«Οι λαοί δεν πρόκειται να σταθούν με σταυρωμένα χέρια. Δεν πρόκειται κανένας λαός να ανεχθεί τα δεσμά που του 'χουν εμφυτεύσει οι ιμπεριαλιστές. Οπλα μας σ' αυτόν τον σκοπό η αλληλεγγύη και ο κοινός αγώνας. Ετσι θα μπουν οι βάσεις και θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις. Γιατί το μέλλον μας δεν είναι το ξερίζωμα των λαών, οι διώξεις και οι πόλεμοι. Είναι η νίκη των λαών, ο σοσιαλισμός».

Με αυτά τα λόγια, και μέσα σε αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα, έκλεισε την ομιλία του το βράδυ του Σαββάτου ο Δ. Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που υπήρξε και ο κεντρικός ομιλητής του πολιτικού διημέρου. Η ομιλία του έγινε την ώρα που το πάρκο «Φιξ» αποδεικνυόταν πολύ μικρό για να χωρέσει τόσο κόσμο. Και οι δεσμεύσεις του ομιλητή ήρθαν να αναπτερώσουν το ηθικό, να αναζωπυρώσουν τις ελπίδες των ξεριζωμένων μεταναστών: «Με ακόμη μεγαλύτερη δύναμη οι κομμουνιστές θα δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας για να δυναμώσει η αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, για να παλέψουμε για ίσα δικαιώματα Ελλήνων και μεταναστών. Θα δώσουμε μαζί την πάλη ώστε να εξαλειφθεί κάθε μέτρο αντιρατσιστικό, θα ορθώσουμε το ανάστημά μας απέναντι σε κάθε εργοδοσία που καταπατά δικαιώματα. Κρατάμε ψηλά τη σημαία του κοινού αγώνα, γιατί το ΚΚΕ ως κόμμα χρειάστηκε πολλές φορές να δεχτεί την αλληλεγγύη άλλων λαών, όπως και οι Ελληνες χρειάστηκαν αυτή την αλληλεγγύη κάποτε, στα σκλαβοπάζαρα της Ευρώπης και της Αμερικής».

Ο Δ. Αρβανιτάκης χαρακτήρισε τους μετανάστες «οργανικό κομμάτι της χώρας μας», επισήμανε την ανάγκη της πάλης ενάντια σε ό,τι γεννά εκμετάλλευση, ενάντια στους αντιδημοκρατικούς περιορισμούς, ενώ ως κοινό στόχο έθεσε την ανατροπή του υπάρχοντος συστήματος και την ανάδειξη του σοσιαλισμού, «ο οποίος αποτελεί τη μόνη απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, που σπρώχνει τους λαούς σε διώξεις και στην προσφυγιά». Απηύθυνε, δε, ευθέως, κάλεσμα στους μετανάστες να συμμετάσχουν πιο μαζικά στα συνδικάτα, στο ΠΑΜΕ, στην Επιτροπή Αλληλεγγύης για τα Δημοκρατικά Δικαιώματα και τις Λαϊκές Ελευθερίες, γιατί «μόνον έτσι θα δυναμώσουν οι ταξικοί αγώνες, μόνον έτσι μπορεί να γίνει ένα βήμα μπροστά».

Ως πρωταρχικά αιτήματα έθεσε τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, ίσα δικαιώματα Ελλήνων και μεταναστών στο μεροκάματο, στην εκπαίδευση, στην Υγεία, στην Κοινωνική Ασφάλιση, πολιτικό άσυλο για όσους προέρχονται (τουλάχιστον) από εμπόλεμες περιοχές, τον αγώνα για να μην περάσουν τα αυταρχικά μέτρα που προωθεί η ΕΕ με πρόσχημα τη «λαθρομετανάστευση», την οικονομική στήριξη των Κοινοτήτων και των Συλλόγων των μεταναστών, ώστε να υπάρξουν προϋποθέσεις για ουσιαστική συμμετοχή στην κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική ζωή του τόπου, καθώς και οι μετανάστες (σχεδόν 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι) να έχουν το δικαίωμα να ψηφίζουν και να εκλέγονται στις τοπικές εκλογές.

Ο Δ. Αρβανιτάκης αναφέρθηκε στα νέα μέτρα που αποφασίστηκαν στη Θεσσαλονίκη για το άσυλο και τη μετανάστευση, ανέλυσε τους στόχους της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, που είναι «να εξασφαλίζει διαρκώς μια εφεδρική στρατιά ξεριζωμένων ανθρώπων, εύκολη λεία στα χέρια του κεφαλαίου», ενώ υπογράμμισε πως κοινός στόχος των εκμεταλλευτών είναι «να ρίχνουν όσο μπορούν πιο κάτω το μεροκάματο, για να απολαμβάνουν απίστευτα κέρδη». Κάλεσε τους λαούς της Ευρώπης να παλέψουν για την αποδέσμευσή τους απ' την ΕΕ. «Ο σοσιαλισμός δεν είναι όραμα, δεν είναι ένα σύστημα που πρέπει να το αναπολούμε. Είναι η μόνη διέξοδος, η μόνη λύση στα προβλήματα του σήμερα. Αλλωστε, το υπάρχον σύστημα δεν είναι ούτε αιώνιο, ούτε παντοδύναμο», είπε χαρακτηριστικά.