Καταψηφίστηκε τελικά στη χτεσινή συνεδρίαση της γαλλικής Βουλής η πρόταση μομφής που είχαν καταθέσει κατά της κυβέρνησης Μπαϊρού η «Ανυπότακτη Γαλλία» και σύμμαχοί της, μετά την ανοχή που της έδωσαν η «Εθνική Συσπείρωση» (RN) της Μαρίν Λεπέν και το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS), επιβεβαιώνοντας τις ενδοαστικές διεργασίες που «τρέχουν» για την πολιτική σταθερότητα στη δεύτερη ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης, με φόντο την κλιμάκωση των πολεμικών προετοιμασιών.

Μόλις 131 ήταν οι βουλευτές που υπερψήφισαν την πρόταση μομφής, ενώ για να επικυρωθεί χρειαζόταν τουλάχιστον 288 ψήφους υπέρ.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «Le Monde», την πρόταση μομφής υπερψήφισαν οι 71 βουλευτές της ομάδας της «Ανυπότακτης Γαλλίας», 36 βουλευτές της ομάδας Οικολόγων και Κοινωνικών (από τους 38 συνολικά), 16 μέλη της ομάδας της Δημοκρατικής και Ρεπουμπλικανικής Αριστεράς (από τους 17) και 8 μέλη της ομάδας Σοσιαλιστές και συγγενείς (από τους 66).

Από τη μεριά του PS ο επικεφαλής του, Ολιβιέ Φορ, για να δικαιολογήσει την ανοχή στην κυβέρνηση Μπαϊρού είπε ότι το κόμμα του παραμένει στην αντιπολίτευση «αλλά είναι ανοιχτό σε συμβιβαστικές προτάσεις», προσθέτοντας ότι κατά τ' άλλα η καταψήφιση της κυβέρνησης «είναι πιθανή ανά πάσα στιγμή».

Την ίδια στιγμή η RN επιβεβαίωσε την ετοιμότητά της να διαπραγματευτεί με την κυβέρνηση Μπαϊρού σε διάφορα μέτωπα, με τον βουλευτή της, Σεμπαστιέν Σενού, να δηλώνει εκ μέρους των βουλευτών της RN απευθυνόμενος στην κυβέρνηση ότι οι προτάσεις της είναι «μια λίστα με κοινοτυπίες» και ότι «σας αξίζει να σας επιβληθούν κυρώσεις» ...αλλά «είναι με βάση τις πράξεις σας που σας περιμένουμε τώρα».

Επέκρινε δε την κυβέρνηση Μπαϊρού ότι «προτεραιότητά σας δεν ήταν να βρείτε τρόπους και μέσα για να βγάλετε τη χώρα από το τέλμα, αλλά να επιτρέψετε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα να βγει από τη συμμαχία με την "Ανυπότακτη Γαλλία", για να βγάλετε τον εαυτό σας από το αδιέξοδο της πρότασης μομφής».

Ο ίδιος ο Μπαϊρού στην παρέμβασή του είπε ότι «η επιλογή που έχουμε μπροστά μας σε αυτήν τη σοβαρή κατάσταση που βιώνει η χώρα μας (...) είναι μεταξύ της αέναης εσωτερικής σύγκρουσης και της προσπάθειας εξεύρεσης μιας οδού που οδηγεί στον διάλογο, στον συμβιβασμό, στη διαπραγμάτευση».