Ποια είναι η «απειλή» σήμερα για την Ευρωπαϊκή Ενωση; Εναντίον ποίων «εχθρών» στρέφεται τελικά ο Ευρωστρατός, που φιλοδοξούν να συγκροτήσουν οι ηγέτες της; Τα παραπάνω, αφελή ίσως από πρώτη ματιά, ερωτήματα, επανέρχονται στο προσκήνιο με αφορμή τη χθεσινή «μίνι» σύνοδο των «τεσσάρων» ηγετών που έβαλαν «τα θεμέλια» μιας «ενιαίας ευρωπαϊκής άμυνας». Μήπως, λοιπόν, η νέα ευρωπαϊκή δύναμη ταχείας επέμβασης, έχει στο «στόχαστρό» της το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ; Κάθε άλλο, έσπευσαν να διευκρινίσουν με όλη τη δύναμη της φωνής τους οι συμμετέχοντες ηγέτες, αποκηρύσσοντας μετά βδελυγμίας κάθε σκέψη «ανταγωνιστικών διαθέσεων» έναντι του ΝΑΤΟ...

Ποια θα είναι, λοιπόν, η αποστολή του (νέου;) Ευρωστρατού; Την πληρέστερη απάντηση έδωσε ο «οικοδεσπότης» της «κίνησης των τεσσάρων»: «Εάν επιθυμούμε να μας υπολογίζουν στη διεθνή σκηνή, εάν θέλουμε να αποφύγουμε τη διαίρεση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, την οποία δοκιμάσαμε κατά τη διάρκεια της ιρακινής κρίσης, τότε είναι απόλυτα αναγκαίο να διαθέτουμε αυτό το εργαλείο, την ευρωπαϊκή άμυνα. Διαφορετικά, η εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν είναι αξιόπιστη», τόνισε ο Βέλγος πρωθυπουργός Γκι Φέρχοφστατ. Ξεκάθαρα δηλώνεται ότι ο Ευρωστρατός είναι μηχανή πολέμου του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού, το εργαλείο του για τη διασφάλιση των «ζωτικών συμφερόντων» του ανά την υφήλιο. Πρώτος στόχος, λοιπόν, είναι οι λαοί και όχι μόνον «οι εκτός της ΕΕ»... Είτε σε συνεργασία είτε «αυτόνομα» με τις ΗΠΑ...

Σημαντικές, βέβαια, και οι «παράπλευρες απώλειες». Η «κοινή ευρωπαϊκή άμυνα» συνεπάγεται το «τέλος» της εθνικής ανεξαρτησίας για τις «μικρές χώρες» της ΕΕ, αφού καταργείται το βέτο και στην «άμυνα»... Για τους λαούς της ΕΕ θα σημάνει δραματική επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου, αφού θα μπει ταφόπλακα στο λεγόμενο «κράτος πρόνοιας» και τις κατακτήσεις του προηγούμενου αιώνα...