Από τις κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν πέρυσι ενάντια στην ιδιωτικοποίηση

Σημειώνει ότι η κυβέρνηση δείχνει να μην έβγαλε κανένα συμπέρασμα από την κατάσταση που βρέθηκε το δημόσιο σύστημα Υγείας τα χρόνια της πανδημίας, λόγω των περικοπών που ακολούθησαν όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις τα χρόνια της δεκαετούς οικονομικής κρίσης και ότι «σήμερα, συνεχίζει να αγνοεί τα χιλιάδες κενά που υπάρχουν στη δημόσια Υγεία, με τα γνωστά αποτελέσματα στις λίστες αναμονής και τις ουρές των υπερφορτωμένων νοσοκομείων. Αδιαφορώντας προκλητικά για τις πραγματικές ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων, συνεχίζει την περαιτέρω υποβάθμιση του δημόσιου συστήματος Υγείας, που ξεκίνησαν και συντήρησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις».

Ετσι, μέσα σε αυτήν την κατάσταση «ήρθαν και τα πρώτα νοσοκομεία Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, στην ίδια λογική που θέλει η υγεία μας να αποτελεί κόστος, δεν δίστασε να παραδώσει ακόμα και τη μονάδα καρκινοπαθών παιδιών στους γνωστούς "φιλάνθρωπους" επιχειρηματίες που θησαυρίζουν! Η δομή αυτή θα εξαρτάται οικονομικά από τα "νοσήλια των παιδιών" και από το δημόσιο σύστημα Υγείας, άρα κερδισμένος θα βγαίνει πάλι ο ιδιώτης, που θα πληρώνεται τόσο από την τσέπη του γονέα όσο και από τα ασφαλιστικά ταμεία του κάθε εργαζόμενου. Η πολυδιαφημιζόμενη αυτή Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα έρχεται να φέρει στην πράξη μια σειρά από αλυσιδωτά προβλήματα που κανείς δεν έχει προβλέψει, δεν έχει απαντήσει στους ασθενείς και στους εργαζόμενους για το τι μέλλει γενέσθαι».

«Οσο για τους εργαζόμενους στα δύο Νοσοκομεία "Αγία Σοφία" και ".Π & Α. Κυριακού", δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο για τις συμβάσεις και τους όρους που μελλοντικά θα εργαστούν στα συγκεκριμένα τμήματα. Μάλιστα, γίνεται λόγος πως οι οργανικές τους θέσεις θα παραμείνουν ως έχουν, με τη μόνη διαφορά ότι αντί να εργάζονται στις καθορισμένες θέσεις τους θα συνεπικουρούν με μετακινήσεις στο Παιδοογκολογικό Νοσοκομείο», αναφέρει και προσθέτει:

«Αρα μετά από όλα τα παραπάνω γεννιούνται τα εξής ερωτήματα:

-- Πώς θα αντιμετωπίζονται οι ανάγκες των παιδιών που νοσηλεύονται σε αυτά τα τμήματα;

-- Τι θα γίνει αν ένας ογκολογικός ασθενής χρειαστεί νοσηλεία στη Μονάδα Παίδων;

-- Πώς θα καλυφθούν τα εκατοντάδες κενά σε μόνιμο ιατρονοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό από τη στιγμή που δεν γίνονται μόνιμες προσλήψεις;

-- Ποια είναι η εργασιακή σχέση του προσωπικού με το ΝΠΙΔ; Αλλάζουν καθεστώς εργασίας και συμβάσεις; Γιατί τους μοιράζονται αυτές οι αιτήσεις μετακίνησης;

-- Τι γίνεται με τα εργασιακά τους δικαιώματα;

-- Εφόσον θα υπηρετεί προσωπικό που έχει οργανική θέση στα Παίδων στο ΝΠΙΔ, αυτό το προσωπικό θα φαίνεται στα "χαρτιά" ότι ανήκει στα Παίδων, οπότε τι θα γίνει στη συνέχεια με τον υπολογισμό των κενών θέσεων και των προκηρύξεων αφού θα υπάρχει ένα κομμάτι προσωπικού που θα φαίνεται ότι καλύπτει θέσεις στα Παίδων ενώ δεν το κάνει;

-- Τι θα γίνει με τον αριθμό κλινών που αποσπώνται από τα Παίδων και μετακινούνται στο Παιδοογκολογικό;

-- Τι θα γίνει με τους φοιτητές και τους ειδικευόμενους ιατρούς που τόσα χρόνια εκπαιδεύονταν ως rotation στα Παιδοογκολογικά Τμήματα;

-- Θα υπάρχουν εργαζόμενοι δυο ταχυτήτων με διαφορετικούς όρους και συμβάσεις εργασίας;

Γιατί τόσο μεγάλη τελικά η πρεμούρα της κυβέρνησης να υλοποιήσει τη μετατροπή του Παιδοογκολογικού σε "Μ. Βαρδινογιάννη ΑΕ", ενώ τα ερωτήματα είναι τεράστια, χωρίς καμία απάντηση από τη διοίκηση και το υπουργείο. Ξέρουμε ότι η αλλαγή του τρόπου λειτουργίας των Ογκολογικών Τμημάτων δεν εξυπηρετεί το καλό μας αλλά έρχεται για να βαθύνει ακόμη περισσότερο την εμπορευματική λειτουργία της Υγείας».

Καταλήγοντας ξεκαθαρίζει ότι οι εργαζόμενοι στα τμήματα αυτά, που παλεύουν καθημερινά να σώσουν παιδιά, που ζουν από πρώτο χέρι τις αγωνίες και τα προβλήματα των παιδιών, τα οποία πάσχουν από αιματολογικές νόσους και καρκίνο, και των οικογενειών τους, πρέπει να σταθούν απέναντι στα σχέδια ιδιωτικοποίησης και «να μην το επιτρέψουμε καθότι αυτή η απόφαση ανοίγει τον ασκό του Αιόλου για περαιτέρω επιχειρηματική λειτουργία συνολικά της δημόσιας Υγείας, όπως έγινε και με το Νοσοκομείο Σαντορίνης, τη Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, βάζει ταφόπλακα σε δικαιώματα εργαζομένων και ασθενών. Αυτή είναι η συνολική κατεύθυνση των κυβερνήσεων, οι δικές μας όμως ανάγκες είναι εκ διαμέτρου αντίθετες!

Το 2024 κανονικά θα έπρεπε να μιλάμε για ουσιαστική αναβάθμιση στη φροντίδα αυτών των παιδιών και των οικογενειών τους! Με πλήρη και αποκλειστική ευθύνη του κράτους! Με εξασφάλιση αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό των αυξημένων αναγκών αυτών των Τμημάτων. Με τη δημιουργία και άλλων Κέντρων εκτός Αθήνας που θα εξασφαλίζουν την ολοκληρωμένη αντιμετώπιση των ογκολογικών ασθενών με όλες τις απαραίτητες ιατρικές και παραϊατρικές ειδικότητες», καταλήγει η Οργάνωση του Κόμματος.