«Είναι γλυκιά σαν μέλι»... Πόσες φορές δεν το έχουμε ακούσει και πόσες φορές δεν επιθυμήσαμε να γίνουμε και εμείς τόσες γλυκιές; Πολλές. Μα τώρα είναι αργά για να προσπαθήσουμε να γίνουμε «ζαχαρένιες και μελένιες». Εκείνο, όμως, που μπορούμε, που οφείλουμε στον εαυτό μας, θα έλεγα, είναι να μην τον αφήνουμε στο έλεος του χρόνου. Οχι πως είμαστε σε θέση να εμποδίσουμε την επέλασή του, αλλά είμαστε ικανές να κάνουμε πιο γλυκό, πιο ανώδυνο το πέρασμά του... Να γίνουν τα ίχνη του λιγότερο εμφανή. Θα πλύνουμε, λοιπόν καλά το πρόσωπό μας, και θα το περάσουμε με μια λοσιόν ή ροδόνερο (θα έχουμε αγοράσει από το φαρμακείο). Επειτα θα απλώσουμε μια μάσκα για να γίνει το χρώμα του πιο φωτεινό, πιο διαυγές, πιο ξεκούραστο. Επειτα θα πάρουμε μια μικρή σπάτουλα και θα απλώσουμε στο πρόσωπό μας και στο λαιμό μας με μέλι. Θα αφήσουμε να περάσει λίγη ώρα, πέντε με δέκα λεπτά της ώρας το πολύ, θα βγάλουμε το μέλι με ένα βρεγμένο, σε δροσερό νερό, βαμβάκι. Είναι τόσο εύκολο και τόσο αποτελεσματικό. Θα το κάνετε; Εμείς πάντως, ναι.