Στο ρυθμό της επικείμενης ισραηλινής εισβολής, ζουν τα τελευταία 24ωρα οι κάτοικοι της Λωρίδας της Γάζας. Στο μεθοριακό φυλάκιο του Ερετζ, ισραηλινές φιλειρηνικές οργανώσεις διαδηλώνουν, όπως και στο Τελ Αβίβ, ζητώντας να σταματήσει, έστω και την τελευταία στιγμή, μια επιχείρηση που «θα αφήσει πίσω της αμέτρητους νεκρούς: Παλαιστινίους και Ισραηλινούς». Η ισραηλινή κοινωνία μοιάζει να βρίσκεται στα άκρα. Οι επιχειρήσεις στη Δ. Οχθη πόλωσαν τις απόψεις: οι μεν ζητούν περισσότερη στρατιωτική καταστολή, οι δε εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ, και στο μέσον στρατιώτες και έφεδροι που αρνούνται να υπηρετήσουν στα Kατεχόμενα και φυλακίζονται, σε πρωτοφανείς για το Ισραήλ, αριθμούς: 69 φυλακίστηκαν, εξαιτίας του «Προστατευτικού Τείχους» μόνο!

Στην άλλη πλευρά της διαχωριστικής γραμμής, καθ' όλη τη διάρκεια της επιχείρησης κατά της Δ. Οχθης, το 1,1 εκατομμύριο Παλαιστινίων που ζουν στη Γάζα ενημερώνονταν για τις εξελίξεις από τα ΜΜΕ και περίμεναν τη δική τους σειρά. Ενας μήνας εφιαλτικής αναμονής, χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο, αφού ο ισραηλινός στρατός, εκτός από τον αυστηρό αποκλεισμό που επέβαλε, κόβοντας την περιοχή στα τρία, μπλόκαρε και την κινητή τηλεφωνία και το διαδίκτυο.

Αν η κατάσταση ακούγεται τραγική, για τους Παλαιστινίους που ζουν σ' αυτό το αποκομμένο κομμάτι της παλαιστινιακής γης και βρέχεται από τη Μεσόγειο, δεν ήταν πρωτοφανής. Η Λωρίδα της Γάζας ήταν, πριν από την επιχείρηση στη Δ. Οχθη, το φτωχότερο σημείο των Αυτόνομων. Υπολογίζεται ότι περισσότεροι από το 80% των κατοίκων της ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας. Η προμήθεια τροφίμων είναι εξαιρετικά δύσκολη, αφού έχει μόνον τρία μεθοριακά περάσματα: Ενα προς την Αίγυπτο, στη Ράφα, που ελέγχεται από τον ισραηλινό στρατό, το Ερετζ, προς το Ισραήλ, που από την έναρξη της δεύτερης Ιντιφάντα με μικρά διαλείμματα είναι κλειστό, και το Κάρνι, που προορίζεται για τη μεταφορά εμπορευμάτων και επίσης είναι, συνήθως, κλειστό.

Οι Παλαιστίνιοι στη Λωρίδα της Γάζας, στην πλειοψηφία τους, είναι πρόσφυγες. Το Τζαμπάλιγιε είναι το μεγαλύτερο προσφυγικό στρατόπεδο της Μέσης Ανατολής. Καταλαμβάνει 40 τετραγωνικά χιλιόμετρα και είναι σπίτι 140.000 ψυχών. Κάπως έτσι, σε χωμάτινα σοκάκια, σε παράγκες, χωρίς αποχέτευση, ύδρευση ή ακόμη και ηλεκτρικό, ζει μεγάλο μέρος του πληθυσμού αυτής της γης. Γι' αυτό ο Γιάσερ Αραφάτ επέλεξε την πόλη της Γάζας για έδρα της Π. Αρχής, σε μια προσπάθεια να ενισχύσει τα προγράμματα ανάπτυξής της και να μην αφήσει έδαφος πρόσφορο για να σπείρει η «Χαμάς».

