Μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2003 θα αναπτυχθεί μια πλούσια πολύμορφη δράση που όχι μόνο θα αποκαλύψει τους στόχους της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά θα αναδείξει στόχους και αιτήματα που αντανακλούν τις σύγχρονες ανάγκες για τη λαϊκή οικογένεια.

Στους στόχους αυτούς θα μπορούσαν να ξεχωρίζουν:

• Η καταδίκη του ιμπεριαλιστικού πολέμου σε βάρος του λαού του Ιρακ. Η αποκάλυψη του ρόλου της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
• Η άμεση επιστροφή του ελληνικού πολεμικού πλοίου από τον Περσικό και το κλείσιμο της βάσης στη Σούδα.
• Η απαίτηση για δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού με βάση τα ψηφίσματα του ΟΗΕ.
• Η υπεράσπιση του 8ωρου, της πλήρους σταθερής απασχόλησης χωρίς ελαστικότητα και απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Η απόρριψη της απασχολησιμότητας.
• Η διεκδίκηση 35 ωρών απασχόλησης σε 5νθημερο με 7ωρη ημερήσια δουλιά, με αύξηση των αποδοχών και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα.
• Η υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων των συνδικαλιστικών ελευθεριών, του δικαιώματος της απεργίας, των διαδηλώσεων και των πορειών.
• Η ανάγκη πραγματικών αυξήσεων στους μισθούς, στα ημερομίσθια και τις συντάξεις. Η εξασφάλιση ίδιων μισθολογικών εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων στους οικονομικούς μετανάστες.
• Η δημόσια, υποχρεωτική και καθολική κοινωνική Ασφάλιση που να είναι σε αντιστοιχία με τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.
• Η απόκρουση των ιδιωτικοποιήσεων.
• Δημόσια δωρεάν Παιδεία.

Μια τέτοια πλατφόρμα για να προβληθεί και να εκλαϊκευτεί χρειάζεται να στηριχτεί σε ένα ανάλογο αγωνιστικό πρόγραμμα που θα αγκαλιάζει ολόκληρη την περίοδο της Ελληνικής Προεδρίας.

Για το λόγο αυτό το ΠΑΜΕ προτείνει να προκηρυχτεί από ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ ένα πρόγραμμα απεργιακών εκδηλώσεων που στη συνέχεια να εμπλουτιστεί από τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα και τα ίδια τα Σωματεία.