Η αύξηση της αποτελεσματικότητας της αγωνιστικής δράσης του Συνδικάτου ενάντια στην εντεινόμενη επίθεση κυβέρνησης και κεφαλαίου στα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού, το άνοιγμα μιας βαθιάς ιδεολογικής και πολιτικής συζήτησης για την ανάδειξη των δύο γραμμών, που συγκρούονται στο συνδικαλιστικό κίνημα, η αναγκαιότητα δημιουργίας του Ενιαίου Μετώπου Πάλης και η απόρριψη της λογικής της συναίνεσης και υποταγής. Αυτά είναι τα κύρια θέματα που αναδεικνύει στη Διακήρυξή του ο «Πανοικοδομικός Ταξικός Ενωτικός Συνδυασμός», απευθυνόμενος προς τους εργαζόμενους του κλάδου, ενόψει και των αρχαιρεσιών του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας που αρχίζουν αύριο. Απευθυνόμενος στους οικοδόμους, ο συνδυασμός μεταξύ άλλων σημειώνει: «Εμείς σαν συνδυασμός, πιστεύοντας ακράδαντα στη δική σας δύναμη και στην αναγκαιότητα της ταξικής πάλης σάς καλούμε να υπερψηφίσετε το συνδυασμό μας».

Οι αρχαιρεσίες, επισημαίνεται στη Διακήρυξη, δεν είναι ένα τεχνικό οργανωτικό καθήκον, αλλά μια κορυφαία αγωνιστική στιγμή του κλάδου, μια ευκαιρία να ανοίξουμε «μια βαθύτερη ιδεολογική και πολιτική συζήτηση ...να αναδείξουμε τις δύο γραμμές που συγκρούονται στο συνδικαλιστικό κίνημα, την αναγκαιότητα δημιουργίας του Ενιαίου Μετώπου Πάλης».

Επιπλέον, ο «Πανοικοδομικός Ταξικός Ενωτικός Συνδυασμός» τονίζει την αναγκαιότητα της μαζικής συμμετοχής των εργαζομένων του κλάδου στις αρχαιρεσίες, καθώς «η αύξηση των ψηφισάντων... θα δυναμώσει το Συνδικάτο μας, θα αυξήσει τη δυναμική του και το ρόλο του στον αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, στη σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, στην παρέμβασή του για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος μας και η εργατική τάξη».

Στο σύντομο απολογισμό που κάνει ο Συνδυασμός -ως ο πλειοψηφών συνδυασμός- της αγωνιστικής δράσης των προηγούμενων ετών αναφέρει ότι «με την ακούραστη δουλιά των στελεχών του Συνδυασμού μας, τη συμμετοχή και δράση χιλιάδων συναδέλφων, επέδρασε (το Συνδικάτο) αποφασιστικά στην ανάπτυξη όλων των αγωνιστικών κινητοποιήσεων των εργαζομένων». Μεταξύ άλλων, αναφέρεται η συμμετοχή στις αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις και η έμπρακτη αλληλεγγύη στους αγώνες των ναυτεργατών, αγροτών, καθηγητών και μαθητών. Ακόμα δόθηκε βροντερό «παρών» στην πρώτη γραμμή του αγώνα για τα εργασιακά δικαιώματα και την κοινωνική ασφάλιση, ενώ καθημερινές ήταν οι μάχες που δόθηκαν στα γιαπιά και τα εργοτάξια για καλύτερες συνθήκες δουλιάς. Μάλιστα, κατορθώθηκε να συσπειρωθεί ένας μεγάλος αριθμός μεταναστών οικοδόμων, κόντρα στην προσπάθεια κυβέρνησης και εργοδοσίας να θέσει ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές μεταξύ αλλοδαπών και Ελλήνων εργατών. Τα αποτελέσματα αυτού του αγώνα είναι σημαντικά, καθώς δυσκόλεψε και δυσκολεύει την κυβέρνηση στην άσκηση της αντιλαϊκής πολιτικής της και εμποδίζει τα αντεργατικά σχέδια της εργοδοσίας. Αυτό, άλλωστε, επιβεβαιώνεται και από τις επιθέσεις που δέχεται το Συνδικάτο από την εργοδοσία, την κυβέρνηση και τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές δυνάμεις.

