Ο άνθρωπος όχι μόνο έχει αναπτύξει στο πλαίσιο της κοινωνίας μια εξαιρετική ικανότητα να μεταφέρει γνώση από τη μια γενιά στην επόμενη, αλλά είναι και εξαιρετικά ικανός να οικοδομεί πάνω στη γνώση αυτή, για να δημιουργεί νέες τεχνολογίες, είτε πρόκειται για τον προϊστορικό πέλεκυ είτε για το σύγχρονο ηλεκτρικό δίκτυο. Αυτός ο τεράστιος ιστός αλληλοσυνδεόμενων γνώσεων και δεξιοτήτων απαίτησε τη δουλειά δισεκατομμυρίων ανθρώπων στο πέρασμα χιλιετιών.

Η ικανότητα να διδάσκουμε, να αντιγράφουμε και να βελτιώνουμε τις δημιουργίες προηγούμενων γενεών είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που διακρίνουν το ανθρώπινο είδος από όλα τα άλλα. Μια εφεύρεση, ιδίως μετά την αρχική φάση ανάπτυξης πολιτισμού, σπανίως είναι κάτι εντελώς πρωτότυπο: Συνήθως αποτελεί σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό αναδιάταξη ή ενσωμάτωση προϋπαρχουσών τεχνολογιών. Η μηχανή εσωτερικής καύσης είναι ένα καλό παράδειγμα. Εφευρέθηκε χρησιμοποιώντας συστατικά στοιχεία προηγούμενων μηχανικών κατασκευών. Στο εσωτερικό της υπάρχουν εξαρτήματα που το καθένα επιτελεί τη δική του λειτουργία σε ακριβή συντονισμό με τα άλλα εξαρτήματα, καθένα από τα οποία έχει ιστορία αιώνων.

Η καρδιά της μηχανής εσωτερικής καύσης, οι κύλινδροι και τα έμβολα (πιστόνια) είναι πανομοιότυπα σε μορφή με αρχαίες αντλίες νερού. Η εκρηκτική διόγκωση των αερίων από την καύση μέσα στους κυλίνδρους πιέζει τα έμβολα σε μια παλινδρομική κίνηση, η οποία πρέπει να μετατραπεί σε περιστροφική κίνηση του άξονα και των τροχών. Τρία εξαρτήματα της μηχανής, η μανιβέλα, ο εκκεντροφόρος άξονας και ο σφόνδυλος έχουν επίσης αρχαίες ρίζες. Η μηχανή ενός αυτοκινήτου μπορεί να θεωρείται σημαντικό επίτευγμα της σύγχρονης τεχνολογίας, αλλά χρησιμοποιεί εφευρέσεις που έγιναν σε πολύ παλιότερες εποχές, ορισμένες και στην αυγή του πολιτισμού.