Κώστας Τηλιγάδης, αρτοποιός, γραμματέας της Συντεχνίας Αρτοποιών Πάτρας, μέλος του ΔΣ της ΟΕΒΕΣΝΑ και του ΔΣ του Εμπορικού Συλλόγου Πάτρας
Αυτό που ζούμε σήμερα μαρτυρά πως σχεδόν σε όλη τη Δυτική Ελλάδα, πάνω από το 50% των μικρών επιχειρήσεων καταγράφει μείωση του τζίρου, σχεδόν 4 στους 10 εκφράζουν φόβο για λουκέτο, ενώ η απώλεια εισοδήματος είναι πολύ μεγάλη.
Σε αυτό συντελούν συγκεκριμένα μέτρα που έχουν ληφθεί διαχρονικά, τόσο από τη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ όσο και από τις προηγούμενες των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.ά., που παρά όσα όλοι τους ψεύτικα ανέφεραν ότι δήθεν οι μικροί επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι είναι η «ραχοκοκαλιά» της ελληνικής οικονομίας, τα μέτρα τους κάθε άλλο παρά εμάς ενισχύουν, αντιθέτως, ακολουθώντας τις Οδηγίες της ΕΕ, της λεγόμενης «ελεύθερης αγοράς», μας τσακίζουν, κάνουν «αέρα στα πανιά» των πολυεθνικών ομίλων, που καθημερινά γιγαντώνονται!
Για παράδειγμα, στο Φορολογικό, μετά τον ΕΝΦΙΑ, τα χαράτσια όπως το τέλος επιτηδεύματος, τη φορολόγηση από το πρώτο ευρώ κ.ά., όπου η μία κυβέρνηση «έκοβε» και η άλλη «έραβε», ήρθε να προστεθεί η τεκμαρτή, οριζόντια φορολόγηση, με χιλιάδες ευρώ να «κρέμονται» πάνω από τα κεφάλια μας για πληρωμή στην εφορία, ακόμα και αν δεν έχουμε εισπράξει ούτε ευρώ!
Την ίδια ώρα επίσης που πληρώνουμε και την άδικη έμμεση φορολογία για τον ΦΠΑ, που τα χρέη μας συσσωρεύονται στην εφορία, μην μπορώντας πολλοί να πληρώσουμε τις ασφαλιστικές μας εισφορές, μένοντας ακάλυπτοι υγειονομικά αλλά και στη συνέχεια συνταξιοδοτικά, η ακρίβεια «σπάει κόκαλα» και για τις δικές μας δραστηριότητες.
Το ηλεκτρικό ρεύμα έχει γίνει βραχνάς για χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις, ιδιαίτερα τις πιο ενεργοβόρες, όπως αρτοποιεία, ζαχαροπλαστεία, εστιατόρια κ.ά. Η ακρίβεια στην αγορά πρώτων υλών, όπως στο αλεύρι για εμάς τους αρτοποιούς, ή τα υλικά που αγοράζουν από τις ίδιες τις πολυεθνικές ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί και άλλα επαγγέλματα, έρχονται να συμπληρώσουν το παζλ των ανατιμήσεων, μαζί με τα καύσιμα.
Φορολογικό, Ασφαλιστικό, γενικότερη ακρίβεια, είναι ορισμένα από τα καθημερινά χτυπήματα που δεχόμαστε για να μεγαλώσει το πεδίο δράσης των μεγαλοεπιχειρηματικών ομίλων, όπως συμβαίνει για παράδειγμα και στις Μεταφορές, όπου εταιρείες αποκτούν τον έλεγχο όλο και περισσότερων οχημάτων και οδηγών ταξί.
Σήμερα, όμως, όλοι εμείς που ξημεροβραδιαζόμαστε στα μαγαζιά και στις δουλειές μας προκειμένου να τα βγάλουμε πέρα, έχουμε διέξοδο. Αρκετό χρόνο δώσαμε σε δυνάμεις που τάχα μας νοιάζονταν. Τους δοκιμάσαμε όλους: Οσους κυβερνούν ή κυβέρνησαν, και τους επίδοξους «αστέρες» που έρχονται τάχα με την προβιά του νέου, με την ίδια αντιλαϊκή πολιτική.
Σήμερα έχουμε το ΚΚΕ, τη μόνη πολιτική δύναμη που εντός και εκτός Βουλής καθημερινά μάχεται για μέτρα προστασίας μας, στέκεται στο πλευρό μας για μια προοπτική μακριά από τη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι μας. Σε αυτόν τον δρόμο καλούμε να αγωνιστούμε τους συναδέλφους μας, μαζί με όλο τον λαό.