Associated Press

«Τις ημέρες αυτές, εκπλαγήκαμε και πληγωθήκαμε όταν αντικρίσαμε τις συκοφαντικές δηλώσεις κατά της Κούβας, να υπογράφονται από κοινού, από πασίγνωστα πρόσωπα της αντικουβανικής προπαγάνδας μαζί με ορισμένα πρόσωπα, που είναι για μας πολυαγαπημένοι φίλοι. Την ίδια στιγμή, υπήρξαν δηλώσεις από άλλους, όχι λιγότερο προσφιλείς στον κουβανικό λαό. Δηλώσεις που θεωρούμε ότι είναι αποτέλεσμα της απόστασης, της κακής πληροφόρησης και του ανοιχτού τραύματος από την κατάρρευση των σοσιαλιστικών κρατών», τονίζουν στην ανοιχτή επιστολή τους προς «τους φίλους που είναι μακριά», δεκάδες διάσημοι Κουβανοί διανοούμενοι και καλλιτέχνες, ανάμεσά τους, η Αλίσια Αλόνσο, ο Λέο Μπρόουερ, η Ομάρα Πορτουόντο, ο Σίλβιο Ροδρίγκες, ο Τσούτσο Βαλντές, ο Εουσέμπιο Λεάλ, ο Οκτάβιο Κορτάσαρ, ο Αμπελάρδο Εστορίνο, η Νάνσι Μορεχόν κ.ά..

«Δυστυχώς, παρότι οι προθέσεις μπορεί να ήταν αγαθές, οι δηλώσεις ανοίγουν το δρόμο στις ΗΠΑ για πιθανή στρατιωτική επίθεση κατά της Κούβας. Η μικρή χώρα μας, σήμερα βρίσκεται υπό την απειλή της υπερδύναμης, περισσότερο από κάθε άλλη φορά... Η Κούβα εξαναγκάστηκε να υιοθετήσει δυναμικά μέσα που δεν επιθυμούσε. Δεν μπορεί να κριθεί στη βάση αυτών των μέτρων χωρίς να ληφθεί υπόψη ο λόγος... που φάνηκε ολοκάθαρα στη διαδήλωση που έγινε στο Μαϊάμι με κύριο σύνθημα: "Το Ιράκ τώρα, η Κούβα μετά" αλλά και των απειλών που εκτοξεύτηκαν από την κυβέρνηση των ΗΠΑ», συνεχίζουν στην επιστολή τους οι διανοούμενοι και καλλιτέχνες και καταλήγουν: «Σήμερα, 19 Απριλίου, 42 χρόνια μετά την ήττα της μισθοφορικής επέμβασης στον Κόλπο των Χοίρων, δεν απευθυνόμαστε σε αυτούς που αντιμετωπίζουν το ζήτημα της Κούβας ως υπόθεση εργασίας ή ψύχωση, αλλά στους φίλους που βγήκαν από τον ορθό δρόμο καλή τη πίστη και οι οποίοι έχουν καταδείξει την αλληλεγγύη τους τόσες φορές, στο παρελθόν».

Στο μεταξύ, καταπέλτης κατά της απόφασης της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ-UNHRC, ήταν η Ριγομπέρτα Μεντσού, ηγετικό στέλεχος του κινήματος ιθαγενών των Μάγιας, στη Γουατεμάλα, όπου εξαιτίας των πολύχρονων αγώνων της ειδικά κατά τη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου, τιμήθηκε και με το βραβείο Νόμπελ για την Ειρήνη. Η Ριγομπέρτα Μεντσού, τόνισε κατά τη διάρκεια συνέντευξή της στην πρωτεύουσα του Μεξικού, σύμφωνα με την εφημερίδα «Granma», ότι η UNHRC έλαβε αποφάσεις σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κούβα, τη στιγμή που σιωπά παραδειγματικά στη γενοκτονία που συντελείται στο Ιράκ. Και πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση της Κούβας, που συνιστά παράδειγμα προς μίμηση για όλες τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, έχει όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να υπερασπιστεί τη ζωή, την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπεια του κουβανικού λαού.

Παράλληλα, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου όσον αφορά στην απόφαση της UNHRC, ο υπουργός Εξωτερικών Φελίπε Πέρες Ρόκε, ήταν σαφής: «Η Κούβα θεωρεί ότι η προσπάθεια των ΗΠΑ να καταδικάσει την Κούβα στη UNHRC, διά μέσου της πρότασης που κατέθεσε η Κόστα Ρίκα, ήταν μία εκκωφαντική ήττα και συνιστά ξεκάθαρο μήνυμα ότι η πλειοψηφία της διεθνούς κοινότητας αναγνωρίζει ότι η Κούβα έχει το δικαίωμα να εφαρμόζει τους νόμους για να υπερασπίσει την εθνική της ανεξαρτησία» δήλωσε ο Ρόκε αναφορικά με τις δίκες που βρήκαν ενόχους μεμονωμένα πρόσωπα ή ομάδες, οι οποίες σύμφωνα με την κουβανική κυβέρνηση, δρούσαν υπό τις διαταγές και ήταν στο μισθολόγιο ξένης δύναμης.

Ο Κουβανός ΥΠΕΞ τόνισε μάλιστα ότι η Κούβα όχι μόνο δεν αρνείται να συνεργαστεί με την UNHRC, όπως εξάλλου έχει κάνει και στο παρελθόν, αλλά «αρνείται κατηγορηματικά να ενδώσει στην προσπάθεια μεθοδεύσεων σε αυτό το ζήτημα, με την αδίστακτη τοποθέτηση αυτής της συγκεκριμένης φιγούρας του ΟΗΕ, προκειμένου να νομιμοποιήσει την εκστρατεία και να συντηρήσει το εμπάργκο κατά της χώρας μας».

Ενώ ερωτώμενος για τη θανατική καταδίκη των τριών προσώπων που έλαβαν μέρος στην πειρατεία του φέριμποτ της 2ας Απριλίου, τόνισε ότι ο μηχανισμός παραπληροφόρησης διέδωσε ότι πρόκειται για πρόσωπα που χαρακτηρίζονται «αντιφρονούντες», αλλά ήταν εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, με βαρύ ποινικό μητρώο, που έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή δεκάδων ανθρώπων, διέπραξαν μία τρομοκρατική ενέργεια και παράλληλα, έθεσαν σε κίνδυνο την ίδια την Κούβα εξαιτίας της διμερούς συμφωνίας μετανάστευσης με τις ΗΠΑ και διευκρίνισε ότι «είναι η ποινή που επισείεται από τη νομοθεσία, η οποία απορρέει από το αποικιακό δίκαιο. Είμαστε αντίθετοι με τη θανατική ποινή. Είναι στο πλαίσιο των αλλαγών που μελετιούνται στο Σύνταγμα, αφού αντίκεινται στη φιλοσοφία ζωής και πολιτικής που πρεσβεύουμε».