Σχετικά με το πρόβλημα της ανεργίας η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε: «Εμείς απορρίπτουμε κάποιους μύθους που σήμερα λέγονται στους εργαζόμενους, για να δικαιολογείται η ανεργία.

Ο πρώτος μύθος, και ο πιο επικίνδυνος, είναι ότι η ανεργία οφείλεται στην πρόοδο των νέων τεχνολογιών. Νομίζουμε ότι οι εργαζόμενοι και εμείς ως ΚΚΕ το έχουμε πει πάρα πολλές φορές, δεν μπορούμε να θεωρήσουμε αιτία τις νέες τεχνολογίες, την επιστημονικοτεχνική πρόοδο, αιτία δυστυχίας. Μπορεί να μετατρέπονται σε αιτίες δυστυχίας, όταν αυτές ανήκουν και λειτουργούν μόνο για το μεγάλο κεφάλαιο. Και από αυτή την άποψη πρόκειται για μύθο. Αντίθετα, η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνικής, μπορεί να οδηγήσει σε πολύ λιγότερο κοινωνικά αναγκαίο χρόνο εργασίας, σε πολύ περισσότερο ελεύθερο χρόνο, αλλά ταυτόχρονα σε άπλωμα της παραγωγικής και της άλλης δράσης και σε νέους τομείς, που η ίδια η επιστήμη και η τεχνική επιβάλλει.

Δεύτερο ζήτημα. Για μας είναι απάτη αυτό που λέγεται να γίνουν περισσότερες επενδύσεις, περισσότερα κίνητρα στους επιχειρηματίες, για περισσότερες θέσεις εργασίας. Οσο περισσότερα κίνητρα έχουν, τόσες λιγότερες θέσεις εργασίας οικοδομούν, ακριβώς γιατί όταν υπάρχει στόχος και σκοπός το κέρδος η ανεργία είναι αναπόφευκτη.

Υπάρχουν και διάφοροι άλλοι μύθοι που λέγονται, ότι π.χ. να ανέβει η παραγωγικότητα της εργασίας και να δούμε και αυτό το ζήτημα. Πρόκειται, επίσης, για μύθο, γιατί η παραγωγικότητα της εργασίας και όταν ανεβαίνει πάλι με τον τρόπο που ανεβαίνει και με στόχο το κέρδος λειτουργεί σε βάρος των εργαζομένων.

Επομένως, τις προοδευτικές ιδέες εμείς δεν τις απορρίπτουμε, καθώς και την αντικειμενική πρόοδο, αλλά το ζήτημα είναι ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο, ποιος κατέχει τα μέσα της προόδου και για ποιο σκοπό. Η θέση μας για την ανεργία, είναι η εξής. Εχουμε αμυντικές θέσεις. Οχι μόνο αμυντικές, και αμυντικές.

Από τη στιγμή που αντιμετωπίζουμε μια λαίλαπα, είμαστε υποχρεωμένοι να υποστηρίξουμε τους ανέργους και να απορρίψουμε τη σημερινή θέση στις σημερινές συνθήκες, όπου κυριαρχούν οι γνωστές ελευθερίες, ότι εμείς ζητάμε επιδότηση των ανέργων και όχι επιδότηση της εργοδοσίας. Και από αυτή την άποψη, θεωρούμε ότι πρέπει και τα επιδόματα ανεργίας να ανέβουν και οι άνεργοι να έχουν συστηματική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Ταυτόχρονα, και είναι οργανικά δεμένο, παλεύουμε για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις, για να αντιμετωπιστεί η ανεργία στη ρίζα της. Αντιμετώπιση της ανεργίας σημαίνει ότι οι πηγές πλούτου της χώρας, οι στρατηγικοί τομείς οικονομίας πρέπει να ανήκουν στο λαό ως λαϊκή περιουσία. Να ανήκουν σε έναν οργανωμένο λαϊκό τομέα οικονομίας, ο οποίος παίρνει υπόψη τις ανάγκες της εσωτερικής αγοράς και αναμφισβήτητα συνυπολογίζει τις θετικές ή αντίξοες συνθήκες σε διεθνές επίπεδο. Και μόνο σε αυτά τα πλαίσια μπορούμε να μιλήσουμε για κλαδικές πολιτικές, κλαδικοτομεακές πολιτικές, για νέους τομείς ανάπτυξης, για προσαρμογές με κριτήριο πάντα το συμφέρον του λαού.

Υποστηρίζουμε τη συγκρότηση παραγωγικών και λαϊκών συνεταιρισμών, γιατί δίπλα στο γενικότερο κοινωνικό τομέα της λαϊκής οικονομίας υπάρχει η δυνατότητα να μη συντριβούν οι νοικοκύρηδες, οι μικροπαραγωγοί.

Και επαναλαμβάνω κάτι που είπα για την κοινωνική ασφάλιση, τομείς που, όπως έχουν σχέση με την κοινωνική πολιτική, δεν μπορεί να χαράζονται με κριτήρια συνύπαρξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα».