Φυσικά δεν ανακαλύπτουμε ξαφνικά την Αμερική διαπιστώνοντας, ότι η εφαρμογή ειδικών νόμων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας - μετά την κήρυξη του «διαρκούς πολέμου» εκ μέρους των ΗΠΑ και τη δήλωσή τους «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας» - οδήγησε σε σημαντικό περιορισμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των βασικών ελευθεριών και σε μεγαλύτερη ανασφάλεια σε ολόκληρο τον κόσμο.

Παραδόξως, όταν μετά την 11η Σεπτεμβρίου δρομολογήθηκαν σημαντικές περικοπές στις προσωπικές ελευθερίες των πολιτών τάχα υπέρ της συλλογικής ασφάλειας, η ανθρωπότητα έφτασε να αισθάνεται πιο ανασφαλής παρά ποτέ, απειλούμενη από τη διεθνική τρομοκρατία. Από μία άποψη, αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι ο κόσμος έχει πλημμυρίσει από όπλα. Οπλα που προέρχονται από τις πιο πλούσιες χώρες του πλανήτη και τροφοδοτούν δεκάδες πολέμους σε ολόκληρο τον κόσμο.

Τουλάχιστον τα δύο τρίτα των πωλήσεων όπλων σε παγκόσμια κλίμακα που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ του 1999 και 2001 ξεκίνησαν από πέντε μέλη της G-8: ΗΠΑ, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία και Ρωσία.

Στην περυσινή ετήσια συνάντηση αυτού του «εκλεκτού» κλαμπ, που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνη του περασμένου χρόνου στον Καναδά, μη κυβερνητικές, κοινωνικές οργανώσεις προειδοποιούσαν για άλλη μία φορά για τη μηδενική δέσμευση αυτών των κρατών όσον αφορά την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και τη σωτηρία του περιβάλλοντος. Στον Καναδά το κεντρικό θέμα ήταν η Μέση Ανατολή, αν και έγινε κουβέντα και για τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, για ένα σχέδιο αρωγής για την Αφρική και για τον αφοπλισμό. Ακόμα, μία προπαρασκευαστική συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών του G-8 είχε στόχο την «ανταλλαγή απόψεων» για τη μη εξάπλωση και τον έλεγχο των εξοπλισμών, καθώς και τον αφοπλισμό.

Ωστόσο, η πραγματικότητα εμφανίζεται ιδιαίτερα αποκαλυπτική αν πάρουμε υπόψη ότι στη σήμερον ημέρα συνεχίζουν να πολεμάνε σε περισσότερες από σαράντα ένοπλες συγκρούσεις «χαμηλής έντασης» σε ολόκληρο τον κόσμο με αμερικανικά οπλοπολυβόλα, με βρετανικά ελικόπτερα, με ρώσικα καλάσνικοφ, γαλλικά πολεμοφόδια και ιταλικά πιστόλια.

Ολα τα μέλη της G-8 έχουν διαφορετικούς νόμους που τους αναγκάζουν να ζητήσουν έγκριση για να πραγματοποιήσουν τις πωλήσεις όπλων. Η Ιαπωνία, επίσημα, τις απαγορεύει.

Ωστόσο, αυτά τα μέτρα αποκαλύφθηκαν αναποτελεσματικά ή απλά καταστρατηγήθηκαν.

Και εξηγούμαστε. Εδώ και σχεδόν δέκα χρόνια, όλες οι χώρες του εν λόγω κλαμπ, εκτός από την Ιαπωνία, υπέγραψαν, μαζί με άλλες χώρες - μέλη της Οργάνωσης για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, τις Ρυθμιστικές Αρχές των Πωλήσεων Συμβατικών Οπλων, που αναγκάζει τα κράτη - μέλη να αποφεύγουν πωλήσεις όπλων εφόσον υπάρχει η πιθανότητα να χρησιμοποιηθούν για την καταπάτηση ή το περιορισμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών.

