Το ειδικό καθεστώς ασυλίας προς το ξένο κεφάλαιο που προσφέρει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μέσω της δεκαετούς «φορολογικής σύμβασης», απαλλάσσει ουσιαστικά τις ξένες επενδύσεις από τη φορολογία των κερδών
Πέρα και από το αποικιοκρατικό καθεστώς του νόμου 2687 του ...1953 επιχειρεί να μας σπρώξει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αφού στην προσπάθειά της να θεσπίσει ένα ακόμη πιο ευνοϊκό καθεστώς για τη δράση του ξένου κεφαλαίου, μεθοδεύει την παραχώρηση πλήρους φορολογικής ασυλίας. Στα πλαίσια αυτά ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, Ν. Χριστοδουλάκης, παρουσιάζοντας χτες τις βασικές διατάξεις του νέου αναπτυξιακού νόμου, δήλωσε ότι θα παρέχεται η δυνατότητα σε επιχειρήσεις, κυρίως ξένες, που πραγματοποιούν μεγάλες επενδύσεις στη χώρα μας, να συνάπτουν δεκαετή «φορολογική σύμβαση» με το ελληνικό δημόσιο, προκειμένου να τους διασφαλιστεί σταθερό φορολογικό καθεστώς... Το νέο αυτό αποικιοκρατικό προνόμιο είναι ίσως και το πιο κραυγαλέο και προκλητικό απ' όσα ανανοίνωσε χτες ο υπουργός. Αλλά και από τις άλλες ρυθμίσεις του υπό εξαγγελία αναπτυξιακού νόμου προκύπτει το συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση έχει επιλέξει την απροκάλυπτη στήριξη του μονοπωλιακού κεφαλαίου, μέσω των κρατικών μηχανισμών παρέμβασης, κάτι που αναμφισβήτητα θα επιταχύνει τις διαδικασίες συσσώρευσης του κεφαλαίου και με τη βίαιη εκτόπιση μικρών αλλά και μεσαίου μεγέθους επιχειρηματικών μονάδων.
Ο υπουργός απέφυγε να δώσει αναλυτικότερες εξηγήσεις για τον τρόπο εφαρμογής των προνομίων του εκκολαπτόμενου νομοσχεδίου. Από τις - ασαφείς - δηλώσεις του προκύπτει ότι οι προνομιούχες αυτές επιχειρήσεις δε θα έρχονται σε επαφή με τους φορολογικούς μηχανισμούς του ελληνικού δημοσίου, και στα πλαίσια αυτά δε θα υπόκεινται σε κανενός είδους φορολογικό έλεγχο. Αντί αυτού θα φορολογούνται κατά ...τεκμαρτό τρόπο με βάση επιχειρησιακό σχέδιο που θα υποβάλλουν στο υπουργείο Οικονομικών, όπου και θα υπάρχουν προβλέψεις για την εξέλιξη βασικών οικονομικών τους μεγεθών (κέρδη, κύκλος εργασιών κλπ.) σε βάθος δεκαετίας. Σύμφωνα πάντα με τις δηλώσεις Χριστοδουλάκη, κριτήριο της τεκμαρτής φορολόγησής τους μπορεί να είναι είτε το ύψος της κερδοφορίας τους, είτε ο κύκλος εργασιών τους, είτε το ύψος της επένδυσης... Στη σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομίας αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι για τις επιχειρήσεις που θα ενταχθούν στο καθεστώς της «φορολογικής σύμβασης» «τα φορολογητέα καθαρά τους κέρδη θα προσδιορίζονται σε ποσοστό 7% του ποσού των κεφαλαίων που επενδύονται και θα εφαρμόζεται μειωμένος συντελεστής φορολόγησης».
Η πολιτική αποφορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου, την οποία ακολουθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στα πλαίσια του ιδιότυπου «φορολογικού ανταγωνισμού» που έχει εκδηλωθεί άλλωστε σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες, έχει δύο άμεσες ορατές συνέπειες: α) Τη μείωση της φορολογίας των επιχειρηματικών κερδών θα την επωμιστούν τα λαϊκά στρώματα, τα οποία ήδη υπερφορολογούνται. β) Ακόμη και με τις δικές τους αντιλήψεις, η δημιουργία δύο φορολογικών συστημάτων δίνει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στις ελληνικές και ξένες πολυεθνικές που θα κάνουν χρήση της «φορολογικής σύμβασης», σε βάρος όχι μόνον των μικρών επιχειρήσεων, αλλά και άλλων μεγάλων που θα συνεχίσουν να φορολογούνται με τις υφιστάμενες γενικές διατάξεις.
Ο,τι ζήτησε η ηγεσία του ΣΕΒ στις μακρόχρονες συζητήσεις για το νέο «αναπτυξιακό», το πήρε και με το παραπάνω. Σε μια εποχή γενικών περικοπών επιδοτήσεων σε γεωργία, επιχορηγήσεων σε κοινωνικούς φορείς κλπ., στο όνομα του εξορθολογισμού των δαπανών, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αυξάνει και βελτιώνει τα «αναπτυξιακά» κίνητρα προς τις μεγάλες επιχειρήσεις.
Οι κυριότερες αλλαγές του νέου «αναπτυξιακού» είναι οι ακόλουθες: