Επιτακτικό καθήκον η αντιιμπεριαλιστική πάλη | ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

Επιτακτικό καθήκον η αντιιμπεριαλιστική πάλη

Αποσπάσματα από συνέντευξη που έδωσε χτες στον «902» ο Γ. Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Η ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και η κλιμάκωση της αντεργατικής και αντιλαϊκής επίθεσης θέτουν επιτακτικά το καθήκον στην εργατική τάξη να δώσει μαζικό αγωνιστικό «παρών» και να γιορτάσει την Εργατική Πρωτομαγιά με αντιιμπεριαλιστικό, διεθνιστικό, ταξικό χαρακτήρα.

Τα παραπάνω ανέδειξε ο Γ. Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, κατά τη διάρκεια χτεσινής συνέντευξής του στην τηλεόραση του «902».

Ειδικότερα, τόνισε ότι η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά σηματοδοτείται από: τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ενάντια στο Ιράκ, τις απειλές που εκτοξεύουν καθημερινά ενάντια στη σοσιαλιστική Κούβα, τη Β. Κορέα, τη Συρία κ.ά. Ακόμα, από την επιχείρηση αφαίρεσης των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης της χώρας μας. Γι' αυτό «είναι ανάγκη να ξεπεραστούν οι δισταγμοί. Να μη μείνει άνθρωπος στο σπίτι. Να δώσει το αγωνιστικό του "παρών" στις ταξικές απεργιακές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις του ΠΑΜΕ». «Νομίζουμε, επισήμανε, ότι υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να γραφτεί μια ακόμα δυνατή ταξική σελίδα στην ιστορία του εργατικού κινήματος».

Σε ερώτηση που του έγινε για την έκθεση του Ν. Γκαργκάνα, διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, ο οποίος ισχυρίστηκε πως υπάρχει ανάγκη για αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, μείωση των συντάξεων κ.ά., υπογράμμισε: Η έκθεση Γκαργκάνα καταγράφει τους στόχους της αστικής τάξης, την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Θέτει τις κατευθύνσεις που έχουν υπηρετήσει μέχρι τώρα οι συμβιβασμένες ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος: Συνέχιση της πολιτικής της λιτότητας, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης κ.ά. Αυτή και παρόμοιες εκθέσεις, τόνισε, στηρίζονται στην εξής λογική: Οι καπιταλιστές έχουν ανάγκη από περισσότερα κέρδη που θα τα αποκτήσουν μέσα από την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, της μικρομεσαίας αγροτιάς, των επαγγελματοβιοτεχνών και των εμπόρων.

Λένε, επισήμανε, ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι πανάκεια και ότι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας αποτελεί αναγκαιότητα. Ομως, όλα τα προηγούμενα χρόνια, που υπήρξε καπιταλιστική ανάπτυξη, έγινε αναδιανομή του πλούτου υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου και σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Ενώ τόσο η έκθεση όσο και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ απευθύνουν την έκκληση: Ολοι μαζί για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και της οικονομίας. Με αυτό εννοούν οι εργαζόμενοι να στερηθούν, για να αυξήσει τα κέρδη το μεγάλο κεφάλαιο ώστε να ανταγωνιστεί τους άλλους κεφαλαιοκράτες από καλύτερες θέσεις. Αυτή την πολιτική την πληρώνει ακριβά η εργατική τάξη.

Επομένως, αυτά τα ιδεολογήματα πρέπει να αντιμετωπιστούν αποφασιστικά. Να αποκαλυφθεί ότι λειτουργούν σε βάρος των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των εργαζομένων, γιατί «όσο συσσωρεύονται κεφάλαια στα χέρια μιας χούφτας καπιταλιστών, τόσο θα χειροτερεύει η κατάσταση της εργατικής τάξης».

Σχολιάζοντας την υποτιθέμενη αντίθεση που εξέφρασαν ο υπουργός Εργασίας, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ και άλλοι στις δηλώσεις Γκαργκάνα τόνισε ότι, ουσιαστικά, αποδέχονται την πολιτική που καταργεί τα δικαιώματα των εργαζομένων και προσπαθούν να ελιχθούν σε επιμέρους προβλήματα.

