Αναφέραμε ότι όταν τα πιόνια βρίσκονται στις δύο πλευρές της σκακιέρας, τότε το φινάλε αξιωματικού εναντίον ίππου, είναι υπέρ του πρώτου. Αντίθετα, όταν τα πιόνια βρίσκονται όλα συγκεντρωμένα σε μία πλευρά, τότε ο ίππος έχει μεγαλύτερες πιθανότητες νίκης.

Επειδή οι πύργοι είναι βαριά κομμάτια και μπαίνουν στο παιχνίδι πολύ αργότερα, με αποτέλεσμα να μη αλλάζονται στο άνοιγμα και στο μέσον, φτάνουν συχνά στο φινάλε. Εξαρτάται λοιπόν, από την κινητικότητα του πύργου και τη βοήθεια που θα έχει από το βασιλιά, αν ένα τέτοιο φινάλε συν ένα πιόνι επιπλέον, είναι ικανό να κερδηθεί.

Σε αυτά τα φινάλε, όσο πιο καλά είναι προφυλαγμένος ο βασιλιάς, τόσο περισσότερες είναι οι δυνατότητες νίκης. Αν όμως, ο βασιλιάς είναι εκτεθειμένος, τότε αυξάνονται οι αμυντικές δυνατότητες του αντιπάλου. Από όλα τα φινάλε, χωρίς αμφιβολία, τα πιο συνηθισμένα είναι τα φινάλε των πύργων, τα οποία έχουν αναλυθεί μέσα από παραδείγματα που προέκυψαν από παρτίδες. Παρ' όλα αυτά, αποτελούν το δυσκολότερο μέρος της θεωρίας των φινάλε.

Στο διάγραμμα αυτού του κειμένου, ο λευκός βασιλιάς είναι αρκετά κοντά στο πιόνι του για να πετύχει τη νίκη με τον ακόλουθο πειστικό, όσο και διδακτικό τρόπο: 1. Ρδ3! (Η μοναδική που κερδίζει, γιατί τόσο το 1. Ρε3 ή 1. Ρδ2 ο μαύρος καταφέρνει ισοπαλία με 1... Πε1 ή Πβ1 κλπ.) 1... Πα4 2. Ργ3! Πθ4 3. Πα7+ Ρζ6 4. Ρβ3! Πθ1 5. Πα8 Πα1 (η απειλή είναι 6. α7 και αν στο 5... Ρη7 το 6. Ργ4 κερδίζει) 6. Ρβ4 και ο λευκός κερδίζει. Συνεχίστε μέχρι την προαγωγή του πιονιού.