Τα χρόνια περνούν, οι κυβερνήσεις αλλάζουν, μα η κεντρική πολιτική για τις συγκοινωνίες και στη Θεσσαλονίκη παραμένει ίδια και απαράλλαχτη: Από το 1957 που ιδρύθηκε ο ιδιωτικός ΟΑΣΘ, μέχρι σήμερα, που φορά την ταμπέλα του δημόσιου και εφαρμόζει τους «σύγχρονους» Κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που συνεχίζουν να διατηρούν τους ιδιώτες παρόχους.

Μια διαδρομή σταθερή, με αφετηρία και προορισμό την εξασφάλιση του επιχειρηματικού κέρδους με επιδότηση από το κράτος μέσα από τον προϋπολογισμό.

Οι αναμονές τεράστιες, «κανονικότητα» είναι οι ελλείψεις τεχνικού προσωπικού και οδηγών, οι εργαζόμενοι πολλών ταχυτήτων, όπως οι συμβασιούχοι των 850 ευρώ κ.ο.κ.

Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και το «νέο» σχέδιο της σημερινής κυβέρνησης για την πλήρη ιδιωτικοποίηση των συγκοινωνιών της Θεσσαλονίκης, που θα ταΐσει τους ιδιώτες με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.

Και τελικά για τους επιβάτες, τον λαό της πόλης δεν υπάρχει ούτε φτηνή, ούτε συχνή, ούτε ποιοτική συγκοινωνία.

Το μέτρημα έχει χαθεί από τα εκατομμύρια που καρπώνονται κάθε χρόνο οι ιδιώτες της συγκοινωνίας της πόλης για να παρέχουν με τα «σαπάκια» τους υποβαθμισμένη συγκοινωνία. Από τα 24 εκατ. ευρώ τον χρόνο για το 2024 που δίνονται στα ΚΤΕΛ, το ποσό θα φτάσει στα 64 εκατ. από το 2025 και μετά!

Εχει χαθεί το μέτρημα όμως και για το πόσα οχήματα του Οργανισμού έχουν καεί, αλλά και των ΚΤΕΛ που εκτελούν συγκοινωνιακό έργο του ΟΑΣΘ.

Ενδεικτικά είναι τα περιστατικά που σημειώθηκαν στις 7 Μαΐου. Μέσα σε μία μέρα καταγράφηκαν δύο περιστατικά φωτιάς σε οχήματα, ενώ το ένα όχημα ήταν μισθωμένο με λίζινγκ. Λίγες ώρες αργότερα, εκδηλώθηκε φωτιά σε λεωφορείο του ΚΤΕΛ που εκτελούσε δρομολόγιο στην περιοχή της Νεοχωρούδας.

Πιο πρόσφατο αυτό που σημειώθηκε στις 14 Ιούλη, όταν εκδηλώθηκε φωτιά σε λεωφορείο του ΚΤΕΛ που εκτελούσε το δρομολόγιο στη γραμμή 56 του Ωραιοκάστρου.

Την ίδια ώρα, ο λαός συνεχίζει να ξεροσταλιάζει στις στάσεις, αφού ο στόλος των οχημάτων εξακολουθεί να είναι μικρός σε σχέση με τις ανάγκες. Σήμερα ο ΟΑΣΘ διαθέτει σε κυκλοφορία μόλις 300 λεωφορεία, ενώ θα έπρεπε να κινεί 370. Λείπουν δηλαδή 70 λεωφορεία καθημερινά από την πόλη και 200 οδηγοί.

Και το καλοκαίρι ο στόλος μειώνεται ακόμα περισσότερο, κατά περίπου 10%. Ακόμα και οι τουριστικές γραμμές που μπαίνουν σε εφαρμογή την καλοκαιρινή περίοδο για να διευκολύνουν τη μετάβαση στις κοντινές παραλίες, είναι μια απίστευτη ταλαιπωρία. Ο ΟΑΣΘ τις έδωσε στα ΚΤΕΛ, που όμως δεν βάζουν αρθρωτά λεωφορεία, τα οποία μπορούν να μεταφέρουν περισσότερους επιβάτες. Ετσι αρκετές φορές ακόμα και στα μισά της διαδρομής έχουν γεμίσει, οπότε παύει κάθε εξυπηρέτηση.

Σε ό,τι αφορά τον σχεδιασμό αντικατάστασης του στόλου του ΟΑΣΘ με σύγχρονα λεωφορεία, προχωρά μεν αλλά και πάλι δεν μειώνει τις αναμονές. Αφού τα 110 ηλεκτρικά λεωφορεία που ήρθαν, αντικατέστησαν σαπάκια που βγήκαν από την κυκλοφορία και τα επίσης 200 νέα που αναμένονται σε βάθος διετίας και βάλε, πάλι θα αντικαταστήσουν σαπάκια που θα αποσυρθούν. Οπότε στην καλύτερη περίπτωση τα κενά μένουν ως έχουν.