Το τελευταίο διάστημα, τα προπαγανδιστικά επιτελεία και των δύο έχουν πάρει ...φωτιά. Η αλήθεια, βέβαια, είναι πως σ' αυτό τον τομέα το ΠΑΣΟΚ κατέχει την πρωτοκαθεδρία, ελέω και της κυβερνητικής εξουσίας. Αλλωστε, στη Χ. Τρικούπη υπάρχουν μερικοί εξπέρ του είδους, ειδικοί στη φαιά προπαγάνδα. Αξιοποιώντας οποιοδήποτε μέσο, θεμιτό ή αθέμιτο, δημιουργούν μια πραγματικότητα κομμένη και ραμμένη στα δικά τους μέτρα και ρίχνονται στη μάχη, για να την επιβάλουν στο λαό σαν δική του.
Ακόμα και το λογοπαίγνιο του Χαρίλαου Φλωράκη έφεραν στα μέτρα τους, διαστρεβλώνοντάς το για να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τους. Μόνο κατ' επάγγελμα λασπολόγοι, μόνο όσοι έχουν αναγάγει τη συκοφαντία σε πολιτική πρακτική, θα μπορούσαν να δηλώσουν ό,τι δήλωσε ο Κ. Λαλιώτης: «Ευχόμαστε ο κ. Φλωράκης με αυτές τις προβλέψεις του για τις πολιτικές εξελίξεις και για το μέλλον του αρχηγού της ΝΔ να μην αποκαλύπτει τους ευσεβείς πόθους του, προεξοφλώντας την ετυμηγορία του ελληνικού λαού» ή ο Ε. Βενιζέλος πως ο Χ. Φλωράκης «κάνει τις δημόσιες σχέσεις του αρχηγού της συντηρητικής παράταξης» ή ο Χρ. Πρωτόπαππας που τόλμησε να υπενθυμίσει στον Χ. Φλωράκη πως «τα στερνά τιμούν τα πρώτα» και να αναρωτηθεί μήπως ο Χ. Φλωράκης γνωρίζει για συμφωνίες μεταξύ ΚΚΕ και ΝΔ ενόψει δημοτικών εκλογών! Πάει πολύ το θράσος και των τριών και όσων άλλων έσπευσαν να παραδώσουν μαθήματα στον Χ. Φλωράκη και στο ΚΚΕ.
Πώς αλλιώς να αντιπαρατεθεί το ΠΑΣΟΚ στη «συντηρητική παράταξη», όταν τη δική της πολιτική εφαρμόζει; Και το αντίστροφο, πως η ΝΔ να αντιπαρατεθεί στο ΠΑΣΟΚ όταν αυτό υλοποιεί τις δικές της διακηρυγμένες θέσεις και προτάσεις; Η σύμπτωσή τους σε στρατηγικές επιλογές είναι πασιφανής, οι διαφορές τους έχουν πλέον καταστεί εντελώς δυσδιάκριτες, και ιδιαίτερα στις σύγχρονες συνθήκες οι πορείες τους είναι παράλληλες, προς την ίδια κατεύθυνση.
Γι' αυτό οι διαφορές πρέπει να εφευρεθούν, να κατασκευαστούν ό,τι κι αν απαιτείται γι' αυτό. Πώς αλλιώς να υφαρπάσουν τη λαϊκή ψήφο; Μιλώντας για τι; Για το Ασφαλιστικό; Τις εργασιακές σχέσεις, την Παιδεία, την Υγεία και Πρόνοια; Το βιοτικό επίπεδο, την ανεργία; Τα μέτρα εναντίον των λαϊκών ελευθεριών; Το σύνολο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων; Ολα όσα χειροτερεύουν τη ζωή του λαού φέρουν τη σφραγίδα και των δύο. Ο λόγος του μεγάλου κεφαλαίου είναι νόμος και για τους δύο.
Τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου απαιτούν και οι εταίροι του δικομματισμού φροντίζουν να μπει φραγμός σε ό,τι και όποιον μπορεί να αφυπνίσει, να ριζοσπαστικοποιήσει συνειδήσεις, να συσπειρώσει το λαό, να μετατρέψει τη δικαιολογημένη οργή του σε συνειδητή πάλη. Θέλουν το λαό αποπροσανατολισμένο και γι' αυτό τον φέρνουν ενώπιον πλαστών διλημμάτων, που ακόμα κι αν απαντηθούν τίποτε δε διακυβεύεται για την πλουτοκρατία και τους πολιτικούς της εκπροσώπους. Και σ' αυτή τους την εκστρατεία βρήκαν πρόθυμους συμμάχους την ηγεσία του ΣΥΝ και τους «πρώην», που επίσης άδραξαν την ευκαιρία να ρίξουν το αντιΚΚΕ δηλητήριο τους.