ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ (Του απεσταλμένου μας Δημήτρη ΜΗΛΑΚΑ).-

Ο Φαντλ Ακγιουτούζ καταζητείται στην Τουρκία και αναζητείται από την Ιντερπόλ για πολλές και μεγάλες οικονομικές απάτες σε βάρος χιλιάδων Τούρκων μεταναστών στη Γερμανία. Παρ' όλα αυτά, είχε το δικαίωμα να διεκδικήσει την είσοδό του στο τουρκικό κοινοβούλιο. Μάλιστα κάνοντας... προεκλογική εκστρατεία μέσω του κινητού του τηλεφώνου και μεγαφώνων που τοποθετούσαν οπαδοί του, κατάφερε να εκλεγεί ως ανεξάρτητος στο Νομό Σιρτ, στη Νοτιοανατολική Τουρκία, συγκεντρώνοντας 25.000 ψήφους, όσους και οι δυο μαζί αντίπαλοι υποψήφιοι των κομμάτων Δικαιοσύνης - Ανάπτυξης και Ρεπουμπλικανικού.

Την ίδια στιγμή στο νικητή των εκλογών Ερντογάν όχι μόνο δεν επετράπη να είναι υποψήφιος αλλά η... ανεξάρτητη τουρκική δικαιοσύνη τού αμφισβητεί και το δικαίωμα να είναι αρχηγός στο κόμμα του.

Τα παραπάνω δεν περιγράφουν απλώς την απόσταση που χωρίζει την Τουρκία από τη Δημοκρατία. Αυτή η απόσταση περιγράφεται καλύτερα από την ύπαρξη των λευκών κελιών, τις απεργίες πείνας και τους θανάτους κρατουμένων καθώς και από τον εκλογικό νόμο που αφήνει ένα 47% του πληθυσμού της χώρας χωρίς εκπροσώπηση στη Βουλή.

Ολα αυτά, καθώς και τα 2.500.000 ανέργων των δυο τελευταίων χρόνων, τα σκάνδαλα, η διαφθορά και η αναξιοπιστία του πολιτικού προσωπικού που αποσύρεται σαν ξεχαρβαλωμένη μαριονέτα του στρατιωτικού κατεστημένου, εξηγούν τους λόγους για τους οποίους το κόμμα της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης θριάμβευσε στις εκλογές της περασμένης Κυριακής.

Θα είναι τεράστιο λάθος αν θεωρηθεί η νίκη του Ερντογάν ως νίκη ενός ισλαμικού κινήματος με τα θεοκρατικά χαρακτηριστικά που συνηθίζεται στη Μέση Ανατολή.

Οι όμορφες νεαρές γυναίκες με μαντίλα και... σκουλαρίκι στη μύτη, που πανηγύριζαν στα γραφεία του κόμματος το βράδυ των εκλογών στην Κων/πολη, δεν έχουν καμιά σχέση με την μπούργκα του Αφγανιστάν και τα τσαντόρ της Σ. Αραβίας και του Ιράν. Ούτε οι νεαροί με τα κοστούμια και τις γραβάτες, στελέχη του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, έχουν την παραμικρή σχέση με τους... Αγιατολάχ της Τεχεράνης. Πολύ περισσότερο οι νεαροί ψηφοφόροι που κατέκλυσαν τα γραφεία και συγκεντρώθηκαν έξω στους δρόμους, δεν έχουν ως όραμα την εγκαθίδρυση του κράτους του Ισλάμ.

Ενας νεαρός οδηγός ΤΑΧΙ, ψηφοφόρους του Ερντογάν, αφού διευκρίνισε κατηγορηματικά ότι δεν είναι θρήσκος, μας εξήγησε ότι δύο μέρες εργάζεται χωρίς να καταφέρει να κερδίσει τίποτε περισσότερο απ' όσα χρήματα θα πρέπει να δώσει στον ιδιοκτήτη. «Η γυναίκα μου, πρόσθεσε, δε φορά μαντίλα. Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί να μην έχει το δικαίωμα να τη φορά η αδελφή μου που το θέλει».

Τέτιοι άνθρωποι ανέδειξαν νικητή των εκλογών το κόμμα της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης. Ανεργοι, φτωχοί, πεινασμένοι. Στην Τουρκία υπάρχουν πολλοί πεινασμένοι. Στις σελίδες των εφημερίδων βρίσκεις συχνά ρεπορτάζ για αυτοκτονίες ανθρώπων, που έχασαν τη δουλιά τους, που δεν είναι σε θέση να φροντίσουν τα παιδιά τους, την οικογένειά τους.

Σ' όλους αυτούς ο Ερντογάν υποσχέθηκε τρία απλά πράγματα: Δουλιά, ελευθερία, δικαιοσύνη. Κάποιοι που γνωρίζουν την κατάσταση στην Τουρκία χαμογελούν ήδη ειρωνικά και είναι σίγουροι για την αποτυχία του εγχειρήματος, καθώς και την αδυναμία τήρησης των υποσχέσεων.

Ομως οι στρατιές των «απελπισμένων» ψηφοφόρων του κόμματος της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης τον πίστεψαν και στους πανηγυρισμούς της νίκης έστελναν το μήνυμά τους στο στρατιωτικό κατεστημένο: «Ο Ερντογάν πρωθυπουργός».

Κι ο Ερντογάν στην πρώτη του ομιλία μετά τη νίκη, πέταξε κι αυτός το «μπαλάκι» στο στράτευμα χρησιμοποιώντας μια πασίγνωστη φράση του Κεμάλ Ατατούρκ: «Η εξουσία ανήκει άνευ όρων στο λαό».