«Το γουδί το γουδοχέρι» συνεχίζουν τα αστικά επιτελεία, αναπαράγοντας, ενόψει της συνάντησης των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας στις 8 Νοέμβρη, όλη την κάλπικη επιχειρηματολογία που συνοδεύει την επιχείρηση ΝΑΤΟικής κοπής διευθετήσεων. Την ίδια ώρα, μια σειρά από δημοσιεύματα και διαρροές δείχνουν πως στο «διά ταύτα» η συζήτηση έχει ήδη μπει στο παρασύνθημα, στις διεκδικήσεις δηλαδή της Τουρκίας «σε όλο το εύρος», ενώ σε ό,τι αφορά το Αιγαίο στο τραπέζι πέφτουν διάφορες «δημιουργικές προτάσεις», όπως η «κλιμακωτή αύξηση των χωρικών υδάτων» κ.ά.

Την ίδια ώρα, την επιχείρηση εφησυχασμού και τα περί «ήρεμων νερών» ήρθε να κουρελιάσει και το νέο επεισόδιο στο Αιγαίο, τη βδομάδα που πέρασε. Μετά την Κάσο και τα περιστατικά του περασμένου Αυγούστου, η Τουρκία προχώρησε σε υπενθύμιση των απαράδεκτων διεκδικήσεών της επί του πεδίου για μια ακόμα φορά αμφισβητώντας με NAVTEX της τη δικαιοδοσία της Ελλάδας για την πόντιση καλωδίου μεταξύ Χίου και Λέσβου (!) με το αμίμητο «επιχείρημα» ότι η περιοχή ανήκει σε ζώνη τουρκικής θαλάσσιας αρμοδιότητας και βρίσκεται επί της τουρκικής υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο, «τα όρια της οποίας μένει να καθοριστούν από τα παράκτια κράτη».

Αέρα στα πανιά των απαράδεκτων αυτών διεκδικήσεων έρχεται να δώσει ο ευρωατλαντικός σχεδιασμός στην περιοχή, αυτός που η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα παρουσιάζουν ως δήθεν «ασπίδα προστασίας».

Κρίκος στον σχεδιασμό αυτό, που προμηνύει πολύ μεγάλους κινδύνους για τους λαούς της περιοχής, είναι και ο «Στρατηγικός Διάλογος ΗΠΑ - Κύπρου», ο πρώτος γύρος του οποίου έγινε την βδομάδα που πέρασε στη Λευκωσία, με το Κοινό Ανακοινωθέν να μιλάει για «ορόσημο στη σχέση» μεταξύ των δύο χωρών που «αντανακλά την αποφασιστικότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας και των Ηνωμένων Πολιτειών να ενισχύσουν από κοινού τη διμερή και περιφερειακή ασφάλεια, να προωθήσουν την οικονομική καινοτομία και ευημερία...». Επισημαίνεται δε ότι ο «Διάλογος» θα συνιστά «μια πλατφόρμα για την προώθηση της πρακτικής συνεργασίας σε τομείς όπως η διαχείριση κρίσεων και η επιβολή του νόμου, η ενεργειακή ασφάλεια, ο πολιτισμός, η εκπαίδευση, η καινοτομία και η τεχνολογία, το εμπόριο και οι επενδύσεις και οι σχέσεις μεταξύ των λαών».