Οι τελευταίες αρνητικές εξελίξεις στη βαμβακοκαλλιέργεια ήρθαν να επιβεβαιώσουν, με τον πιο τραγικό τρόπο, το δίκιο του μεγάλου αγώνα που έδωσαν οι βαμβακοπαραγωγοί και γενικότερα ο αγροτικός κόσμος της Θεσσαλίας, με δυναμικές αγροτικές κινητοποιήσεις, οι οποίες είχαν ξεκινήσει από το περασμένο φθινόπωρο και είχαν τη γνωστή αρνητική κατάληξη, τον Φλεβάρη, όταν ύστερα από προτροπή αγροτοσυνδικαλιστών της ΝΔ διαλύθηκαν τα αγροτικά μπλόκα.

Και αποδεικνύεται το πόσο δίκιο είχαν οι δυνάμεις της «Παναγροτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης» που πρότειναν τη συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα στα μπλόκα μέχρι την τελική δικαίωση προβάλλοντας το διεκδικητικό πλαίσιο, που διαμορφώθηκε και εγκρίθηκε ομόφωνα στην πανελλαδική αγροτική σύσκεψη στον Παλαμά Καρδίτσας.

Οι αγρότες είχαν παραμείνει στα μπλόκα 15 μερόνυχτα και, μεταξύ των άλλων, στο στόχαστρο της κινητοποίησης είχε μπει ο καταστροφικός κανονισμός της ΕΕ για το βαμβάκι. Οι εν λόγω αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ, όμως, χωρίς να έχει ικανοποιηθεί ούτε ένα αίτημα του αγροτικού κόσμου, μεθόδευσαν και πέτυχαν τη διάλυση των μπλόκων στην πιο κρίσιμη στιγμή, αφού προηγουμένως είχαν αλλοιώσει το διεκδικητικό πλαίσιο του Παλαμά.

Ετσι έβγαζαν εκτός, αιτήματα που αφορούσαν στην κατάργηση των αντιαγροτικών κανονισμών της ΕΕ και στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς, όπως π.χ. να μην πληρώνουν πρόστιμο συνυπευθυνότητας οι βαμβακοκαλλιεργητές μέχρι 100 ιδιόκτητων και 150 νοικιασμένων στρεμμάτων.

Σήμερα οι συγκεκριμένοι αγροτοσυνδικαλιστές, ύστερα και από την απόφαση της Κομισιόν, επιχειρούν να το παίξουν «επαναστάτες» και κάνουν λόγο για νέες κινητοποιήσεις. (O Θ. Κοκκινούλης τώρα λέει ότι οι αγρότες δεν πρέπει να κάνουν πίσω, όταν ο ίδιος στην πανελλαδική σύσκεψη στα Τέμπη για να δικαιολογήσει την προειλημμένη απόφαση διάλυσης των μπλόκων έλεγε «οι αγρότες είναι έτοιμοι με τα κλειδιά στο χέρι για να φύγουν»). Μάλιστα ήρθε στη Θεσσαλία ο πρόεδρος της ΣΥΔΑΣΕ Γ. Πίττας για να συνταχθεί μαζί τους και να συζητήσουν για τις «κινητοποιήσεις». (Εδώ αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι οι «γαλάζιοι» συνδικαλιστές της ΣΥΔΑΣΕ, συμφώνησαν από κοινού με τους «πράσινους» της ΠΑΣΕΓΕΣ, αλλά και της ΓΕΣΑΣΕ, την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας και τους εκκοκκιστές να ληφθούν μέτρα περιορισμού της βαμβακοκαλλιέργειας, οπότε τα «κροκοδείλια δάκρυα» που ρίχνουν τώρα είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις»).

Ωστόσο οι αγρότες δεν ξεχνούν ότι οι ίδιοι αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ τάσσονται ανοιχτά κατά των μπλόκων, όπως και η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γι' αυτό και τα διέλυσαν.

Είναι επιτακτική η ανάγκη να ενταθεί ο αγώνας, αλλά, με διεκδικητικό πλαίσιο που θα δίνει προοπτική στη μικρομεσαία αγροτιά. Και οι «αγωνιστικές διαθέσεις» των εν λόγω αγροτοσυνδικαλιστών της ΝΔ, περιορίζονται σε κάποια επιμέρους αιτήματα, που δεν πρόκειται να λύσουν τα προβλήματα των μικρομεσαίων αγροτών. Για παράδειγμα ως κυρίαρχο αίτημα θέτουν την επιστροφή του 50δραχμου, που οι βαμβακοπαραγωγοί πρέπει, βεβαίως, να απαιτήσουν, όμως αν ο αγώνας δε στρέφεται κατά των αντιαγροτικών κανονισμών της κυβέρνησης και της ΕΕ και δεν αφορά στη διεκδίκηση ζωτικής σημασίας αιτημάτων για τα φτωχά και μεσαία αγροτικά νοικοκυριά, τότε τα προβλήματά τους θα οξύνονται, θα πολλαπλασιάζονται και το ξεκλήρισμά τους θα συνεχίζεται.

Είναι, επίσης, χαρακτηριστικές οι πολύ επικίνδυνες δηλώσεις που έκανε ο Θ. Νασίκας, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ επιχείρησε να «βγάλει λάδι» τον αντιαγροτικό κανονισμό της ΕΕ για το βαμβάκι, κατηγορώντας το υπουργείο Γεωργίας επειδή αφήνει ατιμώρητους τους «παράνομους βαμβακοπαραγωγούς»! Αξίζει, επίσης, να υπενθυμίζουμε την πρόταση που έκανε πριν λίγο καιρό ο Θ. Νασίκας προς τον υπουργό Γεωργίας Γ. Δρυ, να επιβληθεί ατομικό πλαφόν παραγωγής, σε τονάζ, στους βαμβακοπαραγωγούς, το οποίο σε τελική ανάλυση εξυπηρετεί τους λίγους μεγαλοαγρότες, που υπάρχουν στη χώρα μας.

Επομένως, οι βαμβακοπαραγωγοί, ενωμένοι και ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων και αντιλήψεων αξιοποιώντας την πολύτιμη πείρα, θετική και αρνητική, που αποκόμισαν από τους μακρόχρονους αγροτικούς αγώνες, πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και σε συνδικαλιστικό επίπεδο και να παλέψουν για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής και την εφαρμογή μιας φιλοαγροτικής πολιτικής, όπως προτείνουν οι δυνάμεις της «Παναγροτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης».