Διήμερο «Ευρωπαϊκό Φόρουμ για την εκπαίδευση» διοργάνωσε η Ομοσπονδία εκπαιδευτικών που απασχολούνται στην ιδιωτική εκπαίδευση (ΟΙΕΛΕ) και το Κλαδικό Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο ΙΝΕ ΓΣΕΕ, με θέμα «Εκπαιδευτικά προβλήματα και ο ρόλος των οργανώσεων των εκπαιδευτικών στον κοινωνικό διάλογο». Στη συνάντηση αυτή που ξεκίνησε χτες και ολοκληρώνεται σήμερα στο ξενοδοχείο «Κάραβελ», συμμετέχουν οργανώσεις εκπαιδευτικών από τις 25 χώρες - μέλη της ΕΕ.

Τα θέματα που μπαίνουν στο τραπέζι της συζήτησης του συγκεκριμένου φόρουμ έχουν να κάνουν με την πολιτική της ΕΕ στην εκπαίδευση και τις προτεραιότητές της, τα όρια των εθνικών πολιτικών στο πλαίσιο της ΕΕ, τη σύνδεση του σχολείου με την αγορά εργασίας, τη διά βίου μάθηση, τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών και τη συνδικαλιστική τους δράση, την εκπαίδευση ως κοινωνικό αγαθό κλπ. Στο πλαίσιο αυτό, έγιναν χτες εισηγήσεις από επιστήμονες του ΙΝΕ ΓΣΕΕ και εκπαιδευτικούς, ενώ οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν έπειτα σε ομάδες εργασίας όπου συζήτησαν πιο συγκεκριμένα κάποιες από τις παραπάνω θεματικές ενότητες.

Στην παρέμβασή τους στις ομάδες εργασίας οι παρατάξεις ΑΣΠΙΔΕ (ιδιωτικών σχολείων), ΑΣΚ (φροντιστηρίων ξένων γλωσσών) και ΑΣΚ (φροντιστηρίων μέσης εκπαίδευσης), αναφέρθηκαν στα ζητήματα υπαγωγής της εκπαίδευσης στις ανάγκες της αγοράς και στροφής προς την κατάρτιση και το πώς αυτά πλασάρονται στην κοινή γνώμη, τη λειτουργία των ίδιων των σχολίων και των πανεπιστημίων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, την αξιολόγηση που προωθεί την παραπάνω λειτουργία, ενώ ταυτόχρονα οδηγεί τους εκπαιδευτικούς στη χειραγώγηση και τη διά βίου μάθηση, που σημαίνει διαρκή επανακατάρτιση σύμφωνα με τα συμφέροντα των επιχειρήσεων. Τόνισαν επίσης ότι δε ζούμε στην κοινωνία της πληροφορίας, αλλά της εκμετάλλευσης, την ανάγκη παροχής ουσιαστικής γνώσης κι όχι ασύνδετων μεταξύ τους πληροφοριών και επισήμαναν το ρόλο των σωματείων των εκπαιδευτικών απέναντι σ' αυτή την πολιτική, όχι σε στημένους κοινωνικούς διαλόγους, αλλά σ' ένα λαϊκό μέτωπο υπεράσπισης του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Πρόσθεσαν τέλος την ανάγκη να υπάρξει σαφής καταγγελία του ιμπεριαλιστικού πολέμου στο Ιράκ.