Παράλληλα μίλησε για τον μεγάλο αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ και το χθεσινό συλλαλητήριο στην Αθήνα.

Η επιστολή που διάβασε ο Θ. Παφίλης έχει ως εξής:

«Σας στέλνουμε τη συγκεκριμένη επιστολή γιατί σκεφτήκαμε ότι ίσως έτσι καταφέρουμε να ακουστούμε. Ελπίζουμε να φτάσει σε εσάς, να τη διαβάσετε...

Ξέρετε, δεν είναι εύκολο για έναν μαθητή να ζει τα τελευταία 4 χρόνια της ζωής του με προθεσμίες, περιμένοντας "επενδυτές" και ημερομηνίες, αναμένοντας κάθε φορά αποφάσεις...

Την ίδια στιγμή που ο καθένας μας έχει τα δικά του άγχη στην πιεστική καθημερινότητα για τα μαθήματά του, τα φροντιστήρια, για να καταφέρουμε να τελειώσουμε το σχολείο μας, να περάσουμε στις σχολές που επιθυμούμε αύριο - μεθαύριο...

Μεγαλώσαμε περιμένοντας να μάθουμε από άλλους το τι πρόκειται να γίνει με τις ίδιες μας τις ζωές, και έχουμε ακούσει πάρα πολλά!

ΤΩΡΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΤΕ ΤΗ ΧΑΡΗ ΝΑ ΜΑΣ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ, ΚΥΡΙΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ!

Αγαπάμε τον τόπο μας, τις γειτονιές που μεγαλώσαμε, και τις θέλουμε ζωντανές και όχι μαραζωμένες

Δεν αντέχουμε να βλέπουμε τους γονείς μας και τους συγγενείς μας μέσα στο άγχος και την ανασφάλεια, επειδή αποφασίσατε να τους ανακοινώσετε χωρίς καμία προειδοποίηση ότι από την επόμενη εβδομάδα δεν θα έχουν δουλειά. Ετσι απλά!

Από εμάς τι μας ζητάτε ακριβώς;

Να εγκαταλείψουμε το σχολείο μας; Να εγκαταλείψουμε τον τόπο στον οποίο γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε; Να εγκαταλείψουμε τους φίλους μας και τις παρέες μας;

Σε λίγο καιρό θα πρέπει να δώσουμε εξετάσεις... Από ποιο σχολείο; Πού θα μένουμε; Πώς θα συνεχίσουμε τα μαθήματά μας;

Οι μεγαλύτεροι συμμαθητές μας σε λίγους μήνες θα πρέπει να δώσουν πανελλαδικές εξετάσεις σε αυτές τις συνθήκες!

Οι καθηγητές μας μας λένε ότι δεν ξέρουν τι ακριβώς πρόκειται να γίνει με το σχολείο μας... ΑΛΗΘΕΙΑ, ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ;

Πώς είναι δυνατόν να παίρνετε αποφάσεις χωρίς να σκέφτεστε μια ολόκληρη περιοχή, τους εργαζόμενους, χιλιάδες κατοίκους και εκατοντάδες μαθητές;

Ολα αυτά τα χρόνια πήραμε ένα πολύ σημαντικό μάθημα από τους γονείς μας. Μάθαμε να αγωνιζόμαστε για να κατακτάμε το δίκιο μας!

Αυτό που μας έμαθαν θα κάνουμε και τώρα! Θα αγωνιστούμε με ψηλά το κεφάλι!

Το χρωστάμε στους παππούδες μας και στους πατεράδες μας, που έχτισαν τη ΛΑΡΚΟ με τον ιδρώτα τους, ακόμα και με την ίδια τους τη ζωή! Το χρωστάμε στις οικογένειές μας, που σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες παλεύουν να μας μεγαλώσουν!

Νιώθουμε την ευθύνη απέναντί τους και την αναλαμβάνουμε: Θα αγωνιστούμε μέχρι τέλους!

Σας προτρέπουμε να αναλάβετε και εσείς τη δική σας ευθύνη: Να μην προχωρήσετε σε αυτό το έγκλημα!».