Στην κόψη του ξυραφιού κινείται το «Ταμείο Αλληλοβοήθειας Προσωπικού Γενικής Τράπεζας της Ελλάδας», καθώς οι μετοχές και τα αμοιβαία κεφάλαια, που έχει στην κατοχή του έχουν χάσει, σύμφωνα με τα στοιχεία του Οκτώβρη, το 73,33% της αξίας τους σε σχέση με την τιμή αγοράς τους! Η κατάσταση είναι ακόμη περισσότερο σοβαρή, καθώς στο Χρηματιστήριο κυρίως από το 1999 και έπειτα, έχει τζογαριστεί περίπου το 90% των διαθεσίμων του Ταμείου. Ειδικότερα, οι μετοχές και τα αμοιβαία κεφάλαια που αγοράστηκαν έναντι 57.644.000 ευρώ, τον Οκτώβρη του 2002 είχαν συνολική αξία μόλις 16.657.000 ευρώ, μια διαφορά σχεδόν 43 εκατ. ευρώ ή περίπου 14,5 δισ. δραχμών!!!

Μέλη του προηγούμενου ΔΣ του Ταμείου, προσπαθώντας να υποβαθμίσουν την τραγική κατάστασή του, υποστηρίζουν ότι αυτή η ζημιά θα ήταν «πραγματική», εάν οι μετοχές είχαν ρευστοποιηθεί. Ωστόσο, μόνο το 2001 το Ταμείο απώλεσε πέρα από κάθε αμφιβολία 1,67 δισ. δραχμές από ρευστοποίηση για την κάλυψη άμεσων υποχρεώσεών του! Καθώς το μεγαλύτερο μέρος των διαθεσίμων είναι εγκλωβισμένο στα «χαρτιά» της Σοφοκλέους και η προοπτική ανάτασης είναι απίθανη κατά γενική ομολογία, το Ταμείο βρίσκεται σε οριακό σημείο και πλησιάζει στην καταστροφή εάν ένας μικρός, έστω, αριθμός εργαζομένων της Γενικής Τράπεζας αποφασίσει να συνταξιοδοτηθεί, οπότε θα πρέπει να πάρει εφάπαξ και επικουρική σύνταξη!

Το παράδειγμα του συγκεκριμένου Ταμείου δείχνει τις πραγματικές συνέπειες από το τζογάρισμα της περιουσίας των Ταμείων στο Χρηματιστήριο, δικαιώνει τις καταγγελίες των συνταξιούχων και του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, αποκαλύπτει σε όλο τους το μέγεθος τις ευθύνες της αντιασφαλιστικής πολιτικής της κυβέρνησης και των συνδικαλιστικών δυνάμεων που στηρίζουν την πολιτική του τζογαρίσματος, με όλες τις δυνάμεις τους.

Το Ταμείο Αλληλοβοήθειας των εργαζομένων της Γενικής είναι αυτοδιοικούμενο και τα έσοδά του προέρχονται από εισφορά ύψους 16%. «Η αυτοτέλεια του Ταμείου πρέπει να διατηρηθεί σε κάθε περίπτωση», τονίζουν στο «Ρ» τα στελέχη του συνδυασμού «ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ», που υποστηρίζεται και από την ΕΣΑΚ, Μ. Πηλός και Γ. Λιονουδάκης. Η θέση του συνδυασμού είναι να γίνει αναλογιστική μελέτη για τη βιωσιμότητα του Ταμείου, να τροποποιηθεί το καταστατικό, προκειμένου να αποφευχθούν αποτελεσματικά φαινόμενα αυθαιρεσίας, να διαχωριστούν οι κλάδοι εφάπαξ και συντάξεων, να περιοριστούν τα διοικητικά έξοδα και φυσικά να αποδοθούν οι ευθύνες στους υπεύθυνους για την κατάσταση του Ταμείου και για κάθε παρατυπία, που θα διαπιστωθεί.

Εξάλλου, η υπόθεση έγινε ευρύτερα γνωστή μετά τη μηνυτήρια αναφορά του Μ. Πηλού, ο οποίος εκλέχτηκε στη νέα διοίκηση του Ταμείου στις εκλογές που έγιναν το Μάρτη του 2002.

Στο προηγούμενο ΔΣ συμμετείχαν μόνο οι παρατάξεις ΝΕΑ ΔΑΚΕ, ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ. Παρά τις εκθέσεις της Εξελεγκτικής Επιτροπής, η οποία αλλεπάλληλα είχε περιγράψει το πρόβλημα και συνιστούσε την άσκηση ελέγχου από ανεξάρτητη αρχή, καθώς δήλωνε και αδυναμία ολοκληρωμένου ελέγχου, η νέα διοίκηση του Ταμείου θεώρησε ότι πρέπει να γίνει εσωτερικός έλεγχος. Με την απόφαση διαφώνησε ο Μ. Πηλός, ο οποίος κατέθεσε τη μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου.

Σ' αυτή αναφέρει χαρακτηριστικά: «Προσπάθησα μέσα από τις συνεδριάσεις του νέου ΔΣ να προκαλέσω τον έλεγχο της διαχείρισης από ανεξάρτητη αρχή, αλλά απέτυχα, διότι η πλειοψηφία του ΔΣ έχει άλλες απόψεις». Προσθέτει ότι «το αίτημά μου, είναι ο έλεγχος σε βάθος τουλάχιστον 6 χρόνων διαχείρισης και η απόδοση ευθυνών όπου υπάρχουν, επειδή αυτό πρακτικά δεν είναι δυνατόν να γίνει με απόφαση ΓΣ ή του ΔΣ».

Σε άλλο σημείο, ο συνδικαλιστής αναφέρει: «Στις 22/2/02 ανακοινώθηκε στα μέλη ο ισολογισμός οικονομικής χρήσης 1/1/01 έως 31/12/01. Αυτός ο ισολογισμός δημοσιοποιήθηκε πριν τύχει της έγκρισης του ΔΣ και δε γνωρίζουμε αν ποτέ εγκρίθηκε από το ΔΣ σε τακτική συνεδρίαση». «Αυτός ο ισολογισμός ενέχει στοιχεία πλαστότητας, διότι δεν απεικονίζει την πραγματική διάρθρωση της περιουσίας του ΤΑΠΓΤΕ, αφού σκοπίμως δεν αναφέρει την αποτίμηση μέχρι 31/12/01 της αξίας των αγορασθεισών παρατύπως μετοχών».