Περιμένοντας τις ανακοινώσεις των (απογειωμένων) τιμών λιανικής στο ηλεκτρικό ρεύμα, τα αποτελέσματα μιας έρευνας γνώμης (GPO) που δημοσιοποιήθηκαν πρόσφατα είναι αποκαλυπτικά για το πώς τα λαϊκά νοικοκυριά είναι χωμένα «μέχρι τον λαιμό» στον βάλτο της ακρίβειας και προσπαθούν απεγνωσμένα να αντεπεξέλθουν ακόμα και σε στοιχειώδεις ανάγκες τους. Τι δείχνει η έρευνα;
Οπου οι υποχρεώσεις είναι πιο αυξημένες, η σκιά της ακρίβειας πέφτει πιο βαριά. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την έρευνα οι γονείς που έχουν παιδιά σε ηλικία σχολείου ή πανεπιστημίου αναφέρουν δυσκολίες στην κάλυψη των εξόδων φροντιστηρίων και άλλων εκπαιδευτικών αναγκών σε ποσοστό 60,9% («Πολύ» - «Αρκετά»), ενώ ένα σημαντικό ποσοστό (63,7%) δηλώνει ότι δυσκολεύεται να καλύψει τις δαπάνες για ρούχα και παπούτσια.
Η ψυχαγωγία και η διασκέδαση έχουν γίνει άπιαστο όνειρο για τη συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών νοικοκυριών, με το 71,5% να θεωρεί ...πολυτέλεια ένα τέτοιο έξοδο. Το ίδιο ισχύει και με τις εκδρομές, όπου το 77,5% (σχεδόν 8 στους 10) δηλώνει αδυναμία να καλύψει τις δαπάνες.
Την εικόνα για το πραγματικό αδιέξοδο που βιώνουν τα νοικοκυριά συμπληρώνουν τα στοιχεία από το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Εισφορών, όπου οι ατομικές ειδοποιήσεις για κατασχέσεις από οφειλές έχουν φτάσει τις 2.377.106 από την αρχή του χρόνου! Από τα στοιχεία προκύπτει ότι σχεδόν οι 9 στους 10 (88,31%) χρωστάνε ποσά έως 30.000 ευρώ. Που σημαίνει ότι το 90% του συνολικού χρέους των περίπου 50 δισ. βαραίνει τα «μικρά ψάρια», δηλαδή τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, τα μικρομάγαζα και τους φτωχούς αγρότες που δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν.
Πώς να μη σχολιάσει κανείς ότι την ίδια ακριβώς περίοδο συζητιέται ο νέος κρατικός προϋπολογισμός στη Βουλή, και μαζί ο νέος νόμος για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού; Με τον πρώτο η κυβέρνηση φορτώνει νέα φορολογικά βάρη στις πλάτες του λαού και αφαιρεί εισόδημα που λείπει από τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία για την επιβίωσή της. Και με τον άλλο νόμο «βελτιώνει» ...προς το χειρότερο για τους εργαζόμενους το έκτρωμα Βρούτση - Αχτσιόγλου, θεσπίζοντας νέους κόφτες στον καθορισμό του κατώτατου μισθού, με στόχο το τράβηγμα συνολικά των εργατικών εισοδημάτων προς τα κάτω.
Ακόμα και στο μέτωπο του πολέμου, που οι συνέπειές του αποτυπώνονται άμεσα στην αύξηση του κόστους της Ενέργειας, η πολιτική της κυβέρνησης και όλων των κομμάτων είναι αυτή της βαθύτερης εμπλοκής. Ενώ η πολεμική οικονομία απορροφά θηριώδη κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό, που θα τα πληρώσει ο λαός από την τσέπη του και όχι μόνο...
Οταν λοιπόν η κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι έχει για «απόλυτη προτεραιότητα τα θέματα του κόστους ζωής», όπως έλεγε τις προάλλες ο αρμόδιος υπουργός, οι εργαζόμενοι και οι άλλοι βιοπαλαιστές πρέπει να «κουμπώνονται» και να ετοιμάζονται για νέο κύμα επίθεσης στο εισόδημά τους. Αλλά και για ακόμα πιο μαχητικούς αγώνες διεκδίκησης ουσιαστικών μέτρων ανακούφισης από την ακρίβεια, αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις.
Οι «λύσεις» δεν θα έρθουν από τους επίδοξους «σωτήρες», που πίνουν νερό στο όνομα της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής με αυτή που υλοποιεί η ΝΔ. Διέξοδο μπορεί να ανοίξει μόνο η λαϊκή αντεπίθεση σ' αυτήν τη βάρβαρη πολιτική, η σύγκρουση με το ίδιο το σύστημα που παράγει φτώχεια για τους πολλούς και αμύθητα κέρδη για τους λίγους.