Εμείς λέμε, συνέχισε, η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα και τα κέρδη του κεφαλαίου δεν μπορεί να δώσει λύσεις προς όφελος των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι είναι ανάγκη να καταδικάσουν τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, να εγκαταλείψουν μαζικά το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, να μην μπλοκαριστούν στα αναχώματα τύπου Συνασπισμού. Πρέπει να δυναμώσουν την οργάνωση, τον αντιμονοπωλιακό - αντιιμπεριαλιστικό αγώνα, να στηρίξουν το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Για το αν είναι αναγκαία η ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, ο Γ. Μαρίνος απάντησε: Το αγκάθι είναι ότι από τη μια πλευρά ενισχύεται ο πόλος των κερδών του κεφαλαίου και από την άλλη χειροτερεύει η κατάσταση του συνόλου των εργαζομένων. «Αυτή η ψαλίδα θα κλείσει, όταν μέσα από αγώνα, από την αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή πάλη, θα νικηθεί ο αντίπαλος. Θα νικηθεί το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι. Διαφορετικά θα διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση της μιζέριας, της φτώχειας, της ανεργίας». Επομένως, συνέχισε, το ερώτημα είναι: Πώς θα οργανωθεί καλύτερα η εργατική τάξη, πώς θα ενισχυθεί ο αντιμονοπωλιακός, αντιιμπεριαλιστικός προσανατολισμός της πάλης της. Αυτή είναι η επιλογή που έχουν οι εργαζόμενοι σήμερα.

Για την προσπάθεια της ΝΔ να εμφανίσει ένα φιλολαϊκό προσωπείο, σημείωσε ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να έχουν καμιά αυταπάτη σε αυτήν την προσπάθεια που κάνει η ΝΔ να καρπωθεί ψήφους, πατώντας πάνω στα προβλήματα που δημιουργεί η πολιτική που και η ίδια θα εφαρμόσει, που η ίδια έχει ασπαστεί και προωθεί σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Ακόμα, ο Γ. Μαρίνος σχολιάζοντας τη φιλολογία περί «χωριστών» πρωτομαγιάτικων συγκεντρώσεων, ξεκαθάρισε ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να νομιμοποιήσουν τις πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που ευθύνονται για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Και άρα δεν μπορούν να συμμετέχουν στις φιέστες που οργανώνουν οι ηγεσίες του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Η εργατική συγκέντρωση που θέτει την ανάγκη της πάλης ενάντια στον ταξικό αντίπαλο, στα μονοπώλια, στον ιμπεριαλισμό, που βάζει μπροστά την ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης, που διεκδικεί αιτήματα που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των εργαζομένων και τους ενώνει σε ταξική βάση είναι η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ.

Υπενθύμισε ότι οι καπιταλιστές στηρίζουν την ενότητά τους στην προσπάθειά τους να προωθηθούν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Αυτό, είπε, είναι το δικό τους πλαίσιο. Και σε αυτό το πλαίσιο, συνέχισε, προσπαθούν οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ να σύρουν την εργατική τάξη. Οταν αυτές οι πλειοψηφίες κόπτονται για την παρουσία των κομμουνιστών, των ταξικών δυνάμεων σε τέτοιες φιέστες είναι γιατί θέλουν να εξιλεωθούν, γιατί θέλουν αυτή η συνάντηση να λειτουργήσει σαν κολυμπήθρα του Σιλωάμ.

Σχολιάζοντας το ρόλο που παίζουν διάφορες οπορτουνιστικές δυνάμεις, επισήμανε: Πάντα οι δυνάμεις του οπορτουνισμού είναι στην πρώτη γραμμή κάθε αντικομμουνιστικής καμπάνιας και επιχείρησης. Οπου ανοίγει μέτωπο η αστική τάξη ενάντια στο ΚΚΕ, το ισχυροποιεί μέσα από τη στάση του ΣΥΝ και αυτών που λένε ότι έχουν συγκροτήσει το σχήμα ΚΕΔΑ. Μάλιστα, όσο δυναμώνει η αγανάκτηση των εργαζομένων και βγαίνουν συμπεράσματα, όσο ανοίγει ο δρόμος για τη συνάντηση πλατιών λαϊκών εργατικών μαζών με το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, τόσο αυτά τα αναχώματα προσπαθούν να συκοφαντήσουν, να διαστρεβλώσουν τις θέσεις του ΚΚΕ, την πάλη που κάνει το ΠΑΜΕ. Εμείς όμως λέμε ότι θα βαδίσουμε μπροστά. Το ότι έφθασε το ΠΑΜΕ, για παράδειγμα, μέσα σε λίγα χρόνια σε ένα επίπεδο να οργανώσει πανελλαδικές απεργίες, με αντίπαλες όλες τις άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις, είναι μια μεγάλη κατάκτηση.

Τέλος, μιλώντας για τη δυνατότητα της εργατικής τάξης να αντιπαρατεθεί στον ιμπεριαλισμό, επισήμανε: Ο ιμπεριαλισμός έχει δύναμη, αλλά δύναμη έχει και το οργανωμένο λαϊκό κίνημα - η ιστορία το έχει αποδείξει - που μπορεί να αντιπαρατεθεί με τον ιμπεριαλισμό, να ανατρέψει τις εγχώριες δυνάμεις που στηρίζουν τα συμφέροντά του και να οικοδομήσει μια άλλη εξουσία. Είναι πολύ επίκαιρο σήμερα το μήνυμα της αναγκαιότητας του σοσιαλισμού και στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο.