Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, κάνει μια βαθιά αντεργατική τομή. Προωθεί την ιδιωτικοποίηση του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης μέσα από τη σύσταση των «Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης».

Τα Ταμεία αυτά είναι Νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και στηρίζονται στην κεφαλαιοποίηση και την ανταποδοτικότητα. Αφορούν τους μισθωτούς, την αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους.

Από αυτό και μόνο το αντιλαϊκό μέτρο πρέπει να ξεσηκωθούν οι εργαζόμενοι, να αντιδράσουν ακόμα πιο αποφασιστικά, να μπουν εμπόδιο στα αντιασφαλιστικά μέτρα.

Να απαιτήσουν την απόσυρση του νομοσχεδίου, να καταδικάσουν τους φορείς της αντιλαϊκής πολιτικής.

Οι καπιταλιστές δίνουν μεγάλη σημασία στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης της κοινωνικής ασφάλισης. Εκμεταλλεύονται τα δικαιώματα των εργαζομένων ως εμπόρευμα, χρησιμοποιούν την ανάγκη για σύνταξη, για προστασία της υγείας για να αυξήσουν τα κέρδη τους.

Αυτό υλοποιεί η κυβέρνηση με το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που αποτελεί κωδικοποίηση των αξιώσεων του μεγάλου κεφαλαίου.

Στην ίδια κατεύθυνση κινείται η ΝΔ που συμφωνεί και επαυξάνει για κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης και υμνεί το κεφαλαιοποιητικό σύστημα που υπονομεύει τα κοινωνικά - ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.

Συνένοχοι σ' αυτό το εγκληματικό παιχνίδι της κατεδάφισης των δικαιωμάτων και της ιδιωτικοποίησης της κοινωνικής ασφάλισης είναι η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χ. Πωλυζωγόπουλος, που πρωτοστατούν για τη δημιουργία των επαγγελματικών συνταξιοδοτικών ταμείων.

Οι απολογητές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μεταξύ των οποίων και ο ΣΥΝ, έχουν μεγάλες ευθύνες, γιατί όλο το προηγούμενο διάστημα στήριξαν τις κατευθύνσεις των Βρυξελλών που καλλιεργούν συστηματικά την ιδέα και προωθούν πρακτικά μέτρα για την ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης.

Η σχετική πρόταση οδηγίας που επεξεργάζεται η Ευρωπαϊκή Ενωση για την επικουρική ασφάλιση είναι σαφέστατη.

Προωθεί την ιδιωτικοποίηση μέσα από τους εξής άξονες:

• Ομαδικά Συμβόλαια ασφαλιστικών εταιριών.
• Συνταξιοδοτικά προγράμματα που οργανώνονται μέσα στις επιχειρήσεις.
• Χρηματοοικονομικά ιδρύματα τα οποία θα εισπράττουν τις εισφορές εργαζόμενου - εργοδότη, θα τις επενδύουν και θα... καταβάλουν τις συνταξιοδοτικές παροχές!

Οι αρνητικές συνέπειες για τους εργαζόμενους θα είναι τεράστιες.

Ο στόχος της κυβέρνησης, των δυνάμεων του κεφαλαίου είναι καθαρός:

Κατώτατη βασική σύνταξη πείνας, που θα λειτουργεί όπως λένε σαν «δίχτυ ασφαλείας». Από εκεί και πέρα οι εργαζόμενοι θα πληρώνουν εισφορές, θα τις εκμεταλλεύονται οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, το μεγάλο κεφάλαιο, και οι όποιες παροχές (αν υπάρχουν) θα καθορίζονται από την απόδοση του χρηματιστηριακού τζόγου.

Αυτό το άθλιο καθεστώς οικοδομεί σήμερα η κυβέρνηση με τα Ταμεία της επαγγελματικής Ασφάλισης.

Στο οικονομικό δελτίο της ALFA BANK (Μάρτης 2002) δίνεται με σαφήνεια - από τη σκοπιά των συμφερόντων της πλουτοκρατίας - το στίγμα αυτών των Ταμείων.

Πρόκειται λένε για «Συστήματα επαγγελματικών συνταξιοδοτικών ταμείων και ατομικών συνταξιοδοτικών λογαριασμών που σε μεγάλο βαθμό έχουν (ή πρέπει να έχουν) κεφαλαιοποιητικό (ανταποδοτικό) χαρακτήρα. Στα συστήματα αυτά οι μελλοντικές παροχές σχετίζονται άμεσα με το ύψος των εισφορών κατά τη διάρκεια της περιόδου εργασίας (και ασφαλίσεως) των ασφαλισμένων.

Οι εισφορές κεφαλαιοποιούνται και επενδύονται με στόχο την επίτευξη ικανοποιητικής απόδοσης με αποδεκτά επίπεδα κινδύνου, λαμβάνοντας υπόψη τα βασικά χαρακτηριστικά του κάθε ασφαλιστικού ταμείου».

