Επιτέλους, έγινε ο γάμος μεταξύ του χρυσού γαμπρού κ. Χρυσοχοΐδη και της «17 Νοέμβρη». Τη νύφη, που πλήρωσε ο ελληνικός λαός, συνόδευαν στην εκκλησία του κράτους οι μυστικές υπηρεσίες, η Σκότλαντ Γιαρντ, το Εφ Μπι Αϊ, μαζί με τους απαραίτητους μεγαλοδημοσιογράφους για την κάλυψη του γεγονότος. Ο χρυσός γαμπρός είδε τουλάχιστον δύο αγιογραφίες του να κυκλοφορούν, όχι φυσικά από τον Ξηρό, αλλά από τους σοβαρούς λεγόμενους δημοσιογράφους, κ. Μιχαηλίδη της Ελευθεροτυπίας και κ. Λαμψία από το Βήμα. Η δουλοπρέπεια και η αφέλεια έκαναν τους εν λόγω κυρίους να αγνοήσουν πως ο υπουργός Δημόσιας Τάξης χρωστά την ύπαρξή του και την καριέρα του αποκλειστικά και μόνο στον Ξηρό, και στον κάθε Ξηρό του μέλλοντος. Ο Χρυσοχοΐδης, που εκπροσωπεί στιγμιαία τη νικηφόρα φατρία, γνώριζε πολύ καλά πως, όταν έβαλε τις ξένες μυστικές υπηρεσίες στο παιχνίδι, θα έκανε το σκοτάδι απόλυτο και θύμισε, χωρίς να το θέλει, αυτό που τόνιζε ο γερο-Χέγκελ: «Η κυβέρνηση δεν μπορεί παρά να εμφανίζεται σαν φατρία. Αυτό που ονομάζουμε κυβέρνηση είναι απλώς η νικηφόρα φατρία, και στο γεγονός ακριβώς ότι είναι φατρία βρίσκεται αμέσως η αναγκαιότητα της παρακμής της, και αντίστροφα, το γεγονός ότι βρίσκεται στην κυβέρνηση την καθιστά φατρία και ένοχη».

Προσωπικά δε μ' ενδιαφέρουν ούτε οι εγκέφαλοι ούτε οι ανεγκέφαλοι της «17ης Νοέμβρη». Μ' ενδιαφέρει όμως αν η Σκότλαντ Γιαρντ και το Εφ Μπι Αϊ θα συνεχίσουν τη δράση τους και μετά το τέλος της συγκεκριμένης επιχείρησης. Ποιος θα τους σταματήσει τώρα που άνοιξε η όρεξή τους; Μ' ενδιαφέρει, με τον ίδιο ζήλο που ψάχνουν για τα 27 χρόνια της εγκληματικής δράσης της «17ης Νοέμβρη», να ψάξουν για όλα τα εγκλήματα της εργοδοσίας ενάντια στους εργαζόμενους. Μ' ενδιαφέρει να αποκαλυφθεί πού ασκείται πραγματικά η τρομοκρατία: Στους εκβιασμούς, στην ανασφάλεια, στις ταπεινώσεις, στους εξευτελισμούς που ασκούν καθημερινά τα κάθε λογής αφεντικά. Οσο για τον κ. Χρυσοχοΐδη, ας γνωρίζει ότι η αλήθεια είναι θέμα όρασης. Ας κοιτάξει και λίγο μέσα του.