Κάτι παράξενα πράγματα... Δεν πρόλαβε το «902.gr» να ανεβάσει το ηχητικό με τους σταθμάρχες που συζητάνε για το «ΝΑΤΟ εξπρές» του σιδηρόδρομου και ένα ...αόρατο χέρι έριξε την ιστοσελίδα για κάποια λεπτά της ώρας! Δεν το λες και σύμπτωση. Κυβερνοεπίθεση κανονική, αλλά μάταιη.

* * *

Τόσες μέρες και βδομάδες, τα ερωτήματα για το τι μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία και τι προκάλεσε την έκρηξη, ήταν πρωτοσέλιδο σε όλο τον Τύπο. Οι αποκαλύψεις όμως του «Ριζοσπάστη» και του «902.gr» δεν υπάρχουν ούτε στα ...μνημόσυνα της συντριπτικής πλειοψηφίας των αστικών εφημερίδων! Τόσο «τζιζ» κάνουν οι αναφορές στο ΝΑΤΟ και στο ενδεχόμενο η αμαξοστοιχία να μετέφερε εύφλεκτο υλικό για τις πολεμικές ανάγκες του...

Χώρια που τα ντοκουμέντα του «Ριζοσπάστη» ανοίγουν τη βεντάλια. Γιατί αν το «ΝΑΤΟ εξπρές» έχει τέτοιες διαστάσεις, με δεκάδες δρομολόγια, πέρα από κάθε προδιαγραφή ασφάλειας και με διέλευση μέσα από κατοικημένες περιοχές, τα νέα «Τέμπη» παραμονεύουν στην επόμενη στροφή... Οπότε, «θάψιμο» από τον αστικό Τύπο.

Είπαμε, να υπάρξει «δικαίωση» για τα Τέμπη, αλλά όχι να αμφισβητηθεί κι ο ρόλος της χώρας ως ΝΑΤΟικού κόμβου πολέμου! Πάει πολύ...

* * *

Ιδια στάση και από τους ...αντισυστημικούς του συστήματος, που φωνάζουν για συγκάλυψη. Τρεις μέρες μετά, δεν έχουν βγάλει ούτε «κιχ» για τις αποκαλύψεις του «Ριζοσπάστη» και του «902.gr». Ακούνε ΝΑΤΟ και κόβουν λάσπη! Κατά τα άλλα, σόου και φωνές μέσα στη Βουλή από τη βολική αντιπολίτευση, που αν δεν υπήρχε, θα έπρεπε να την είχε εφεύρει η κυβέρνηση της ΝΔ...

* * *

Την περασμένη Τετάρτη κατατέθηκε μήνυση από συγγενείς θυμάτων των Τεμπών σε βάρος των πρώην υπουργών Μεταφορών Κ. Αχ. Καραμανλή (ΝΔ) και Χρ. Σπίρτζη (ΣΥΡΙΖΑ).

Στις δηλώσεις που έκανε ο δικηγόρος τους αμέσως μετά στη Λάρισα, κάποιοι ...εργολάβοι της ενημέρωσης δυσανασχέτησαν φανερά, όταν αναφέρθηκε στις ευθύνες της ΕΕ και στα στοιχεία που δείχνουν προς ΝΑΤΟ μεριά για το εύφλεκτο φορτίο.

Τέτοια δυσανεξία σε οτιδήποτε αγγίζει τους Ευρωατλαντικούς «συμμάχους» και την εμπλοκή της χώρας στα βρώμικα σχέδιά τους.

* * *

Παρεμπιπτόντως, ούτε αυτή η σημαντική εξέλιξη βρήκε κάποια θέση στον αστικό Τύπο. Οπότε, διά της «εις άτοπον», επιβεβαιώνεται το εξής συμπέρασμα: Το σύστημα μπορεί να ανεχτεί οποιονδήποτε «αντισυστημισμό», εκτός από αυτόν που βάζει στο στόχαστρο στρατηγικές επιλογές και συμμαχίες της αστικής τάξης, αποκαλύπτοντας την ευθύνη που έχει συνολικά το κράτος του κεφαλαίου για το έγκλημα, επομένως και όλες διαδοχικά οι κυβερνήσεις.

Γι' αυτό οι αντισυστημικοί του ...«γλυκού» συστημικού νερού σπρώχνονται και προβάλλονται απ' όλες τις μπάντες, ακόμα και από κυβερνητικά στελέχη.

Για να μην πούμε για τα ΜΜΕ των εφοπλιστών, των μεγαλοεργολάβων, των τραπεζιτών και των άλλων επιχειρηματικών ομίλων, που τους προσφέρουν άπειρο χρόνο να προπαγανδίζουν τον ...αντισυστημισμό της υποταγής στο σύστημα του καπιταλιστικού κέρδους.

* * *

Για εκείνους τους ανώτερους στρατιωτικούς που βρίσκονταν στη σκηνή του εγκλήματος στα Τέμπη (και μάλιστα μέσα σε ...στρατιωτική σκηνή), θα μας πει κάτι η κυβέρνηση; Αν δεν ήταν σε «ειδική αποστολή», ποιο είναι το πρόβλημα να αποκαλύψει τις ιδιότητες και τα καθήκοντά τους τις πρώτες ώρες μετά τη σύγκρουση;

Θα μας πει για τα εποπτευόμενα από το υπουργείο Αμυνας στελέχη που είχαν εγκατασταθεί στον χώρο, με ειδίκευση μάλιστα στα εκρηκτικά; Γιατί είναι τόσο δύσκολο να δοθούν απαντήσεις; Ρητορικό το ερώτημα...

* * *

Η μάνα της 23χρονης Αγάπης, δύο χρόνια μετά το έγκλημα στα Τέμπη, συγκλόνισε την περασμένη Πέμπτη στο Σύνταγμα...

«Νόμοι επί νόμων και λήψη μέτρων στο όνομα υποτίθεται της εξυγίανσης και της "αποδοτικότερης" λειτουργίας του σιδηρόδρομου. Με στόχο την κατάτμηση του ΟΣΕ σε επιμέρους θυγατρικές εταιρείες και την ιδιωτικοποίηση, σύμφωνα με τις Οδηγίες της ΕΕ για την προώθηση του "ελεύθερου ανταγωνισμού" στις μεταφορές. Και δυστυχώς, τα είδαμε στην πράξη τα αποτελέσματα αυτού του ελεύθερου ανταγωνισμού. Τα νιώσαμε με τον πιο τραγικό τρόπο».

Αυτήν την ουσία, που η μάνα περιγράφει με λίγες λέξεις, είναι που θέλουν να συγκαλύψουν συστημικοί και δήθεν αντισυστημικοί.

Και αυτή η ουσία δεν συγκαλύπτεται! Γεμίζει όλο και περισσότερα στήθια και καρδιές, που βγαίνουν στους δρόμους και διεκδικούν τη ζωή κόντρα στα κέρδη. Και που ξέρουν ότι ο αγώνας για πραγματική δικαίωση περνάει μέσα από τη σύγκρουση με το σύστημα του κέρδους, μέχρι την ανατροπή του!