Η χρονιά της Ferrari, μας επιφύλαξε και αυτό. Το να βλέπουμε την ίδια τη νίκη να χάνει την αξία της. Ο Μίχαελ Σουμάχερ, έχοντας πια καταρρίψει όλα τα ρεκόρ και από καιρό κατακτήσει και το φετινό πρωτάθλημα, επιζητεί το αδύνατο για τις συνθήκες ενός γκραν πρι. Στη φημισμένη για τις ταχύτητες που αναπτύσσονται πίστα της Ινδιανάπολης, θέλησε να τερματίσει ταυτόχρονα με τον ομόσταυλό του Ρούμπενς Μπαρικέλο. Αδιαφορώντας, λοιπόν, όχι μόνο για τη νίκη, αλλά και για την εντύπωση που θα προκαλούσε, λίγο πριν τον τερματισμό σήκωσε το πόδι από το γκάζι και περίμενε τον Βραζιλιάνο. Τελικά, ο δεύτερος πήρε πρώτος την καρό σημαία, δημιουργώντας ερωτηματικά για τη σκοπιμότητα της κίνησης, αλλά και, δυστυχώς, απαξιώνοντας την ίδια τη νίκη.

Η αλλαγή νικητή την τελευταία στιγμή έχει ξανασυμβεί φέτος (στο αυστριακό γκραν πρι), αλλά τότε αιτιολογήθηκε από τη βαθμολογική σκοπιμότητα, που υπαγόρευσε, μάλιστα, η ίδια η Ferrari. Στο αμερικανικό γκραν πρι, όμως, τα πράγματα μοιάζουν διαφορετικά. Ο ίδιος ο Σουμάχερ, μετά τον αγώνα, δήλωνε με ένα παιδικό χαμόγελο: «Είμαστε μια φανταστική ομάδα και νομίζω ότι είχαμε μια καλή ευκαιρία για έναν διπλό ...τερματισμό, αλλά αποτύχαμε». Ο,τι και αν είχε, πάντως, κατά νου ο πρωταθλητής, το αποτέλεσμα ήταν ένα ακόμη ρεκόρ, αυτό της μικρότερης διαφοράς στην ιστορία της Φόρμουλα 1, η οποία, μετά από 73 γύρους, ήταν μόλις 11 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Ο Βραζιλιάνος πιλότος, πάντως, έφτασε τους 71 βαθμούς στο φετινό πρωτάθλημα, 24 περισσότερους από τον τρίτο J. P. Montoya, και είναι σίγουρος δεύτερος στην τελική κατάταξη.

Ασχετα, πάντως, με τις ενστάσεις που μπορεί να διατυπωθούν για το αγωνιστικό ήθος των οδηγών της, η Ferrari, που δεν ευθύνεται για την τεράστια διαφορά της από τους άλλους, έγινε η πρώτη ομάδα που συγκέντρωσε περισσότερους από 200 βαθμούς σε μια χρονιά, που έχει πετύχει 14 νίκες και που ίσως αυξηθούν σε 15 στην ίδια σεζόν και που είδε τα αυτοκίνητά της να τερματίζουν πρώτο και δεύτερο σε οκτώ από τους δεκαέξι αγώνες.

Δίπλα, πάντως, στην ανωτερότητα της ιταλικής ομάδας πρέπει να αντιπαρατεθεί και η ανυπαρξία, όχι απλώς αξιόλογου ανταγωνισμού, αλλά σοβαρού αντιπάλου. Οι Williams, που θεωρητικά μπορούσαν ακόμα και να νικήσουν, δυστυχώς, όταν δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα αξιοπιστίας, αντιμετωπίζουν προβλήματα ανωριμότητας από τους οδηγούς. Στην Ινδιανάπολη, το εκρηκτικό ταμπεραμέντο του J. P. Montoya και αφ' ετέρου το πείσμα του R. Schumacher είχαν ως αποτέλεσμα τα μονοθέσιά τους να συγκρουστούν μόλις στο δεύτερο γύρο - στην πρώτη δεξιά στροφή μετά την εκκίνηση - στερώντας πολύτιμο χρόνο από τον Κολομβιανό οδηγό. Ευτυχώς, το μονοθέσιο του τελευταίου δεν υπέστη σοβαρή ζημιά και o J. P. Montoya κατάφερε να τερματίσει στην τέταρτη θέση, εξασφαλίζοντας έτσι τη δεύτερη θέση της BMW Williams στο πρωτάθλημα κατασκευαστών. Ομως, ακόμα και αυτή η τέταρτη θέση δεν επούλωσε τις πληγές της σύγκρουσης, κάτι που διεφάνη από τις δηλώσεις του τεχνικού διευθυντή της Williams: «Ο J. P. Montoya μπήκε στα pits, ενώ είχε αρκετά καύσιμα για πολλούς γύρους ακόμη, δεν καταλάβαμε γιατί το έκανε αυτό. Θα το εξετάσουμε και αυτό αργότερα. Πιστεύω ότι μπορούσαμε να καταταχτούμε στην τρίτη και την τέταρτη θέση σ' αυτό το GP. Κάναμε τα αδύνατα δυνατά για να μην ...ανεβούμε στο βάθρο».

O R. Schumacher, από την πλευρά του, μάλλον θα πρέπει να ξέχασε προς στιγμήν ότι ανήκει στην ίδια ομάδα με τον Κολομβιανό, καθώς αντί να μην πιέσει στην παρούσα φάση προσπάθησε με αφελή τρόπο να πάρει την εσωτερική γραμμή, προκειμένου να περάσει τον team mate του. Το συγκεκριμένο συμβάν είχε ως αποτέλεσμα να «ξεκολλήσει» η πίσω αεροτομή από το μονοθέσιο του Γερμανού, γεγονός που τον έστειλε στα pits, με αποτέλεσμα να τερματίσει τελικά στην τελευταία θέση με διαφορά δυο γύρους από τους πρώτους. Ηταν, δηλαδή, στραβό το κλήμα, το έφαγε και ο αλληλοσπαραγμός... «Μη αποδεκτή», αλλά όχι και «μη αναμενόμενη» χαρακτήρισε την «καταστροφική κόντρα» των δύο οδηγών της, ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας της Williams Patrick Head, που, αν και συνήθως φλεγματικός, εξερράγη τραβώντας τα μαλλιά του. Οι δηλώσεις του είναι ενδεικτικές και ίσως προϊδεάζουν για μελλοντικές εξελίξεις: «Αυτήν τη στιγμή, σκέφτομαι το μερίδιο της ευθύνης, που φέρει καθένας από τους οδηγούς μας. Στο παρελθόν είχαμε στην ομάδα μας μερικούς από τους καλύτερους πιλότους, αλλά δεν υπήρχε τέτοια κόντρα. Αυτό που συνέβη είναι εντελώς γελοίο. Προσπαθούμε να εξηγήσουμε τη λογική που τους ώθησε σ' αυτό το απαράδεκτο γεγονός. Θα συζητήσουμε αργότερα σχετικά με το όλο θέμα και θα δούμε πώς δε θα ξανασυμβεί παρόμοιο περιστατικό».

Τρίτος ξεκίνησε, τρίτος τερμάτισε ο D. Coulthard, που, χωρίς να κάνει ουσιώδη λάθη, ανέβηκε στο βάθρο των νικητών, αλλά ούτε στιγμή δεν απείλησε τους δύο που βρέθηκαν στα ψηλότερα σκαλοπάτια. Τη βαθμολογούμενη εξάδα συμπλήρωσαν ο J. Trulli για λογαριασμό της Renault και ο J. Villeneuve για την BAR, αντίστοιχα.