Το ΚΚΕ καταψήφισε επί της αρχής το νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού για την «αναδιοργάνωση του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείου Αλ. Σούτσου και του νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου Μητροπολιτικός Οργανισμός Μουσείων Εικαστικών Τεχνών Θεσσαλονίκης».

Οπως τόνισε ο Γιάννης Δελής, στη συζήτηση του νομοσχεδίου στην Ολομέλεια της Βουλής «υπάρχει ένα νήμα το οποίο συνδέει όλες τις διατάξεις του σημερινού ετερόκλητου πολυνομοσχεδίου: Το νήμα της επιχειρηματικότητας στον Πολιτισμό. Και η άκρη αυτού του νήματος βρίσκεται, βέβαια, σε μια κυβερνητική και διαχρονική ευρωενωσιακή πολιτική η οποία είναι ποτισμένη ως το μεδούλι της, από την αχαλίνωτη εμπορευματοποίηση κάθε πολιτιστικού κοινωνικού αγαθού».

Τόνισε ότι πρόκειται για την ίδια την πολιτική της επιχειρηματικής δράσης στον Πολιτισμό, η οποία ετοιμάζεται να παραδώσει στις κερδοσκοπικές ορέξεις του τουριστικού κεφαλαίου ένα ιστορικό για την εργατική τάξη τόπο, τα Μεταλλεία της Σερίφου, ενώ επενδυτικά ενεργειακά σχέδια ετοιμάζονται και για τη Γυάρο, το θανατονήσι των λαϊκών αγωνιστών.

Αυτή η πολιτιστική επιχειρηματικότητα όχι μόνο υποβιβάζει και υποβαθμίζει τα πολιτιστικά αγαθά, αλλά υψώνει συνεχώς και τους φραγμούς του αποκλεισμού για τα λαϊκά στρώματα από την ολοένα και πιο πανάκριβη πρόσβαση στην Τέχνη. «Και γι' αυτήν την πολιτιστική επιχειρηματικότητα, εκτός από το ΚΚΕ, ελάχιστες φωνές ακούγονται εδώ, και με τη σιωπή του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ να μας ξεκουφαίνει. Το ΠΑΣΟΚ μάλιστα βρίσκει θετικές τις αλλαγές που εισάγονται στα Μουσεία και το λέει ανοιχτά», επεσήμανε ο Γ. Δελής.

«Αν αυτό το νομοσχέδιο ήταν άρθρο, θα έπρεπε να είχε τίτλο "Εγχειρίδιο εμπορευματοποίησης της πολιτιστικής κληρονομιάς"», σημείωσε η Σεμίνα Διγενή.

Υπογράμμισε ότι ούτε ο πολιτισμός, ούτε η καλλιτεχνική ελευθερία, ούτε τα δικαιώματα των καλλιτεχνών μπορούν να ευδοκιμήσουν στην άγονη γη της ευρωενωσιακής πολιτικής και πρόσθεσε ότι «η αντιμετώπιση της Τέχνης ως εμπορεύματος και εργαλείου χειραγώγησης των λαών βρίσκεται σε διαμετρική αντίθεση με την αληθινή λειτουργία της, να εξανθρωπίζει δηλαδή τον κόσμο και να του αποκαλύπτει την αλήθεια και την πραγματικότητα». «Η εμπορευματοποιημένη τέχνη δεν μπορεί να είναι ελεύθερη γιατί την καθορίζει και την κατευθύνει η μεγιστοποίηση του κέρδους για την καπιταλιστική οικονομία και την εξουσία», τόνισε η Σ. Διγενή.

Αναφερόμενη στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου, σημείωσε ότι στόχος είναι να αλλάξει ο χαρακτήρας του φεστιβάλ, εισάγοντας τη διευρυμένη έννοια «οπτικοακουστικό», που περιλαμβάνει κάθε πιθανή δημιουργία έργου εκτός κινηματογράφου. «Με αυτό το νομοσχέδιο υλοποιούνται οι στόχοι των μεγάλων παραγωγών, μέσω και των καναλιών, για να βρουν θέση στο λεγόμενο μάρκετ του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, προκειμένου να βρουν καινούργιες αγορές», σημείωσε χαρακτηριστικά.