Η Τία, ένα αυστραλέζικο κακατούα, ακούγεται σχεδόν σαν άνθρωπος όταν λέει «γεια σου», «σ' αγαπώ» κι ένα σωρό άλλες λέξεις και φράσεις. Τις λέει, μάλιστα, και την κατάλληλη στιγμή ανάλογα με τη συζήτηση που ακούει. Σημαίνει αυτό ότι έχει γλωσσικές ικανότητες; Η μόνη πραγματική διάκριση που μπορεί να γίνει ανάμεσα στην ανθρώπινη ομιλία και στις φωνές που βγάζουν τα ζώα, υποστηρίζει ο βιολόγος Μαρκ Χάουζερ του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, είναι η ικανότητα επαναλαμβανόμενης χρήσης των συστατικών του λόγου: Μόνον ο άνθρωπος μπορεί να πάρει διακριτά στοιχεία όπως οι λέξεις και να τα ανασυνδυάσει έτσι ώστε να δημιουργήσει άπειρες παραλλαγές εκφράσεων.

Ο Χάουζερ, που συνεργάζεται με τον γλωσσολόγο Νόαμ Τσόμσκι του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης και τον ψυχολόγο Γ. Τέκουμσεχ Φιτς του Πανεπιστημίου Σεντ Αντριους της Σκοτίας, παρατήρησε ότι σχεδόν όλοι οι τρόποι που οι άνθρωποι παράγουν και αντιλαμβάνονται τους ήχους έχουν κοινά χαρακτηριστικά με το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο. Τα πουλιά μαθαίνουν να τραγουδούν ακούγοντας άλλα πουλιά του είδους τους. Οι αρουραίοι και τα περιστέρια μπορούν να αποκτήσουν αντίληψη των αριθμών, αν και δεν μπορούν να μετρήσουν μεγάλους αριθμούς. Πολλά πρωτεύοντα θηλαστικά μπορούν να διακρίνουν δύο διαφορετικές ανθρώπινες γλώσσες με βάση το ρυθμό τους. Ακόμα και ο καταβιβασμένος λάρυγγας, που θεωρείται απαραίτητος για την ανθρώπινη ομιλία, υπάρχει και σε άλλα θηλαστικά, όπως μερικά είδη ελαφιών.

Μόνον η ικανότητα να ξαναχρησιμοποιούμε τα συστατικά του λόγου μάς διακρίνει, τονίζει ο Χάουζερ. Ως αιτία για την ανάπτυξη αυτής της ικανότητας ο Χάουζερ θεωρεί τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, που απαιτούν τη διατύπωση σύνθετων νοημάτων, είτε για την οργάνωση της κοινής δραστηριότητας των ανθρώπων, είτε για την ανταλλαγή προϊόντων μεταξύ τους.