Την εκδήλωση οργάνωσε το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων και τίμησαν με την παρουσία τους τα μέλη του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων των Τεμπών Γιώργος Τσακλίδης και Ελένη Βασάρα, γονείς της αδικοχαμένης 23χρονης Αγάπης. Μάλιστα η Ελένη Βασάρα, γραμματέας του Συλλόγου, έκανε τα αποκαλυπτήρια του έργου, ενώ απηύθυνε και σύντομο χαιρετισμό.

Το χαρακτικό σε μαύρο φόντο που στήθηκε στην πρόσοψη των γραφείων του Εργατικού Κέντρου απεικονίζει τις ράγες του τρένου με το νούμερο 57 να τοποθετείται στη βάση. Με δύο λιτές φράσεις «Δεν θα ζήσουμε σε μία απέραντη κοιλάδα των Τεμπών. Τα κέρδη τους, οι ζωές μας» που χαράχτηκαν στο πάνω μέρος της πλάκας, οι διοργανωτές στέλνουν μήνυμα συνέχισης του αγώνα για τη ζωή, μέχρι τέλους.

Η συγκέντρωση έκλεισε με ομιλία του Νίκου Εξαρχου, προέδρου του Εργατικού Κέντρου Ιωαννίνων και βουλευτή του ΚΚΕ, ενώ χαιρέτισαν εκπρόσωποι μαθητικών και φοιτητικών συλλόγων. Επίσης αναγνώστηκαν τα 57 ονόματα των νεκρών των Τεμπών αλλά και ονόματα από τους εκατοντάδες νεκρούς εργάτες και εργάτριες στους χώρους δουλειάς των δυο τελευταίων ετών, ενώ τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων.

Στη συγκέντρωση συμμετείχαν πάνω από 50 φορείς της πόλης με τους εκπροσώπους τους, άνθρωποι του μόχθου, νέοι και νέες που κατέθεταν λουλούδια στο μνημείο.

Ανάμεσά τους και η οικογένεια του Βασίλη, του αδικοχαμένου εργάτη - οικοδόμου, που έχασε τη ζωή του τον περασμένο Μάιο στην κατασκευή αποχετευτικού δικτύου στην Αρίστη.

Η Ελένη Βασάρα με συγκίνηση αναφέρθηκε ξεκινώντας στον χαμό της μονάκριβης κόρης της, στα 57 θύματα του προδιαγεγραμμένου εγκλήματος, στους 180 βαριά τραυματισμένους. Αναφέρθηκε εκτενώς στις εγκληματικές ευθύνες του κράτους για την κατάσταση στον σιδηρόδρομο και την ανυπαρξία μέτρων που απέδωσε στο «κόστος, κόντρα στην ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής».

Επισήμανε δε ότι οι κρατικές αρχές και σήμερα «συνεχίζουν να εγκληματούν, διαπράττοντας το αδίκημα της έκθεσης, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός δημόσια ομολογεί ότι ο σιδηρόδρομος θα είναι ασφαλής το 2027, την ώρα που όχι απλά κυκλοφορούν κανονικά τα τρένα, αλλά εξακολουθούν να μεταφέρουν άκρως επικίνδυνο πολεμικό υλικό για λογαριασμό του ΝΑΤΟ».

Τέλος η Ελένη Βασάρα αναφέρθηκε στο συγκλονιστικό λαϊκό κίνημα, που από τις πρώτες μέρες του προδιαγεγραμμένου εγκλήματος στάθηκε στο πλευρό των συγγενών με κυρίαρχα τα συνθήματα «τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» και «το έγκλημα αυτό δεν θα συγκαλυφθεί, όλων των νεκρών θα γίνουμε η φωνή». Παράλληλα, εκφράζοντας την εμπιστοσύνη της στη δύναμη του λαού και της νεολαίας, κάλεσε σε συνέχιση του αγώνα «για να αντιμετωπίσουμε και να ανατρέψουμε την πολιτική που γεννά και συγκαλύπτει Τέμπη (...) γιατί δεν έχουμε ανάγκη από αυτόκλητους σωτήρες και επίδοξους προστάτες που θέλουν να συνεχίσουν την ίδια πολιτική με άλλη κυβέρνηση, άλλα πρόσωπα», μέσα σε ένα κύμα χειροκροτημάτων.

«Το χαρακτικό στην είσοδο του Εργατικού Κέντρου θα είναι εδώ "κερί αναμμένο" να φωτίζει τον δρόμο της τάξης μας», σημείωσε ο Νίκος Εξαρχος.

Και αναφερόμενος στις ιστορικές απεργιακές συγκεντρώσεις των τελευταίων δύο χρόνων, τόνισε ότι μέσα από αυτές από τη μια ο λαός έμαθε τη δύναμή του, ενώ από την άλλη η κυβέρνηση και αστικά κόμματα αγωνιούν αυτές οι κινητοποίησης να μην οδηγήσουν σε μεγαλύτερη έλλειψη εμπιστοσύνης του λαού στους θεσμούς και το κράτος τους, τονίζοντας ότι οι πολλοί, ο λαός, στενάζει από τις πολιτικές τους.

Σε άλλο σημείο υπογράμμισε ότι «η διέξοδος βρίσκεται στο μέτωπο που είχαμε οι πάνω από 30.000 Γιαννιώτες στις 28 του Φλεβάρη, βρίσκεται στους ενιαίους στόχους πάλης που χρειάζεται να διαμορφωθούν» και επισήμανε ότι ο αγώνας αυτός πρέπει να αποκτήσει πανελλαδικά χαρακτηριστικά. Ετσι στο ερώτημα πολλών ανθρώπων του μόχθου «μετά την 28η Φλεβάρη τι;», απάντησε: «Συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο».

Και καλώντας στην απεργία της 9ης Απρίλη, ανέδειξε ότι αυτή η απεργία δεν είναι απλά μία μάχη για μισθούς και Συλλογικές Συμβάσεις, είναι η συνέχεια του εργατικού - λαϊκού κινήματος που δεν συμβιβάζεται με τα ψίχουλα, που με τους μεγάλους αγώνες του στρίμωξε την κυβέρνηση και ακύρωσε τα σχέδια της συγκάλυψης.