Από τις δυναμικές κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών ενάντια στο νόμο για την αξιολόγηση - χειραγώγηση

Στη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας συνεχίζεται και προωθείται η εναρμόνιση και λειτουργία του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος με βάση τα συμφέροντα και τους νόμους της αγοράς. Η διαφοροποιημένη δομή της εκπαίδευσης μέσα από το διπλό και βέβαια ανισότιμο σχολικό δίκτυο (Λύκειο - ΤΕΕ) δεν είναι αρκετή για την ταξική επιλογή και τη μαζική παραγωγή των «απασχολήσιμων». Γι' αυτό προωθούνται νέες αλλαγές στο περιεχόμενο και τη δομή της εκπαίδευσης, σε βάρος της ολόπλευρης μόρφωσης του μαθητή, αλλά και της επιστημονικής ποιότητας των ΑΕΙ, ώστε να μαζικοποιηθεί η στροφή στην κατάρτιση, στη «διά βίου μάθηση».

Ιδιαίτερα επιδιώκουν η υποχρεωτική εκπαίδευση να περιοριστεί στις στοιχειώδεις δεξιότητες για τις τρέχουσες ανάγκες της αγοράς εργασίας, ενώ παράλληλα θα συνηθίζει τους μαθητές σε αρμόζουσες συμπεριφορές. Με τέτοιες «εκπαιδευτικές» επιδόσεις θα αξιολογείται το έργο του εκπαιδευτικού και της σχολικής μονάδας. Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού και της σχολικής μονάδας μάλιστα θα αναπτύξει τον ανταγωνισμό των σχολείων με συνέπεια την παραπέρα κατηγοριοποίησή τους και τη γιγάντωση των ταξικών φραγμών στη μόρφωση για τα παιδιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών περιοχών.

Στις συσκέψεις αυτές των φορέων αρνήθηκαν, αν και προσκλήθηκαν να προσέλθουν οι ΟΛΜΕ και ΔΟΕ. Οι ηγεσίες των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών προσπάθησαν στην αρχή να αγνοήσουν τη Σύνοδο των υπουργών Παιδείας της ΕΕ, γι' αυτό και η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ πρότεινε 24ωρη απεργία για τις 21/2 αντί για τις 28 Φλεβάρη και με κύριο αίτημα τη χορήγηση επιδόματος. Μετά, αφού δεν μπόρεσαν να «θάψουν» το γεγονός, προσπάθησαν να το υποβαθμίσουν με μια 3ωρη διευκολυντική (!) στάση εργασίας, ενώ για την 1η Μάρτη, όταν όλοι θα διαδηλώνουν στους δρόμους, αποφάσισαν «αντισύνοδο» σε κλειστό χώρο, παρέα μάλιστα με τον υπουργό Παιδείας, τον οποίο προσκάλεσαν να συμμετάσχει!

Μπρος όμως στη δυναμική των ευρύτερων λαϊκών κινητοποιήσεων και καθώς προχωρούσε η πρωτοβουλία των πρωτοβάθμιων σωματείων εκπαιδευτικών και των άλλων φορέων της εκπαίδευσης για το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της 28ης Φλεβάρη, οι πλειοψηφίες ΟΛΜΕ και ΔΟΕ παρέμβηκαν υπονομευτικά και ταυτόχρονα αποπροσανατολιστικά. Στη συνεδρίαση του ΔΣ της ΟΛΜΕ οι παρατάξεις ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, μαζί με τον εκπρόσωπο της «Παρέμβασης» αντιτάχτηκαν στην πρωτοβουλία των φορέων, χαρακτηρίζοντάς τους «μικρομάγαζα του Περισσού», το δε συλλαλητήριο στα Προπύλαια, όπου ήδη καλούσαν μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικοί και γονείς χαρακτηρίστηκε διασπαστικό.

Πρόταση της ΕΣΑΚ - ΔΕΕ, να στηρίξει και να συμμετάσχει η ΟΛΜΕ στο συλλαλητήριο των φορέων της 28ης Φλεβάρη στα Προπύλαια, καταψηφίστηκε από όλους. Η πλειοψηφία των ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ, «Συνεργασία» αποφάσισε την πραγματοποίηση χωριστού συλλαλητηρίου την ίδια μέρα στο Σύνταγμα μαζί με ΔΟΕ και ΠΟΣΔΕΠ. Ο εκπρόσωπος της «Παρέμβασης», αν και δήλωνε ότι συμφωνεί μαζί τους, δεν ψήφισε την απόφαση για διαδικαστικούς λόγους.

Οι παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ στην ΟΛΜΕ ξεκαθάρισαν ότι οι εκδηλώσεις ενόψει της Συνόδου των υπουργών Παιδείας δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να πάρουν αντι-ευρωενωσιακό χαρακτήρα, αλλά να περιοριστούν σε μια ήπια «κριτική ματιά» προς την ΕΕ. Γι' αυτό και οι πρωτομάστορες της κοινωνικής συναίνεσης, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, στηρίζουν και συμμετέχουν στις εκδηλώσεις, ενώ «καπέλο» στην όλη διαδικασία έρχεται και το κεντροαριστερό κατασκεύασμα - ανάχωμα, το «Κοινωνικό φόρουμ». Από το κοινό κείμενο των Ομοσπονδιών των εκπαιδευτικών απουσιάζει κάθε αναφορά σε βασικές επιλογές της κυβέρνησης που θίγουν τη μόρφωση των παιδιών, αλλά και την παιδαγωγική αποστολή των εκπαιδευτικών, όπως είναι η αξιολόγηση, αν και οι σχετικοί δείκτες - κριτήρια αξιολόγησης είναι κεντρικά ζητήματα της συνόδου. Ξεχάστηκαν ακόμη οι Ν. 2525 και 2640 που ενίσχυσαν στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, το διπλό σχολικό δίκτυο και τους ταξικούς φραγμούς.

Κουβέντα δε λέγεται για τις προωθούμενες αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις του εκπαιδευτικού. Λείπει τελικά η πρόταση των αγώνων και κοινής δράσης ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική. Περιορίζονται σε κάποια αιτήματα - ευχές που αφήνουν στο απυρόβλητο τόσο την κυβέρνηση όσο και την ΕΕ. Προσπαθούν με περίτεχνες διατυπώσεις να θολώσουν τα νερά συγκαλύπτοντας ταυτόχρονα τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που προωθεί η ΕΕ στην εκπαίδευση. Π.χ. η μοναδική αναφορά του κειμένου στην ΕΕ είναι διατυπωμένη ως εξής: «... την έκφραση της αντίθεσης της εκπαιδευτικής κοινότητας της χώρας μας στις πολιτικές της αγοράς που προωθούνται στα πλαίσια της ΕΕ». Δηλαδή δεν είναι η ΕΕ που προωθεί συλλογικά και ενιαία την πολιτική υποταγής της εκπαίδευσης στους νόμους της αγοράς, αλλά κάποιες «νεοφιλελεύθερες», κακές κυβερνήσεις (έξω από δω;) προωθούν τέτοιες πολιτικές.

Τέτοια αιτήματα μπορούν να ενώσουν εκπαιδευτικούς, μαθητές, φοιτητές, γονείς, ευρύτερα τους εργαζόμενους. Γι' αυτό στις 28 Φλεβάρη και την 1η Μάρτη όλοι μαζί διαδηλώνουμε στα Προπύλαια ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ. Και τα ίδια συνθήματα θ' αντηχούν στις πλατείες και στους δρόμους δεκάδων άλλων πόλεων σε όλη την Ελλάδα.