Σε λίγες ημέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από το μεγάλο προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών. Από εκείνες τις συγκλονιστικές ημέρες που πυροδότησε αυτό το απερίγραπτο γεγονός. Τα εκατομμύρια του κόσμου που έκανε τον πόνο του οργή και την οργή συλλογικό αγώνα. Που έκανε την αγανάκτησή του διεκδίκηση απέναντι στα συντρίμμια που έχει γίνει η ζωή του από την πολιτική που θεωρεί την προστασία της κόστος σε σχέση με τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Σε μια πρωτόγνωρη κινητοποίηση, ένα κυριολεκτικά ανθρώπινο ποτάμι που τοποθετήθηκε ξεκάθαρα απέναντι στο δίλημμα που ανέδειξε αυτή η εκρηκτική κατάσταση, λέγοντας: «`Η οι ζωές μας ή τα κέρδη τους»!

Η απεργιακή κινητοποίηση στις 28 Φλεβάρη δεν είναι απλά μια αγωνιστική υπενθύμιση για όλα αυτά που και τώρα δεσπόζουν στη ζωή μας, ένα μεγάλο «δεν θα ξεχαστεί» απέναντι στην αποδεδειγμένα κατάπτυστη προσπάθεια συγκάλυψης των ευθυνών και των ενόχων από την κυβέρνηση κι άλλους μηχανισμούς. Είναι μια επιβεβλημένη απάντηση στην ασφυκτική κατάσταση που δημιουργεί η βαρβαρότητα αυτής της πολιτικής στη ζωή μας. Με την ακρίβεια που αφανίζει το εισόδημά μας, τους μισθούς που σε περίοδο ανάπτυξης παραμένουν σε επίπεδα προ δεκαετίας, την πλειοψηφία των εργαζομένων να δουλεύουν χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, τη φορολεηλασία που έχει γονατίσει τα λαϊκά στρώματα. Το γεγονός πως κάθε μας ανάγκη γίνεται ένα εμπόρευμα πολυτελείας για λίγους, γιατί μετατρέπονται σε πεδίο κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους, όπως συμβαίνει στην Υγεία, στην Παιδεία.

Το γεγονός πως αγοράζουμε πανάκριβα στα σούπερ μάρκετ τα προϊόντα που οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι πωλούν φθηνά! Γι' αυτό η θέση μας είναι στο πλάι των χιλιάδων αγροτών στη Λάρισα, στη Θεσσαλία και σε όλη τη χώρα μας και σε όλη την Ευρώπη που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης και αγωνίζονται για το ψωμί και το δίκιο τους. Διεκδικώντας αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος, παλεύοντας ενάντια στην Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ που οδηγεί σε μεγάλη αύξηση του κόστους παραγωγής!

Στη Θεσσαλία όπως και σε άλλες περιοχές ακόμα μετράμε τις πληγές μας. Ακόμα μετράμε την κρατική αδιαφορία να ρέει άφθονη σαν το νερό που την έπνιξε τον περασμένο Σεπτέμβρη. Στις 28 Φλεβάρη θα κοντεύει ένα εξάμηνο από τότε κι εκτός από υποσχέσεις και «μεγάλα σχέδια», καμία ουσιαστική αποκατάσταση δεν έχει υπάρξει, κανένα έργο, καμία συγκεκριμένη εξαγγελία και χρονοδιάγραμμα, καμία ουσιαστική ενίσχυση.

Σε αυτές τις συνθήκες είναι ώρα ευθύνης για τα συνδικάτα, απέναντι στην ανάγκη για άμεση παρέμβαση στην επίθεση που είναι σε εξέλιξη και δυναμώνει. Ανεξάρτητα από τις αφετηρίες που έχει ο καθένας. Αυτήν την ευθύνη αναλάβαμε δεκάδες φορείς απ' όλη τη Θεσσαλία και όλη την προηγούμενη περίοδο συντονίσαμε τη δράση μας, οργανώσαμε τον αγώνα για την επιβίωση του λαού της περιοχής και την αποκατάσταση της ζωής του.

Στις 28 Φλεβάρη βγαίνουμε στον δρόμο γι' αυτό το διαρκές έγκλημα που συμβαίνει στη ζωή μας. Γιατί τα «Τέμπη» είναι πολλά για να τα προσπεράσει κανείς. Τα αναπαράγει διαρκώς αυτή η πολιτική που θυσιάζει την ασφάλεια στη ζωή μας για τα κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών, των εφοπλιστών, των μεγαλοβιομηχάνων, των τραπεζιτών. Να αφήσουμε την οργή να ξεχειλίσει ξανά στους δρόμους του αγώνα. Δεν ξεχνάμε την υπόσχεσή μας απέναντι στους 57 αδικοχαμένους, δολοφονημένους συνανθρώπους μας. Να πλημμυρίσουμε τις πλατείες, να νεκρώσουμε τους χώρους δουλειάς απαιτώντας να προστατευτεί το εισόδημά μας, να προστατευτεί πλήρως η ζωή μας με κάθε τρόπο, χωρίς εκπτώσεις και σε όλα τα επίπεδα. Η ζωή μας δεν είναι κόστος!

(Αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα «Τα Νέα»)