Οι αναζητήσεις των καπιταλιστών και των πολιτικών τους εκπροσώπων στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς «κατέληξαν στην υιοθέτηση ενός μεικτού συστήματος, στο οποίο περιορίζεται το σχετικό βάρος του αναδιανεμητικού συστήματος (για την κύρια σύνταξη) και εισάγεται ο θεσμός του συμπληρωματικού κεφαλαιοποιητικού συστήματος (για την επικουρική σύνταξη). Η ολοκλήρωση αυτών των μεταρρυθμίσεων θα καταστήσουν τα συνταξιοδοτικά ταμεία τους μεγαλύτερους θεσμικούς επενδυτές»!

Αυτά αναφέρονται σε σχετική μελέτη ενός από τους αρχιτέκτονες της ιδιωτικής ασφάλισης, του διοικητή του ΙΚΑ Μ. Νεκτάριου.

Κατατοπιστικές είναι επίσης οι θέσεις που έθεσε ο υπουργός Εργασίας Δ. Ρέππας στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο (9 Μάη 2002) μιλώντας για τα επαγγελματικά ταμεία.

«Ουσιαστικά, είπε, πρόκειται για το άνοιγμα μιας νέας αγοράς όπου θα δραστηριοποιούνται και ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, οι οποίες όμως θα πρέπει να πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις ώστε να μην τίθενται οι εισφορές των ασφαλισμένων σε κίνδυνο».

Βεβαίως οι προσπάθειες καθησυχασμού των εργαζομένων είναι εκ του πονηρού και ανυπόστατες. Η διεθνής πείρα προειδοποιεί ότι τα χρήματα και τα δικαιώματα των ασφαλισμένων μπορούν ανά πάσα στιγμή να τιναχτούν στον αέρα.

Το παράδειγμα της χρεοκοπίας του αμερικάνικου ενεργειακού κολοσσού ENRON, σε μετοχές του οποίου είχαν επενδυθεί χρήματα των εργαζομένων, είναι χαρακτηριστικό.

«Πώς να καθησυχάσεις εκατοντάδες χιλιάδες μικρομετόχους και εργαζόμενους της έβδομης μεγαλύτερης εταιρίας των ΗΠΑ, που είδαν μέσα σε λίγους μήνες τις περιουσίες (και, οι δεύτεροι, τις συντάξεις τους) να εξανεμίζονται, όταν η αξία της μετοχής κατρακύλησε από τα 80 δολάρια στο μισό;», αναρωτιέται ο «Οικονομικός Ταχυδρόμος» σε σχετικό δημοσίευμα (19 Γενάρη 2002).

Την απάντηση δίνει ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, ο οποίος κυνικά αναφέρει: «Οι εταιρίες πάνε κι έρχονται... Οι άνθρωποι παίρνουν καλές και κακές αποφάσεις, και μετά πληρώνουν τις συνέπειες... Ετσι δουλεύει το καπιταλιστικό σύστημα»!

Στην προκειμένη περίπτωση οι εργαζόμενοι πλήρωσαν τις συνέπειες χάνοντας τις εισφορές που είχαν καταβάλλει και τις συντάξεις τους. Εμειναν στο άσο!

Δεν είναι μόνο αυτό.

Μεγάλες οικονομικές μονάδες, επιχειρήσεις με τεράστια κεφάλαια παίρνουν τα μέτρα τους και στο όνομα των κερδών τους τινάζουν στο αέρα τα επαγγελματικά συνταξιοδοτικά ταμεία.

«Η FORD MOTOR και η LUCENT TEHNOLOGIES απέσυραν τη συμμετοχή τους από τα προγράμματα συνταξιοδότησης των εργαζομένων».

«Η συμμετοχή στους ασφαλιστικούς πόρους δεν πλήττεται μόνο λόγω απόσυρσης από τα συνταξιοδοτικά ταμεία, αλλά και από τη μετάθεση ενός τμήματος των δαπανών που πλήρωναν οι εταιρίες για την περίθαλψή τους» αναφέρει σε σχετικό άρθρο το περιοδικό «Οικονομικός Ταχυδρόμος» (26 Γενάρη 2002).

Το μακέλεμα των εισφορών των εργαζομένων γίνεται με πολλούς τρόπους. Για να μην πάμε μακριά, μπορούμε να δούμε την πείρα και τα αποτελέσματα του τζόγου στο Χρηματιστήριο Αθηνών που το 2000 έκλεισε με συνολικές απώλειες 27 τρισεκατομμύρια δραχμές.

332 μετοχές έκλεισαν με απώλειες ως και 93% και μόλις 23 μετοχές σημείωσαν κέρδη.

Το μεγάλο κεφάλαιο έχει ανοίξει καλή φάμπρικα.

Μέσα από το χρηματιστήριο ληστεύει τους μικρομετόχους αλλά και τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία, το 2000, έχασαν στο χρηματιστηριακό τζόγο περισσότερα από 450 δισεκατομμύρια δραχμές.

Αυτή είναι η κατάσταση και δε χωράει κανένας εφησυχασμός.

Ο αγώνας για δημόσια καθολική Κοινωνική Ασφάλιση που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες των εργαζόμενων και των οικογενειών τους αποκτά κρίσιμη σημασία.