Και όμως, οι δυνάμεις ασφαλείας 21 αφρικανικών χωρών επιδόθηκαν σε βασανιστήρια και άλλου είδους κακομεταχειρίσεις σε βάρος πολιτών. Παρά τις συμφωνίες που έχουν υπογραφεί, οι χώρες της G-8 συνεχίζουν να τροφοδοτούν αυτήν την ήπειρο με όπλα και να υποδαυλίζουν τους πολέμους της. Κατά τη διάρκεια των πρώτων δέκα μηνών του 2001, η Αφρική έλαβε όπλα αξίας πάνω από 16.000.000 ευρώ. Μεταξύ των παραληπτών ήταν η Νιγηρία, η Κένια, η Λιβερία, η Ακτή του Ελεφαντοστούν..., χώρες που βρίσκονται σε κατάσταση λανθάνοντος πολέμου και όπου η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που σχετίζεται με τη χρήση εξοπλισμών, είναι στην ημερήσια διάταξη. Ο σημερινός «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» του οποίου ηγούνται οι ΗΠΑ, συνοδεύεται από μαζική στρατιωτική βοήθεια σε κυβερνήσεις που έχουν αποδείξει τον πολύ ελλιπή σεβασμό στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η βορειοαμερικανική στρατιωτική βοήθεια σε χώρες όπως το Ισραήλ (2.040.000.000 δολάρια)!, η Αίγυπτος, η Ιορδανία, η Τυνησία και η Κολομβία δεν έχει μειωθεί, αντίθετα στις περισσότερες περιπτώσεις έχει αυξηθεί σημαντικά.

Οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας όπλων στον πλανήτη. Τον περασμένο χρόνο υπέγραψαν συμφωνίες για πάνω από 12.000.000.000 δολάρια και οι πωλήσεις όπλων τους με προορισμό τις αναπτυσσόμενες χώρες τετραπλασιάστηκαν από το 2000 στο 2001. Ακολουθεί η Ρωσία, η Γαλλία, η Μεγάλη Βρετανία και η Γερμανία.

Ομως, ενώ το εμπόριο για αυτές τις χώρες εξαγωγείς τρόμου αυξάνεται, ο καθορισμός του τελικού προορισμού αυτών των όπλων δυσχεραίνει. Οι εταιρίες επικαλούνται «το εμπορικό απόρρητο» για τις δραστηριότητές τους και αυτά τα όπλα «χάνονται» σε πολέμους σε ολόκληρο τον κόσμο χωρίς δυνατότητα ελέγχου εκ μέρους των κυβερνήσεων. Συμβαίνει, ακόμα, τα κράτη να πωλούν όπλα μέσω «τρίτων χωρών», οπότε ο έλεγχος καθίσταται πρακτικά αδύνατος. Τον Ιούλη του 2002, για να αναφέρουμε ένα μόνο από τα άπειρα παραδείγματα, η Μεγάλη Βρετανία ενέκρινε την πώληση συστημάτων αναγνώρισης HUD (Head-Up Display) στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου θα ενσωματώνονταν σε μαχητικά αεροπλάνα F-16 με προορισμό το Ισραήλ. Εκείνο τον μήνα το Ισραήλ έριξε μία βόμβα ενός τόνου στην πόλη της Γάζας με ένα από αυτά τα αεροπλάνα. Υπήρξαν 17 νεκροί και 70 τραυματίες.

Συνεπώς, οι πωλήσεις όπλων δεν καθίστανται νόμιμες απλά και μόνο επειδή οι παραλήπτες τους είναι κυβερνητικοί πράκτορες ή επειδή εγκρίθηκαν από κρατικούς υπαλλήλους. Είναι αποδεκτές μόνο εφόσον πραγματοποιούνται σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες. Και ο βασικός διεθνής κανόνας είναι, ή μάλλον θα έπρεπε να είναι, ο σεβασμός στη ζωή. Ωστόσο, για τους εξαγωγείς του τρόμου το κέρδος μπαίνει πάνω και από αυτό το πολυτιμότερο αγαθό, την ίδια τη ζωή.