Πυροσβεστικές ομάδες δύο ατόμων με ένα μικρό όχημα κοστίζουν μέχρι και 3.000 δολάρια την ημέρα. Πυροσβεστικές ομάδες των είκοσι ατόμων με φορτηγό κοστίζουν έως και 10.000 δολάρια την ημέρα. Το 45% των πυροσβεστών που εργάζονται αυτήν τη στιγμή στις ΗΠΑ είναι ιδιωτικοί υπάλληλοι. Ασφαλιστικές εταιρείες σπάνε συμβόλαια, βλέποντας ότι έρχονται μεγάλες πυρκαγιές, και αφήνουν κατοίκους ξεκρέμαστους, κάτι που φάνηκε αυτές τις μέρες στην Καλιφόρνια. Οι δεξαμενές στέρεψαν, αφού τα μεγάλα ιδιωτικά πυροσβεστικά, «στρατολογημένα» από τους μεγιστάνες, ρούφηξαν όλο το νερό, τινάζοντας στον αέρα εξαρχής τον όποιο σχεδιασμό. Τα παραπάνω, που περιγράφονται σε πληθώρα ρεπορτάζ για τις πυρκαγιές στο Λος Αντζελες, είχαν ως αποτέλεσμα π.χ. γειτονιές να έχουν γίνει κάρβουνο και στο κέντρο τους ένα εμπορικό κέντρο να μένει άθικτο, σαν να μην υπήρξε ποτέ πυρκαγιά, αφού ο ιδιοκτήτης του «τα έσκασε χοντρά» στην Πυροσβεστική. Μιλάμε για τον πιο ωμό «πλειστηριασμό διάσωσης», αφού στο «αμερικάνικο όνειρο» αποδεικνύεται ότι όποιος έχει, όποιος πληρώνει έγκαιρα και πιο πολλά, σώζεται, αλλιώς ...«στην πυρά». Εδώ δεν γίνονται «στάχτη και μπούρμπερη» μόνο χιλιάδες κατοικίες και στρέμματα, αλλά από την κορυφή μέχρι τα νύχια όλη η σάπια προπαγάνδα των υπερασπιστών αυτής της βαρβαρότητας: Για την «καινοτομία που φέρνει ο ανταγωνισμός», για την «ανοιχτή αγορά που δουλεύει για όλους», την «απελευθέρωση» τομέων ακόμα και της πολιτικής προστασίας, που «δημιουργεί δυναμική»... Ας πάνε τώρα να βρουν «καινοτομίες» και «δυναμική» στις στάχτες.