Σαν «έτοιμη από καιρό» η πλειοψηφία της διοίκησης της ΑΔΕΔΥ παγίδεψε χτες το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα στη λογική της υποταγής στις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του φόρεσε το «καπέλο» του «Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ», που εμφανίζεται σαν μετωπικό σχήμα του ΣΥΝ, το οποίο όμως λειτουργεί υπό την άμεση χρηματοδότηση του ΠΑΣΟΚ μέσα από τα συνδικάτα που ελέγχει.

Το επόμενο κρίσιμο εξάμηνο της Ελληνικής Προεδρίας, όπου μια σειρά από σημαντικές αντεργατικές και αντιλαϊκές ρυθμίσεις προβλέπεται να ενεργοποιηθούν με πρωταγωνιστή την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο πόλεμος των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ-ΕΕ στο Ιράκ απειλεί τους λαούς όλου του κόσμου, η επιλογή των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ και ΑΠ (ΣΥΝ) στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ ήταν να υπονομεύσει τις προσπάθειες δημιουργίας ενός ισχυρού αγωνιστικού μετώπου, εχθρικού απέναντι σε αυτές τις μεθοδεύσεις.

Το Γενικό Συμβούλιο χτες αποφάσισε: Να συμμετάσχει η ΑΔΕΔΥ στην ίδρυση του «Ελληνικού Φόρουμ». Να προκηρυχτεί απεργία για το Μάρτη (η πρόταση του ΠΑΜΕ για απεργία στις 24 του Γενάρη έχει απορριφτεί πανηγυρικά από τις δυνάμεις του Φόρουμ). Να ακολουθήσει η ΑΔΕΔΥ το δρόμο του «κοινωνικού διαλόγου» στο χειρισμό των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στο δημόσιο, σύμφωνα και με την απόφαση που είχε παρθεί πριν από την απεργία στις 5 του Δεκέμβρη.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η αναφορά της εισήγησης σε μια σειρά από προβλήματα που αντιμετωπίζουν άμεσα οι δημόσιοι υπάλληλοι, όπως η προώθηση νέου τρόπου αξιολόγησης, η εφαρμογή του σχεδίου ΠΟΛΙΤΕΙΑ, η μερική απασχόληση, ήταν από ελάχιστη έως ανύπαρκτη.

Η επιχείρηση υπονόμευσης του συνδικαλιστικού κινήματος στο δημόσιο «σφυροκοπήθηκε» από τις ταξικές δυνάμεις. Τα στελέχη της «Ταξικής Δημοσιοϋπαλληλικής Συσπείρωσης» και του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου κατήγγειλαν με σφοδρότητα αυτή την επιλογή επί της ουσίας. Ουσία που έχει να κάνει με τις θέσεις αυτών που συναποτελούν το «Ελληνικό Φόρουμ» απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στα προβλήματα των εργαζομένων.

«Αυτοί που απαρτίζουν αυτό το φόρουμ ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, πάνω στην οποία βασίστηκαν οι ανατροπές των δικαιωμάτων των εργαζομένων που ακολούθησαν», τόνισε ο Δ. Αγκαβανάκης, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ και της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ, στην ομιλία του στο Γενικό Συμβούλιο. «Στήριξαν - συνέχισε - κάθε προσπάθεια ενίσχυσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Λένε να πάμε σε κινητοποιήσεις, όχι για να χτυπήσουμε τις αιτίες, αλλά για να στηρίξουμε τη σοσιαλδημοκρατική εκδοχή οικοδόμησης της ΕΕ, δηλαδή την ίδια κατάσταση που επικρατεί τώρα. Δεν παλεύουν για ανατροπή, αλλά με το σύνθημα "ο άνθρωπος πάνω από τα κέρδη" εμποδίζουν αυτή την ανατροπή και προβάλλουν ως κύρια ζητήματα τις επιμέρους διεκδικήσεις μικρών κοινωνικών ομάδων. Ο μηχανισμός αυτός είναι επικίνδυνος για τα συμφέροντα των εργαζομένων, καθώς αξιοποιείται επαρκώς από την κυβέρνηση και το κεφάλαιο».

Πρέπει να σημειωθεί ότι προηγούμενη απόφαση της ΑΔΕΔΥ μιλούσε για συμμετοχή σε όλες τις εκδηλώσεις κατά της «παγκοσμιοποίησης», όλων των φορέων, αφού δεν υπήρχε ενιαίο κίνημα. Ο Δ. Αγκαβανάκης πρόσθεσε πως είναι απαράδεκτο να μπει η ΑΔΕΔΥ κάτω από κομματικό «καπέλο», και επισήμανε την απουσία αυτών που συμμετέχουν στο φόρουμ από τους αγώνες των δημοσίων υπαλλήλων, την αποδοχή από την πλευρά τους της αντιασφαλιστικής πολιτικής, του χτυπήματος των εργασιακών σχέσεων, της οικονομικής πολιτικής της λιτότητας, καθώς και της σιωπής τους στα μικρά και μεγάλα ζητήματα.

Η πρόκληση από την πλευρά της πλειοψηφίας ξεπέρασε κάθε όριο με την απόφαση να παρακρατηθούν εκτάκτως από το δώρο Πάσχα των δημοσίων υπαλλήλων 5 ευρώ, τα οποία θα συγκεντρωθούν σε ειδικό λογαριασμό για την ενίσχυση των δράσεων του Φόρουμ. Η ΤΑΔΗΣΥ κατήγγειλε αυτή τη μεθόδευση και κάλεσε όλους τους δημόσιους υπάλληλους να αρνηθούν την παρακράτηση.

Στο αγωνιστικό πλαίσιο η ΤΑΔΗΣΥ πρότεινε: Συμμετοχή στη διαδήλωση στο Ναύπλιο στις 24 του Γενάρη. Απεργία στις 20 του Μάρτη για τις εργασιακές σχέσεις και την ασφάλιση, απεργία την 1η του Μάη, στις 6 του Ιούνη για τη δημόσια διοίκηση και στις 20 του Ιούνη στη Θεσσαλονίκη, με πραγματοποίηση συγκέντρωσης. Στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων βρίσκεται η αντίθεση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στην εμπλοκή της Ελλάδας, στο «σχέδιο Ανάν», σε όλες τις αντεργατικές και αντιλαϊκές ρυθμίσεις.