μεγάλη οικονομική πίεση», στις «νέες απαιτήσεις με μονάχα μερική αποζημίωση του επιπλέον κόστους» κ.λπ., για να καταλήξει ότι μια «μικρή σταγόνα νερού όπως η κατάργηση της μείωσης του φόρου στα αγροτικά καύσιμα» ήταν αρκετή για να «ξεχειλίσει το ποτήρι (...) Οι αγροτικές οικογένειες της Ελβετίας κατανοούν πολύ καλά την αγανάκτηση των Ευρωπαίων συναδέλφων τους και συμμερίζονται τις διεκδικήσεις τους».

Από τη μεριά της ΕΕ, την Παρασκευή αναμενόταν να ολοκληρωθεί ο λεγόμενος «Στρατηγικός Διάλογος» που συγκάλεσε, με ζητούμενο στην πραγματικότητα την κατεύθυνση στην οποία θα αναπροσαρμοστεί η ΚΑΠ τα επόμενα χρόνια, με βάση τις συνολικότερες (επενδυτικές αλλά και γεωστρατηγικές) προτεραιότητες της ΕΕ, με μπούσουλα - δήθεν - την αξιοποίηση της τεχνολογίας και της γνώσης...