Εδώ και χρόνια αγωνιστές συνδικαλιστές, συσπειρωμένοι στο ΠΑΜΕ, δίνουν τη μάχη της αντίστασης απέναντι στις πολιτικές που μαυρίζουν τη ζωή και το μέλλον μας.

Αυτό το μέτωπο δυνάμωσε μέσα από τους αγώνες σε κάθε χώρο δουλειάς για το μικρό και το μεγάλο, με την αλληλεγγύη και την προοπτική. Δυνάμωσε κόντρα στην κυρίαρχη ιδεολογία ότι πέρα από τον καπιταλισμό δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Δυνάμωσε κόντρα στη λογική της ταξικής συνεργασίας, όπως κάνουν οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Εβαλε στο τραπέζι την υπόθεση ανασύνταξης του κινήματος, την ανάγκη να υπάρχουν ισχυρά σωματεία στους χώρους δουλειάς και στους κλάδους όπου θα διασφαλίζεται η μαζική και δημοκρατική συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων.

Με την παρέμβασή του έγινε όλο και πιο καθαρό σε μεγάλο τμήμα της εργατικής τάξης της χώρας μας ότι με τη σχεδιασμένη δράση, με το πλαίσιο πάλης και τα αιτήματα που βάζουν στο επίκεντρο τις ανάγκες των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων μπορούμε να καταφέρουμε και μικρές ή μεγάλες νίκες, κόντρα στη μοιρολατρία, στη λογική τού «δεν γίνεται τίποτα», «δεν αλλάζει τίποτα».

Αυτός ο αγώνας, αυτή η προσπάθεια πρέπει να συνεχιστεί και να δυναμώσει. Η Πανελλαδική Σύσκεψη του ΠΑΜΕ στις 9 - 10 Νοέμβρη μπορεί και πρέπει να αποτελέσει ένα εργαστήρι δημιουργικού προβληματισμού αλλά ταυτόχρονα και σχεδιασμού της εργατικής αντεπίθεσης για το επόμενο διάστημα. Ενα βήμα όπου κάθε συνδικάτο θα μπορεί να διατυπώσει σκέψεις, κριτικές, προτάσεις για τον καλύτερο σχεδιασμό του αγώνα, για το δυνάμωμα της ταξικής συσπείρωσης.