«Ηγετικό ρόλο» θα παίξει η Ελλάδα στη ρυμούλκηση του δεξαμενόπλοιου «Sounion», που καίγεται με 150.000 τόνους πετρέλαιο στα ανοιχτά της Υεμένης, χτυπημένο από τους Χούθι.

Οπως μαθαίνουμε, ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε συνεργασία με Ευρωατλαντικούς «εταίρους» στην περιοχή ...«συντονίζει» την επιχείρηση απάντλησης και μεταφόρτωσης του καυσίμου.

Το καράβι, συνοδεία πολεμικών σκαφών που συμμετέχουν στην επιχείρηση «Aspides», θα οδηγηθεί σε ασφαλές λιμάνι και αν επισκευάζεται, καλώς.

Αν όχι, θα πάρει άλλο ο εφοπλιστής...

Μένουμε όμως με την απορία...

Το καράβι αυτό μετέφερε πετρέλαιο για λογαριασμό κάποιων ομίλων της Ενέργειας, που θα το ...διυλίσουν σε πολλά εκατομμύρια ευρώ.

Το πλοίο μεταφοράς ανήκει σε έναν μεγάλο εφοπλιστικό όμιλο, από αυτούς που μετράνε τρελά κέρδη, ειδικά όταν παίρνουν το ρίσκο να διασχίσουν εμπόλεμη περιοχή, όπως η Ερυθρά, με πορεία προς το Σουέζ...

Το ερώτημα λοιπόν είναι: Γιατί δεν αναλαμβάνουν με δικά τους έξοδα τα μονοπώλια και οι ασφαλιστικές τους εταιρείες να «σώσουν» το καράβι και το περιβάλλον από τη βέβαιη καταστροφή;

Πόσο θα στοιχίσει στον ελληνικό λαό ο «ηγετικός ρόλος» της χώρας μας στην επιχείρηση διάσωσης και ενώ πάνω στο καράβι δεν υπάρχει πλέον ψυχή;

(Οι ναυτεργάτες, αφού λαχτάρησαν από την επίθεση στην οποία τους εξέθεσε ο πλοιοκτήτης, απομακρύνθηκαν από την πρώτη στιγμή).

Οπως φαίνεται, δεν φτάνουν τα 500.000 ευρώ που πληρώνει κάθε μέρα ο λαός για να πουλάει προστασία στους εφοπλιστές το Πολεμικό Ναυτικό.

Πρέπει από πάνω να πληρώνει και τα ...κερατιάτικα για να σωθούν το εμπόρευμα και το πλοίο!

Και ας αφήσουν τη δήθεν «ανησυχία» τους για την «περιβαλλοντική καταστροφή»...

Δεν καταλαβαίνουν από αυτά ούτε οι εφοπλιστές ούτε το κράτος τους, που τους έχει δώσει το ελεύθερο να βυσσοδομούν στις θάλασσες με το «ο ρυπαίνων πληρώνει»...

Στην προκειμένη περίπτωση, μάλιστα, ο ρυπαίνων ούτε πληρώνει!

«Ρεκόρ παραγωγής Ανανεώσιμης Ενέργειας τον Ιούλιο στην Ελλάδα» ο ένας τίτλος, «Νέο ράλι στην τιμή χονδρικής του ρεύματος για τον Αύγουστο» ο άλλος.

Μα καλά, πού πήγαν εκείνες οι διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης και των άλλων οπαδών της «πράσινης μετάβασης» ότι η αλλαγή του ενεργειακού μείγματος προς όφελος των ΑΠΕ θα εξασφάλιζε φτηνότερο ρεύμα στον λαό;

Μάλλον τις κατάπιε η μαρμάγκα της καπιταλιστικής κερδοφορίας, της οποίας άλλωστε είναι θεματοφύλακας η ενεργειακή πολιτική της ΕΕ, των κυβερνήσεων και των κομμάτων της...

Σύμφωνα λοιπόν με τα επίσημα στοιχεία, τον Ιούλη καταγράφηκαν ρεκόρ μηνιαίας παραγωγής από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και αρνητικό ρεκόρ δεκαετίας στις εισαγωγές.

Αυτό σημαίνει ότι η υψηλή ζήτηση καλύφθηκε κατά 50% και πάνω από τις ΑΠΕ, και μόνο ένα μικρό ποσοστό «αντλήθηκε» από τις εισαγωγές...

Εύλογα θα σκεφτεί κανείς, ακούγοντας τους ...θεωρητικούς της «πράσινης ανάπτυξης», ότι δεν μπορεί να υπάρξει ιδανικότερος συνδυασμός για να μειωθούν οι τιμές του ρεύματος.

Κι όμως... Ο Αύγουστος είχε τα υψηλότερα τιμολόγια, και το ίδιο αναμένεται να γίνει και τον Σεπτέμβρη.

Ανθρακες δηλαδή για τον λαό η ηλεκτροπαραγωγή από τις ΑΠΕ, χρυσάφι όμως για τους ΑΠΕτζήδες και τα άλλα αρπακτικά της Ενέργειας.

Το επαναλαμβάνουμε λοιπόν, για να μη νομίζουν ότι μιλάνε σε κορόιδα: Είναι ψέμα ότι το ρεύμα θα φτηνύνει με τις ΑΠΕ!

Οι πανάκριβες επενδύσεις, τα τεράστια κρατικά πακέτα για τη στήριξη της «πράσινης» Ενέργειας και η δέσμευση του κράτους να αποζημιώνει τους ΑΠΕτζήδες για όλη την παραγωγή (ανεξάρτητα από το πόση θα χρησιμοποιήσει) εκτοξεύουν το κόστος για τον λαό.

Εχει όμως και συνέχεια: Το ρεύμα που παράγουν οι πολυδιαφημισμένες ΑΠΕ - όπως και όλες οι άλλες πηγές Ενέργειας - ρίχνεται στον μεγάλο «κουβά» του Χρηματιστηρίου της Ενέργειας και η τιμή του διαμορφώνεται ως χρηματιστηριακό προϊόν.

Που σημαίνει τρελή κερδοφορία για τους ηλεκτροπαραγωγούς και τους παρόχους Ενέργειας, πανάκριβο ρεύμα και ενεργειακή φτώχεια για τα νοικοκυριά.

Η εξίσωση αυτή αποτελεί νόμο της καπιταλιστικής αγοράς και κανένας από τους επίδοξους σωτήρες και Μεσσίες, που πίνουν νερό στο όνομα της «πράσινης μετάβασης» και ψήφισαν το Xρηματιστήριο Ενέργειας, δεν μπορεί να τον αλλάξει...

Να συμβιβάσει δηλαδή τα κέρδη από την Ενέργεια - εμπόρευμα με τις λαϊκές ανάγκες για φτηνό ρεύμα.

Για να πάρει ανάσα ο λαός πρέπει να χάσει το κεφάλαιο. Κι αυτό απαιτεί σύγκρουση με την πολιτική του κέρδους, τη στρατηγική της ΕΕ και των κομμάτων της.

Για να χάσει τα πάντα το κεφάλαιο και να τα κερδίσει όλα ο λαός...