ΛΟΝΔΙΝΟ.--

Η πίεση που ασκείται στην πρώτη πανεθνική απεργία εδώ και μία 25ετία των Βρετανών πυροσβεστών είναι αφόρητη. Η απεργία ξεκίνησε την Τετάρτη, αλλά οι θάνατοι τεσσάρων ανθρώπων σε πυρκαγιές στα σπίτια τους στη διάρκεια της νύχτας, προκάλεσε οργή στην κοινή γνώμη και συνεπώς αύξησε την πίεση προς όλες τις κατευθύνσεις...

Καταρχήν, ο πρώτος πυλώνας που δέχεται τις πιέσεις δεν είναι άλλος από την ίδια τη συνδικαλιστική ένωση των πυροσβεστών, ενώ ο δεύτερος δεν είναι άλλος από τη βρετανική κυβέρνηση για να τερματίσει την απεργία. Πώς; Μα αποδεχόμενη να συνδιαλλαγεί με τους πυροσβέστες, οι οποίοι απέρριψαν ως «κοροϊδία» την προσφορά της κυβέρνησης για αύξηση 11% των αποδοχών για την επόμενη διετία σε συνδυασμό με τον εκμοντερνισμό του Σώματος.

Οσο για τον εκμοντερνισμό... η τραγική πραγματικότητα των τεσσάρων ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους, καταδεικνύει την αθλιότητα στην οποία έχουν περιέλθει οι υπηρεσίες, εξαιτίας των δραστικότατων περικοπών των δαπανών και συνάμα του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων πολλών δημόσιων τομέων. Δύο ηλικιωμένοι άνδρες και μια γυναίκα σκοτώθηκαν σε διαφορετικές πυρκαγιές που σημειώθηκαν σε σπίτια στο Νιούτον της Ουαλίας, στο Μπάρνλι της βόρειας Αγγλίας και Χεϊλσόουεν στα Δυτικά Μίντλαντς. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Τζον Πρέσκοτ δήλωσε στο Κοινοβούλιο πως υπάρχει και ένας τέταρτος νεκρός από πυρκαγιά, αλλά δεν έκανε γνωστές λεπτομέρειες.

Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει σαφές αν κάποιος απ' αυτούς τους θανάτους θα μπορούσε να προληφθεί αν οι πυροσβέστες εργάζονταν. Ωστόσο, στην περίπτωση της πυρκαγιάς στο Χεϊλσόουεν τα πεπαλαιωμένα πυροσβεστικά οχήματα του στρατού, που χρονολογούνται από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, χρειάστηκαν 20 λεπτά για να φτάσουν.

Παράλληλα, η 48ωρη απεργία, η οποία ξεκίνησε στις 18.00 -τοπική ώρα - της Τετάρτης, έχει αποσπάσει την προσοχή του στρατού από τις προετοιμασίες για ένα πιθανό πόλεμο με το Ιράκ, ενώ προκάλεσε και την αναστολή της κλήτευσης των εφέδρων που θα πρέπει να παρουσιαστούν αργότερα πια, για να λάβουν μέρος στις προετοιμασίες για τις επικείμενες στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά του Ιράκ, αφού ο στρατός βρίσκεται σε επιφυλακή προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες που προκύπτουν εξαιτίας της απεργίας.