Η κυβέρνηση για το ύψος των ζημιών από τις πρόσφατες καταστροφές, ακολουθεί τουλάχιστον μια περίεργη αριθμητική, η οποία μεταφράζεται σε πληθωρικές και αντικρουόμενες δηλώσεις. Στα μέσα της προηγούμενης βδομάδας, κυβερνητικοί παράγοντες «διέρρευσαν» σε πρωινή φιλοκυβερνητική εφημερίδα, ότι το συνολικό κόστος των ζημιών - χωρίς αυτές των Κυκλάδων - ανερχόταν στο 1 δισ. Σύμφωνα πάντα με το σχετικό δημοσίευμα, στο ποσό αυτό θα πρέπει να προσθέσουμε άλλα 400 εκατ. που αφορούσαν περσινές ζημιές στην αγροτική παραγωγή. Συνολικό δηλαδή κόστος, 1.400 εκατ. Το ποσό αυτό ανέφερε στο πρώτο της θέμα η συγκεκριμένη εφημερίδα.

Την προηγούμενη Παρασκευή σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Ζάππειο Μέγαρο για τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σε σχετική ερώτηση των δημοσιογράφων για το συνολικό ύψος των ζημιών, ο υφυπουργός Οικονομικών, αρμόδιος για θέματα Κρατικού Προϋπολογισμού, Γ. Φλωρίδης, μείωσε το σχετικό ποσό στα 800 εκατ.. Λίγες ώρες μετά, ο προϊστάμενός του, υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκης, σε δηλώσεις που έκανε αμέσως μετά την έκτακτη σύσκεψη της κυβερνητικής επιτροπής για τη λήψη μέτρων στις περιοχές που έχουν πληγεί από την κακοκαιρία, μείωσε ακόμα περισσότερο το σχετικό ποσό, στα 600 εκατ.. Αυτή ήταν και η επίσημη κυβερνητική θέση της Παρασκευής. Ο ίδιος υπουργός ρωτήθηκε χτες για το ίδιο θέμα, για να απαντήσει αυτή τη φορά ότι το σχετικό κόστος (μαζί με τις ζημιές στα νησιά των Κυκλάδων) εκτιμάται στα 500 - 600 εκατ.. Αυτή προφανώς είναι η επίσημη κυβερνητική θέση της Δευτέρας, γιατί σήμερα Τρίτη, ή αύριο Τετάρτη, μπορεί να έχουμε άλλες εκτιμήσεις...

Τι πραγματικά συμβαίνει ώστε τα ίδια κυβερνητικά στελέχη να αναιρούν εαυτόν και κάθε 24 ώρες, να δίνουν διαφορετικές εκτιμήσεις για ένα τόσο σοβαρό θέμα, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε. Μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Αυτή όμως που είναι ξεκάθαρη, είναι η κυβερνητική ελαφρότητα και η αμετροέπεια στην αντιμετώπιση των τεράστιων καταστροφών που έχουν δημιουργηθεί από την παρατεταμένη κακοκαιρία. Ας μην αναζητήσουμε εδώ τις ευθύνες του πολιτικού συστήματος στην παραγωγή των δημόσιων αλλά και των ιδιωτικών έργων.

Αντί να κινητοποιήσουν το σύνολο των δυνάμεών τους για να ανακουφίσουν τους πληγέντες που έχουν βρεθεί σε τραγική κατάσταση, κάθονται και παίζουν τις κουμπάρες με τους αριθμούς, υπηρετώντας προφανώς σκοπιμότητες, τις λεπτομέρειες των οποίων γνωρίζουν οι ίδιοι.