Τι θα φάμε σήμερα; Οταν αυτή η ερώτηση επαναλαμβάνεται καθημερινά και καλούμαστε πάντα εμείς να δώσουμε μια πρωτότυπη απάντηση, καταντά εφιάλτης. Κάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια με μικρές παραλλαγές. Αλλά είναι ποτέ δυνατόν να επινοήσουμε συνταγές; Οχι βέβαια, το μόνον που μπορούμε να κάνουμε, είναι όταν είμαστε καλεσμένοι και τρώμε κάτι πεντανόστιμο, να θυμόμαστε να ζητάμε και να σημειώνουμε αυθωρί τη συνταγή. Ετσι συνέβη το καλοκαίρι όταν δοκιμάσαμε ένα κοτόπουλο διαφορετικό από τ' άλλα. Ρωτήσαμε. Κρατήσαμε σημειώσεις που ξεχάστηκαν όμως, μέσα στην τσάντα για ένα μήνα και βάλε, για να βρεθούν πριν από λίγο. Αντιγράφουμε ό,τι είχαμε γράψει. Χρειαζόμαστε μπούτια από κοτόπουλο, γιαούρτη σακούλας, σκόρδο και μουστάρδα, πιπέρι, αλάτι και φρυγανιά τριμμένη. Ανακατεύουμε τη μουστάρδα και το ψιλοκομμένο σκόρδο με τη γιαούρτη και βουτάμε μέσα τα μπουτάκια, εννοείται ότι τα έχουμε αλατοπιπερώσει. Επειτα τα πετάμε μέσα στη φρυγανιά. Σε ένα ελαφρώς βουτυρωμένο ταψάκι τα τοποθετούμε ένα ένα και τα καλύπτουμε με αλουμινόχαρτο. Βάζουμε το ταψί στο φούρνο στους 180 βαθμούς και το αφήνουμε για μισή ώρα με το αλουμινόχαρτο. Μετά το αφαιρούμε και αφήνουμε τα μπουτάκια ξεσκέπαστα να ψηθούν άλλη μισή ώρα. Μετά; Μετά έρχεται η στιγμή που «θα τρώει η μάνα και του παιδιού δε θα δίνει». Συνοδεύεται με πιλάφι, πατάτες τηγανητές ή και με πουρέ πατάτας. Καλή μας όρεξη.