Οσο για την προσπάθεια να παρουσιάσουν τον διορισμό του Μασκ ως την «ειδοποιό διαφορά» του «Τραμπισμού» με το «φιλελεύθερο» και «δημοκρατικό» πολιτικό σύστημα της ΕΕ, είναι μόνο για γέλια. «Ομοιος τον όμοιο και η κοπριά στα λάχανα» που λέει και ο λαός! Μεγαλοεπιχειρηματίες έγιναν πρωθυπουργοί στην ΕΕ (π.χ. Μπερλουσκόνι) πολύ πριν τον Τραμπ, ενώ τα υπουργικά συμβούλια των ευρωπαϊκών κρατών βρίθουν από νυν και πρώην «ανθρώπους της αγοράς». Οπως ισχύει και το αντίστροφο, με πολιτικούς που μεταπηδούν στο μισθολόγιο μεγάλων επιχειρήσεων (π.χ. Σρέντερ). Για να μη θυμηθούμε το Ευρωκοινοβούλιο, όπου «κουμάντο» κάνουν τα λόμπι των πολυεθνικών ως «συστατικό στοιχείο της ευρωπαϊκής δημοκρατίας», σύμφωνα με το ψήφισμα όλων των πολιτικών δυνάμεων, πλην ΚΚΕ.