Επιπλέον, στο «μοντέλο» της Ισπανίας οι εργοδότες προσλαμβάνουν και απολύουν εργαζόμενους ανεξέλεγκτα, επικαλούμενοι την «τρέχουσα δραστηριότητά τους», δηλαδή τις ανάγκες της κερδοφορίας τους. Ο Μηχανισμός RED για «Ευελιξία και Σταθεροποίηση της Απασχόλησης», που εφαρμόζεται στη χώρα, προβλέπει «προσωρινή διαθεσιμότητα» και «μερική ανεργία», προκειμένου οι επιχειρήσεις να μειώνουν τις ώρες εργασίας και να αναστέλλουν συμβάσεις όταν δηλώνουν «οργανωτικά, παραγωγικά ή οικονομικά προβλήματα», απολαμβάνοντας τη στήριξη του κράτους και στέλνοντας τον λογαριασμό στον λαό. Για κερασάκι στην τούρτα, η Ισπανία είναι η τρίτη χώρα στην Ευρώπη σε εργατικά «ατυχήματα», που σημαίνει ξέφραγο αμπέλι σε μέτρα υγείας και ασφάλειας. Αυτό το «ευρωπαϊκό κεκτημένο», που δεν διαφέρει απ' όσα συμβαίνουν και στην Ελλάδα, θέλει να κατοχυρώσει ο ΣΕΒ με το «κοινωνικό συμβόλαιο» που προτείνει για τη θωράκιση της κερδοφορίας του, «κρούοντας ανοιχτές πόρτες» σε κυβέρνηση και εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό.