Eurokinissi

Το περιστατικό συνέβη την Παρασκευή σε ώρα αιχμής, στις 9 το πρωί, με δύο τρένα του Προαστιακού σιδηροδρόμου πριν από τον σταθμό των Αγίων Αναργύρων και μετά τα έργα υπογειοποίησης στα Σεπόλια όπου γίνεται μονοδρόμηση.

Τα τρένα γεμάτα κόσμο, το ένα με κατεύθυνση από Κιάτο προς Αθήνα (αμαξοστοιχία 1307), το άλλο από Αθήνα προς το αεροδρόμιο (αμαξοστοιχία 1210), κινούνταν με ταχύτητα τουλάχιστον 60 χιλιομέτρων την ώρα και από λάθος του ελεγκτή κυκλοφορίας βρέθηκαν στην ίδια γραμμή.

Ομως, αυτό που έρχεται και πάλι στην επικαιρότητα είναι ότι 19 μήνες μετά την τραγωδία στα Τέμπη με 57 νεκρούς και εκατοντάδες εγκαυματίες, η κατάσταση του δικτύου είναι στα ίδια χάλια, παρά τις μεγαλοστομίες κυβέρνησης και ιδιωτικών εταιρειών που το διαχειρίζονται.

Εργα ζωτικής σημασίας για την ασφαλή κυκλοφορία των τρένων πάνε με ρυθμούς «χελώνας», το τμήμα της υπογειοποίησης στα Σεπόλια που παραλίγο να συμβεί η τραγωδία, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της κρατικής αναλγησίας, όπως και το γεγονός ότι ο κεντρικός σιδηροδρομικός κόμβος της χώρας, ο Σταθμός Λαρίσης, είναι ένα απέραντο εργοτάξιο εδώ και χρόνια.

Επίσης κορυφαίο ζήτημα, που δείχνει τη συνεχιζόμενη εγκληματική πολιτική κυβέρνησης και εταιρειών, είναι ότι τα αυτοματοποιημένα συστήματα ασφαλείας - που μπορούν να εντοπίζουν τα όποια λάθη - δεν έχουν ακόμα εγκατασταθεί, ούτε καν στο κέντρο της πρωτεύουσας όπου διέρχονται τρένα.

Το πολύ σοβαρό περιστατικό που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε πολύνεκρο δυστύχημα και αποφεύχθηκε μόνο χάρη στην προσοχή των εργαζόμενων μηχανοδηγών, που αντιλήφθηκαν ότι πήγαιναν προς σύγκρουση - ακούγοντας την επικοινωνία στον ασύρματο - και φρέναραν σε μικρή απόσταση, χτυπάει ξανά μια μεγάλη «καμπάνα» για την κατάσταση του σιδηροδρόμου.

Οπως μας έλεγαν αγωνιστές σιδηροδρομικοί, «ξυπνάει πάλι τον εφιάλτη για τον οποίο συνεχώς οι εργαζόμενοι μιλάνε και καταγγέλλουν».

Αυτή η κατάσταση έχει τη σφραγίδα της πολιτικής που έχει ως προτεραιότητα τα κέρδη των εταιρειών και όχι την προστασία της ζωής τόσο των εργαζομένων όσο και των επιβατών του σιδηρόδρομου. Στην κυριολεξία ισχύει το σύνθημα «τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», κάτι που άλλωστε εκφράζεται και σε πολλούς άλλους τομείς της ζωής. Αυτή την πολιτική υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις σε όλη την ΕΕ.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του συστήματος τηλεδιοίκησης ERTMS, που θα μπορούσε να μειώσει κατά πολύ την εμπλοκή του ανθρώπινου παράγοντα στην ασφάλεια, άρα να μειώσει και τους κινδύνους ατυχημάτων.

Η ίδια η έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου για τους σιδηροδρόμους το 2017 αναφέρει: «Η ανάπτυξη του συστήματος στην ΕΕ βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα και είναι αποσπασματική (...) Η τρέχουσα περιορισμένη ανάπτυξη του ERTMS μπορεί να αποδοθεί κυρίως στην απροθυμία πολλών διαχειριστών υποδομής και σιδηροδρομικών επιχειρήσεων να επενδύσουν σε εξοπλισμό ERTMS, τόσο λόγω των δαπανών που συνεπάγεται μια τέτοια απόφαση, όσο και του ότι για πολλούς από αυτούς δεν στοιχειοθετείται επιχειρηματική σκοπιμότητα».

Με άλλα λόγια, το σύστημα μπαίνει μόνο εκεί που συμφέρει τις εταιρείες. Για αυτό σήμερα είναι εγκατεστημένο σε κάτω από το 15% του δικτύου στην ΕΕ, πρακτικά δηλαδή εκεί που τα κέρδη κυρίως από τη μεταφορά εμπορευμάτων υπερτερούν του κόστους. Γι' αυτό και τα στοιχεία των ατυχημάτων με τρένα στην ΕΕ είναι αποκαλυπτικά: Μόνο το 2021 είχαν γίνει στην ΕΕ 1.389 ατυχήματα, με 637 νεκρούς, από τα οποία τα 97 αφορούσαν μετωπικές συγκρούσεις.