Φανταστείτε ότι, ενώ βρίσκεστε στο Δίκτυο και βλέπετε κάποια ιστοσελίδα, μια εταιρία λογισμικού ψάχνει εν αγνοία σας τα περιεχόμενα του υπολογιστή σας, κρίνει τι έχετε εγκαταστήσει χωρίς άδεια ή «κατά παράβαση» της άδειας χρήσης κι αποφασίζει να το σβήσει, χωρίς να σας ειδοποιήσει. 'Η, ακόμα χειρότερα, να σβήσει όλα τα περιεχόμενα του σκληρού σας δίσκου.

Φανταστείτε ότι μια εταιρία λογισμικού από την οποία έχετε αγοράσει κάποιο προϊόν αποφασίζει να δώσει μια «πίσω πόρτα» πλήρους και απεριόριστης πρόσβασης στις ομοσπονδιακές αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών στον υπολογιστή σας, χωρίς να το γνωρίζετε, όπου κι αν ζείτε, είτε υπόκειστε είτε δεν υπόκειστε στους νόμους των ΗΠΑ. Ή, ακόμα χειρότερα, να αναλάβει η ίδια το ρόλο βιομηχανικού κατασκόπου.

Φανταστείτε ότι ο οργανισμός ή η επιχείρηση όπου εργάζεστε αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα με το λογισμικό που χρησιμοποιεί για πολύ κρίσιμες λειτουργίες της από σφάλμα ή παράβλεψη της παραγωγού του εταιρίας και αυτή αρνείται να παράσχει βοήθεια χωρίς εξοντωτικές χρεώσεις. Ή, ακόμα χειρότερα, δεν απαντά καθόλου στην κλήση για τεχνική βοήθεια.

Και τώρα σταματήστε να φαντάζεστε. Τα παραπάνω δεν είναι ονειρώξεις των Αμερικανών χαφιέδων των μυστικών υπηρεσιών, ούτε προτάσεις των αφεντικών των αμερικανικών εταιριών λογισμικού, ούτε οργουελιανοί εφιάλτες χειμερινής νυκτός. Είναι, αντίθετα, μερικές μόνο από τις συνέπειες ενός νόμου που έχει εγκριθεί από την «κεντρική» κυβέρνηση των ΗΠΑ και έχει σταλεί για κύρωση στα νομοθετικά όργανα των 51 Πολιτειών. Ηδη, στις βασικότερές του διατάξεις, ο νόμος «πέρασε» στη Βιρτζίνια, όπως σημειώνει το «Hacker News Network» (http://www.hackernews.com/). Επονται το Μέριλαντ, η Καλιφόρνια και η Οκλαχόμα.

Ο νόμος, υπό τον τίτλο Uniform Computer Information Transaction Act, ή για συντομία UCITA, καταρτίστηκε το καλοκαίρι του 1999 και προκάλεσε θυελλώδεις αντιδράσεις από προγραμματιστές, κινήσεις πολιτών, νομικούς, εταιρίες, εμπορικούς συλλόγους, δικηγόρους, γενικούς εισαγγελείς και πολύ ακόμα κόσμο (βλ. κινήσεις εναντίον του στα http://www.badsoftware.com/ και http://www.4cite.org/, όπως και άρθρα που έχουν δημοσιευτεί τον τελευταίο καιρό στο «InfoWorld», http://www.infoworld.com/, καθώς και το «Slashdot», http://slashdot.org/).

Ωστόσο, ο αμφιλεγόμενος, όσο και περίπλοκος, νόμος - του οποίου οι υποστηρικτές διατείνονται ότι θα «ωφελήσει» τη βιομηχανία λογισμικού - «πέρασε», με την υποστήριξη πολλών από τις μεγαλύτερες αμερικανικές επιχειρήσεις λογισμικού: «Microsoft», «Adobe» και «WinPro», ανάμεσα σε άλλες, σύμφωνα με απαντήσεις εκπροσώπων τους στο «InfoWorld».

Το πιο επικίνδυνο στο νόμο αυτό είναι ότι δίνει στους παραγωγούς λογισμικού ασυζητητί το ελεύθερο να αναπροσαρμόζουν κατά το δοκούν και κατά βούληση τους «όρους χρήσης» των προγραμμάτων ή ακόμη και των κειμένων που διαθέτουν. Αφήνοντας, έτσι, τους χρήστες στο έλεός τους - και, οπωσδήποτε, στο «έλεος» των αμερικανικών αρχών.

Συνδυάστε τα παραπάνω με την υστερία περί των hackers, που έχει ανακύψει εσχάτως στην πέραν του Ατλαντικού «φίλη και σύμμαχο» χώρα. Προκύπτει ένα πολύ ενδιαφέρον... πιάτο, δε βρίσκετε; Καλή μας χώνεψη...