Μέσα σε μια μέρα - τη 13η Νοέμβρη - οι Γερμανοί τηλεθεατές πληροφορούνταν τρία άσχημα οικονομικά νέα γι' αυτούς: Ο υπουργός Οικονομικών Χανς Αϊχελ δήλωνε στη Βουλή ότι «η συνολική οικονομική ισορροπία έχει διαταραχτεί», επειδή το ύψος της νέας χρέωσης του δημοσίου, ύψους άνω των 30 δισ. ευρώ, υπερβαίνει το ύψος των επενδύσεων, πράγμα που καθιστά τον προϋπολογισμό «αντισυνταγματικό». Ο κ. υπουργός περιφέρει τώρα το «δίσκο της επαιτείας» ζητώντας έγκριση ενός πρόσθετου προϋπολογισμού, ενώ αρκετοί αντιπολιτευόμενοι πολιτικοί της Χριστιανοδημοκρατίας (CDU και CSU) απαιτούν την παραίτησή του. Παράλληλα οι ειδήσεις ανέφεραν ότι για τη διετία 2002-2003 υπολογίζεται ότι θα εισπραχθούν 31,4 δισεκατομμύρια ευρώ λιγότερα, που σίγουρα πιθανολογεί νέα αύξηση της φορολογίας. Το Συμβούλιο Εμπειρογνώμων των λεγόμενων «Πέντε Σοφών» διαπιστώνει ότι το επόμενο έτος η οικονομία θα σημειώσει άνοδο μόνο κατά 1%, ενώ το τρέχον έτος το οικονομικό βηματάκι ανόδου ήταν μόνο 0,2%. Οι «Πέντε Σοφοί» αισθάνθηκαν την ανάγκη να καταρτίσουν δικό τους «μεταρρυθμιστικό σχέδιο» από το σημείο, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται η «μεταρρύθμιση της εργασιακής αγοράς», και φυσικά όχι προς όφελος των εργαζομένων και άνεργων, αλλά εις βάρος τους. Αυτό διαφαίνεται από τη δήλωσή τους ότι το περίφημο σχέδιο της Επιτροπής, που δήθεν πρόκειται να μειώσει κατά 50% τους ανέργους των 4 εκατομμυρίων, θεωρείται «ανεπαρκές». Αλλωστε στις 9 Νοέμβρη στην εφημερίδα «Βελτ» ο Φλόριαν Γκέρστερ, σοσιαλδημοκράτης πολιτικός και διευθυντής της Υπηρεσίας (εξεύρεσης) Εργασίας, είχε εκφράσει αμφιβολίες ότι με τόσο υψηλή οικονομική άνοδο είναι δυνατό να μειωθεί η ανεργία. Ο ίδιος - κατά την «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» (8/11) - φέρεται να δήλωσε ότι δε θεωρεί άξια λόγου την κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης.

Αλλά στην τρίτη είδηση της 13ης Νοέμβρη από τις Βρυξέλλες αναφερόταν ότι η Κομισιόν θα ανοίξει διαδικασία με προοπτική επιβολής προστίμου ως 10 δισεκατομμυρίων ευρώ στη Γερμανία, επειδή το κρατικό έλλειμμα το 2002 ανερχόταν σε 3,8% του μεικτού κοινωνικού προϊόντος και το 2003 υπολογίζεται να ανέρχεται σε πάνω από 3,1%. Ετσι διαταράσσεται ένα από τα κριτήρια του λεγόμενου συμφώνου σταθερότητας.

Τη διαταραχή της «συνολικής οικονομικής ισορροπίας» την αισθάνονται - και χωρίς επίσημη εξαγγελία - οι Γερμανοί εργαζόμενοι σε διάφορους επαγγελματικούς κλάδους και εκφράζουν την αντίθεσή τους με διαδηλώσεις.

Ετσι, στις 12 Νοέμβρη διαδήλωσαν στο Βερολίνο περίπου 10.000 γιατροί, βοηθητικό ιατρικό προσωπικό, φαρμακοποιοί και προσωπικό περιποίησης αρρώστων, κατά της υπολογιζόμενης μείωσης 45.000 θέσεων εργασίας μόνο στα νοσοκομεία. Πέντε μέρες νωρίτερα είχαν διαδηλώσει μπροστά στο κυβερνείο της Ερφούρτης - πρωτεύουσας του ανατολικού κρατιδίου της Θουριγγίας - εκατοντάδες νέοι και νέες κατά της «συστηματικής μείωσης των θέσεων επαγγελματικής μόρφωσης». Στο ίδιο κρατίδιο ο αριθμός των ανέργων νέων το 2001 ανερχόταν σε 25.500.

Τα προαναφερόμενα γεγονότα επαναφέρουν στη μνήμη τις κυβερνητικές δηλώσεις του καγκελαρίου Σρέντερ (29/10) ότι με τις εξαγγελλόμενες μεταρρυθμίσεις είναι δυνατή η βελτίωση της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης. Ωστόσο ο σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός δεν παρέλειψε να τονίσει ότι λόγω της δύσκολης οικονομικής κατάστασης δεν είναι τώρα καιρός να προβάλλονται διαρκώς νέα αιτήματα, ότι ορισμένες κρατικές παροχές θα δίνονται λίγο πιο αργά και ότι το πανταχού παρών κράτος προνοίας είναι όχι μόνο αδύνατο να πληρωθεί, αλλά και ανεπιτυχές και όχι ανθρωπιστικό».

Είναι επόμενο - όπως το δείχνουν οι διαμαρτυρίες - ότι οι εργαζόμενοι έχουν άλλη γνώμη.