Σήμερα, στη Γάζα, στήνουν οδοφράγματα με σακιά άμμου, στις εισόδους των καταυλισμών, και μεταφέρουν όσες περισσότερες προμήθειες βρίσκουν και αντέχουν τα γαϊδουράκια τους, στα σπίτια τους. Το ενδεχόμενο ισραηλινής εισβολής δεν είναι νέο των τελευταίων 24ωρων γι' αυτούς. Ηταν κάτι αναμενόμενο και, όπως χαρακτηριστικά έλεγαν, «η ώρα της Γάζας θα έρθει όταν τελειώσει ο Σαρόν με τη Δ. Οχθη, για να μην έχει διασπορά δυνάμεων. Είναι ενιαίο το σχέδιό του. Θέλει να αποδεχτούμε τους δικούς του όρους, δηλαδή τη, με κάποιο τρόπο, κατοχή. `Η να μας αναγκάσει να φύγουμε από τη γη μας. Κάποια στιγμή, θα επιτεθεί στη Γάζα, είτε έχει αφορμή είτε όχι. Και εμείς, θα μείνουμε εδώ. Και να θέλαμε, δεν έχουμε διέξοδο διαφυγής. Δεν έχουμε τίποτε να χάσουμε. Εδώ δεν είναι Δ. Οχθη. Εδώ, θα σκοτωθούμε όλοι: Και εμείς αλλά και πολλοί από αυτούς».

Τους κινδύνους τους γνωρίζει καλά και ο ισραηλινός στρατός. Γι' αυτό, και μέχρι σήμερα, υπέβαλε σε πείνα και διαρκή αγωνία την περιοχή, αλλά απέφευγε τις διεισδύσεις πεζή. Πληροφορίες θέλουν την ισραηλινή στρατιωτική ηγεσία να προσπαθεί να κάνει τους άνδρες της να συνηθίσουν στην ιδέα ότι θα έχουν πολλές απώλειες. Την ίδια προειδοποίηση απηύθυναν και πολλοί Παλαιστίνιοι αξιωματούχοι, ανάμεσα στους οποίους ο Σάεμπ Ερακάτ και ο εκτελών χρέη ΥΠΕΞ, Φαρούκ Καντούμι, καλώντας τη διεθνή κοινότητα να αποτρέψει μια «σφαγή άνευ προηγουμένου».

Οσο για το προσχεδιασμένο της υπόθεσης; Δεν είναι εκτίμηση μόνον των Παλαιστινίων. Ο Σαρόν έχει πολλάκις ξεκαθαρίσει την άποψή του. Μερίδα της ισραηλινής πολιτικής σκηνής, επίσης. Ο ισραηλινός στρατός δεν έπαψε ποτέ να θεωρεί τη Λωρίδα της Γάζας «άνδρο τρομοκρατών». Και όπως υποστηρίζει το ισραηλινο-παλαιστινιακό Εναλλακτικό Κέντρο Πληροφόρησης, επικαλούμενο ανώτατες στρατιωτικές πηγές, το επιχειρησιακό σχέδιο για τη Γάζα είχε εκπονηθεί, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, εδώ και τουλάχιστον 6 βδομάδες. Ο αποκλεισμός της κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων στη Δ. Οχθη δε στόχευε παρά στην εξάντληση, ψυχικά και σωματικά, των κατοίκων της.

Οσο για αφορμές, δεν είναι δύσκολο να βρει κανείς ή ακόμη και να ανακαλύψει. Ας μην ξεχνάμε τη βεβαιότητα, με την οποία ισραηλινή ηγεσία και ΜΜΕ επέρριψαν την ευθύνη για την πολύνεκρη βομβιστική επίθεση της Τρίτης, στη «Χαμάς» και, μάλιστα, σε μέλος της από τη Γάζα. Οντως, η «Χαμάς» δε χάνει ευκαιρία να αναλάβει την ευθύνη τέτοιων επιθέσεων και εδρεύει στη Γάζα, μόνο που αυτή τη φορά δεν έκανε τίποτε τέτοιο. Ισως, άλλωστε, δε χρειαζόταν. Το στόχαστρο έδειχνε, ήδη, Γάζα.