Σε Κεφαλονιά και Ιθάκη η οικονομική δραστηριότητα που κυριαρχεί είναι ο Τουρισμός, η «ατμομηχανή» της οικονομίας της χώρας όπως αρέσκεται να λέει και η κυβέρνηση της ΝΔ. Μόνο που αυτό το «τρένο» έχει επιβάτες μόνο τους επιχειρηματικούς ομίλους. Τους χιλιάδες εργατοϋπαλλήλους και ξενοδοχοϋπαλλήλους τούς τσακίζει στις ράγες όπου κινείται.

Κάθε καλοκαίρι σπάει και από ένα διαφορετικό ρεκόρ. Αλλοτε του τζίρου, άλλοτε των κερδών, άλλοτε των αφίξεων. Και κάθε καλοκαίρι χειροτερεύει ραγδαία η θέση των μισθωτών στον κλάδο. Είναι κανόνας τα 7ήμερα και τα 12ωρα, και δεν περιορίζεται στα ξενοδοχεία και στα επισιτιστικά καταστήματα αλλά επεκτείνεται στο Εμπόριο, στις τροφοδοσίες, στις Μεταφορές ακόμα και στους υπαλλήλους γραφείων. Είναι κανόνας η υπερεντατική εργασία, χωρίς διάλειμμα, η κάλυψη πολλών θέσεων από έναν εργαζόμενο, μιας και η έλλειψη προσωπικού είναι εμφανής.

Εννοείται ότι οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι, δεν φτάνουν ούτε για «ζήτω», ενώ το κόστος ζωής έχει εκτιναχθεί. Χαρακτηριστικό είναι το κόστος ενοικίου που για ένα δίχωρο σπιτάκι στο Αργοστόλι ή στα περίχωρα φτάνει ακόμα και τα 500 ευρώ. Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε δεκάδες προβλήματα, αλλά κρίνουμε πιο ωφέλιμο σήμερα να πιαστούμε λίγο από τη φετινή εμπειρία που μαζί με το κλαδικό Σωματείο αποκτήσαμε, στην από κοινού παρέμβασή μας στον κλάδο με αφορμή και τις αρχαιρεσίες που είχαν τον Σεπτέμβρη.

Φάνηκε έντονα ότι οι εργαζόμενοι στην πλειονότητά τους ψάχνουν κάπου να ακουμπήσουν, ειδικά όσοι έχουν έρθει από άλλα μέρη της Ελλάδας ή του κόσμου για να εργαστούν στα νησιά μας. Μας δέχτηκαν ζεστά, με ενθουσιασμό μερικές φορές, ιδιαίτερα σε σημεία όπου δεν φτάναμε τα προηγούμενα χρόνια, όπως το κοσμοπολίτικο Φισκάρδο ή το Κιόνι της Ιθάκης.

Υπήρχε ενδιαφέρον, γινόταν συζήτηση με τους νέους, τι είναι το Σωματείο, για τον ρόλο του, την ανάγκη να δυναμώσει, να έχει μέλη παντού, να εκφράζει όλο και περισσότερους. Η εργοδοσία παρενέβαινε αλλού με το καρότο, αλλού με το μαστίγιο, προσπαθούσε κυρίως να παρουσιάσει την εικόνα της επιχείρησης - «οικογένειας» και όπου δεν της έβγαινε, φρόντιζε να δείξει ότι οι πολλές επαφές με τα σωματεία είναι «πρόβλημα». Την ουσία, ωστόσο, δεν μπόρεσε να την αλλάξει.

Η παρουσία του Εργατικού Κέντρου και του Σωματείου βοήθησε να πάρουν πολλοί άνθρωποι θάρρος και άλλοι να καταλάβουν ότι χωρίς οργάνωση δεν θα λυθεί ποτέ ούτε το πρόβλημα του μισθού, ούτε των συνθηκών διαβίωσης, ούτε κανένα. Τώρα πρέπει να συνεχιστεί η πορεία μαζικοποίησης που εκφράστηκε και στις αρχαιρεσίες (με 100% άνοδο), να δυναμώσει η πίεση στην εργοδοσία για υπογραφή τοπικής κλαδικής ΣΣΕ, που μπορεί να αποτελέσει σκαλοπάτι για την καλυτέρευση των όρων δουλειάς στον κλάδο.

Τέλος, στο «τουριστικό θαύμα» του 2024 είπαμε «το νερό νεράκι», κυριολεκτικά. Στην Ιθάκη, που ας πούμε έχει γνωστή έλλειψη επάρκειας, η πλειοψηφία των κατοίκων υδροδοτείται από την αφαλάτωση και στενάζει από την ακρίβεια. Στην Κεφαλονιά φέτος ολόκληρες περιοχές, όπως η Σάμη, ο Κατελειός και τα Τρωιανάτα, έμειναν βδομάδες χωρίς σταγόνα.

Η γνώμη μας είναι ότι υπάρχουν σήμερα όλες οι προϋποθέσεις και οι δυνατότητες για άφθονο, ασφαλές και δωρεάν νερό για όλες τις χρήσεις, υδρευτικές και αρδευτικές. Με ευθύνη της κυβέρνησης πρέπει άμεσα να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να λυθεί το οξυμένο αυτό πρόβλημα και να πραγματοποιηθούν όλα τα αναγκαία έργα.