Ως βασική προϋπόθεση αντίστασης στην εντεινόμενη επίθεση κυβέρνησης, ΕΕ και κεφαλαίου, αναδεικνύεται η οργάνωση των εργαζομένων σε κάθε χώρο δουλιάς και η συσπείρωσή τους στο Συνδικάτο. Οταν, μάλιστα, οι εξελίξεις δείχνουν την αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και ειδικότερα για τον κλάδο της οικοδομής την αύξηση της ανεργίας με την ολοκλήρωση των Ολυμπιακών έργων.

Απέναντι στις συνδικαλιστικές παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ, που στηρίζουν την πολιτική του κεφαλαίου και προσπαθούν να περάσουν στο συνδικαλιστικό κίνημα τη γραμμή της συναίνεσης και της υποταγής, για να αποκρύψουν τη διαχωριστική γραμμή κεφαλαίου - εργασίας, ο «Πανοικοδομικός Ταξικός Ενωτικός Συνδυασμός» είναι κατηγορηματικός: «αρνούμαστε και αντιπαλεύουμε αυτές τις λογικές και αυτό γιατί: Στην κοινωνία υπάρχουν δύο αντίπαλες παρατάξεις, η αστική και η εργατική, οι εκμεταλλευτές και οι εκμεταλλευόμενοι. Αρα ο αγώνας είναι ταξικός, είναι αγώνας τάξης ενάντια σε τάξη, είναι ανειρήνευτος και θεωρούμε χρέος μας να φτάσουμε μέχρι το τέλος». Ενώ, όπως σημειώνεται, η εργατική τάξη ό,τι απέσπασε από την αστική τάξη το απέσπασε με σκληρούς, μακροχρόνιους αιματηρούς αγώνες. Και στη βάση του ταξικού προσανατολισμού του αγώνα καλεί τους εργαζόμενους να «στρατευτείτε μαζί μας για να αλλάξουμε τους συσχετισμούς, να δυναμώσουμε τον ταξικό πόλο στο συνδικαλιστικό κίνημα, για να απελευθερωθούμε από τα ερπετά, που λυμαίνονται τα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος της εργατικής τάξης, που από εργαλεία πάλης και αγώνα τα έχουν μετατρέψει σε εργαλεία ευνουχισμού, αποπροσανατολισμού, σε όργανα εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου».

Αυτό το δυνάμωμα του ταξικού πόλου, επισημαίνεται, σημαίνει και δυνάμωμα του ΠΑΜΕ, που η αναγκαιότητα συγκρότησής του επιβεβαιώθηκε στη ζωή. Αποδείχτηκε ότι «είναι μοχλός συσπείρωσης και μπορεί να αναδειχτεί σε κύριο εκφραστή των συμφερόντων της εργατικής τάξης, στον αγώνα του εργατικού κινήματος με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τους πεμπτοφαλαγγίτες συνδικαλιστές».

Καταλήγοντας ο «Πανοικοδομικός Ταξικός Ενωτικός Συνδυασμός» τονίζει ότι στην ενιαία και συντονισμένη επίθεση του κεφαλαίου η εργατική τάξη πρέπει να δώσει μια απάντηση, ανεξάρτητα από ειδικότητα, κλάδο και χώρο δουλιάς. Και ο μόνος τρόπος και ιστορικά αποδεδειγμένος που μπορεί να ανακόψει αυτή την επίθεση, είναι ο οργανωμένος και σωστά προσανατολισμένος αγώνας. Ετσι, σημειώνεται, «οικοδομούμε το δικό μας λαϊκό μέτωπο πάλης, που θα συγκρούεται με τις επιλογές του κεφαλαίου, και θα δημιουργεί προϋποθέσεις ανατροπής του σάπιου και βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος που ζούμε».