Την Τετάρτη 3 Ιούλη, στη Λάρυμνα, η πλατιά σύσκεψη σωματείων και φορέων για τη ΛΑΡΚΟ και τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα της περιοχής
Μπροστά στη νέα κρίσιμη φάση εφαρμογής των εγκληματικών σχεδιασμών της κυβέρνησης, της ΕΕ και των κομμάτων της, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ και τα Σωματεία τους απευθύνονται στους συναδέλφους, στους βιοπαλαιστές αγρότες και επαγγελματίες, στους νέους, στον λαό των περιοχών όπου δραστηριοποιείται η ΛΑΡΚΟ, επιδιώκοντας να δώσουν ακόμη μεγαλύτερη ώθηση και δυναμική στον αγώνα τους, γενικεύοντας την αντιπαράθεση με τη βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης που διαλύει τις ζωές τους.
Καλούν να δυναμώσουν ο συντονισμός και η κοινή πάλη ενάντια στην κοινή αιτία των οξυμένων προβλημάτων, την πολιτική που από τη μια διαλύει τη ΛΑΡΚΟ, από την άλλη ξεκληρίζει την αγροτιά και τους αυτοαπασχολούμενους, τσακίζει λαϊκά νοικοκυριά και μαραζώνει τον τόπο τους.
«Η τροπολογία - έκτρωμα θα μείνει στα χαρτιά. Εξω από τη ΛΑΡΚΟ δεν πρόκειται να βγούμε», διαμηνύουν αποφασιστικά οι εργαζόμενοι και τα Σωματεία στο κάλεσμά τους για τη σύσκεψη της Τετάρτης 3 Ιούλη.
«Απέναντι στην αδίστακτη και επικίνδυνη απόφαση της κυβέρνησης, προετοιμάζουμε την περιφρούρηση της ασφάλειας και της ζωής των κατοίκων γύρω από τα εργοτάξια της ΛΑΡΚΟ», σημειώνουν.
Αναδεικνύουν, δε, τα μεγάλα προβλήματα που μετατρέπουν σε αιτήματα αγώνα, για τα εξής:
Ειδικά σε σχέση με τη ΛΑΡΚΟ, τα Σωματεία θυμίζουν πως με τη νέα τροπολογία της κυβέρνησης της ΝΔ, που ψήφισαν οι βουλευτές της, «παραδέχτηκαν επί της ουσίας ότι το σχέδιο της εκκαθάρισης εν λειτουργία και ιδιωτικοποίησης της ΛΑΡΚΟ απέτυχε και μάλιστα σε μια περίοδο που το νικέλιο παίζει καθοριστικό και πρωταγωνιστικό ρόλο.
Με κυνισμό συνεχίζουν να "πετούν λάσπη". Για να αποποιηθούν το σημερινό αποτέλεσμα, αλλά και το μελλοντικό ενδεχόμενο έγκλημα, ούτε ευθύνες αναγνωρίζουν ούτε αναλαμβάνουν ούτε να διορθώσουν θέλουν. Κατέστρεψαν τη ΛΑΡΚΟ, τους εργαζόμενους, ερήμωσαν τα χωριά μας, ενεργοποιούν τον κίνδυνο βιομηχανικού ατυχήματος και συνεχίζουν να "φωνάζουν σαν τους κλέφτες για να φοβηθούν οι νοικοκύρηδες".
Με αβάσιμες φανφάρες λένε πως "η ΛΑΡΚΟ ήταν ζημιογόνα, οι εργαζόμενοι κάθονται και πληρώνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό κ.λπ.".
Η αλήθεια είναι ότι την υπερχρέωσαν συνειδητά, στη συνέχεια σπατάλησαν 110 εκατομμύρια ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό και άλλα 380 εκατομμύρια ευρώ από τα έσοδα της ΛΑΡΚΟ, για να ψηφίσουν μετά από τεσσεράμισι χρόνια την απόλυση όλων των εργαζομένων και την είσοδο ημετέρων εργολάβων που θα ξεκοκαλίσουν τα χρήματα που έχει η ΛΑΡΚΟ στα ταμεία της, θα την καταληστεύσουν και θα την οδηγήσουν στο οριστικό κλείσιμο».
Υπογραμμίζουν πως «οι τελευταίες κινητοποιήσεις στην Αθήνα έστειλαν το μήνυμα ότι η απόπειρα της κυβέρνησης να μας πετάξει έξω από τη ΛΑΡΚΟ δεν θα περάσει και σε αυτόν τον αγώνα δεν θα είμαστε μόνοι μας». Ενώ, επισημαίνοντας την κατάσταση που επικρατεί στη ΛΑΡΚΟ και συνολικότερα τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και ο λαός των περιοχών όπου δραστηριοποιείται η εταιρεία, τονίζουν:
«Τα Σωματεία της ΛΑΡΚΟ με επιχειρήματα και προτάσεις που δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό συνεχίζουμε να επιδιώκουμε ουσιαστικό διάλογο με τους αρμόδιους. Καλούμε τους υπουργούς και τα υπηρεσιακά κλιμάκια που έχουν λάβει τους σχετικούς φακέλους επικινδυνότητας βιομηχανικού ατυχήματος, τα δεκάδες υπομνήματα της πραγματικής κατάστασης, να αφήσουν τον κυνισμό, να επισκεφτούν οι ίδιοι τα μέρη μας, να σταθούν στο ύψος των ευθυνών τους.
Τους καλούμε να δουν συνολικά και συνδυαστικά τις επιπτώσεις στην περιοχή μας. Τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ μάς απολύουν, τους αγρότες της Κωπαΐδας τους κατέστρεψαν με τη λειψυδρία, τους κτηνοτρόφους της Λοκρίδας δεν τους έχουν αποζημιώσει για τη θανάτωση από την αρρώστια της ευλογιάς, οι ελαιοπαραγωγοί δεν πήραν ούτε ένα ευρώ για την περσινή ακαρπία και η νέα σεζόν δεν πάει καλά, τους ελεύθερους επαγγελματίες σταθερά τους κλείνουν, η ακρίβεια τσακίζει κόκαλα, τα μεροκάματα και οι συντάξεις δεν φτάνουν ούτε για τον μισό μήνα, τα νέα παιδιά μεταναστεύουν και η δημογραφική κατάσταση είναι απελπιστική.
Δεν τους έχουμε καμία εμπιστοσύνη. Οργανώνουμε την ενοποίηση των προβλημάτων με τους κατοίκους της περιοχής γύρω από τη ΛΑΡΚΟ, ισχυροποιούμε το μέτωπο υπεράσπισης του τόπου μας, ενώνουμε τις δυνάμεις μας με όλη την εργατική τάξη της χώρας μας και συνεχίζουμε τον αγώνα μέχρι να καπνίσει πάλι η τσιμινιέρα».